ای که در کوی خرابات مقامی داری
جم وقت خودی ار دست به جامی داری
ای که با زلف و رخ یار گذاری شب و روز
فرصتت باد که خوش صبحی و شامی داری
ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند
گر از آن یار سفرکرده پیامی داری
خال سرسبز تو خوش دانه عیشیست ولی
بر کنار چمنش وه که چه دامی داری
بوی جان از لب خندان قدح می‌شنوم
بشنو ای خواجه اگر زان که مشامی داری
چون به هنگام وفا هیچ ثباتیت نبود
میکنم شکر که بر جور دوامی داری
نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود
تویی امروز در این شهر که نامی داری
بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود
تو که چون حافظ شبخیز غلامی داری
تعبیر غزل شماره 448 حافظ:
شخصیت خاص و خوبی دارید که باعث شده میان اطرافیان و آشنایان بسیار محبوب و دوست داشتنی بوده و همه انتظار ورود شما را بکشند. بخت و اقبال به شما روی آورده و روزهای خوبی را می گذرانید.
به خاطر این ایام شادی از خداوند شاکر باشید که غم و اندوه جای خود را به خوشی و مهر داده است. شهرت شما فراگیر خواهد شد، به یاد خدا باشید و نماز شب را فراموش نکنید تا به بیراهه کشیده نشوید.
3 ماه پیش
6 ماه پیش
3 سال پیش