فال حافظ / رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی - غزل شماره 465 

رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی
آمد به گوش ناگهم آواز بلبلی

مسکین چو من به عشق گلی گشته مبتلا
و اندر چمن فکنده ز فریاد غلغلی

می‌گشتم اندر آن چمن و باغ دم به دم
می‌کردم اندر آن گل و بلبل تاملی

گل یار حسن گشته و بلبل قرین عشق
آن را تفضلی نه و این را تبدلی

چون کرد در دلم اثر آواز عندلیب
گشتم چنان که هیچ نماندم تحملی

بس گل شکفته می‌شود این باغ را ولی
کس بی بلای خار نچیده‌ست از او گلی

حافظ مدار امید فرج از مدار چرخ
دارد هزار عیب و ندارد تفضلی

تعبیر غزل شماره 465 حافظ:

نابرده رنج گنج میسر نخواهد شد. برای رسیدن به هدف بلندی که دارید تلاش و پشتکار زیادی لازم است. روی مقصود تمرکز کرده و با اراده و همت عالی جلو بروید.

چرخ گردون همواره به کام ما نخواهد چرخید و زندگی فراز و نشیب های فراوانی دارد. در مسیری که هستید صبوری پیشه کنید تا رنج و دردها به خوشی و شادی تبدیل شود.