یکی از شگفت‌انگیزترین جاهای دیدنی سیراف، قبرستان تاریخی آن واقع در دره لیرودی شیلو است؛ گورستانی با قبرهای سنگی قدیمی که علی‌رغم گذر زمان و دو زلزله مهیب در سال‌های دور همچنان به‌جای مانده است. از آنجا که این قبرستان در مقاطع تاریخی متفاوت، برای مردمانی با ادیان مختلف مورد استفاده قرار گرفته است کارشناسان آن را قبرستان تمدن‌ها نامیده‌اند. احتمالاً قدمت گورستان صخره‌ای سیراف به دوره ساسانیان و دوره‌های اسلامی بازمی‌گردد و در تاریخ 7 مهر 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این گورستان صخره‌ای، در شمال غربی بندر سیراف و در دامنه جنوبى ارتفاعات مشرف بر آن قرار دارد.
تعداد فراوانى گورهاى مستطیل شکل، عموماً به طول 210 سانتى‌متر و عرض 50 سانتى‌متر و عمق 40 تا 60 سانتى‌متر در سنگ کنده شده‌اند و از ملات ساروج براى هندسی‌سازی یا پوشش سطح خارجى قبرها استفاده شده است. شکل و اندازه و ردیف‌بندی و حتى ارتفاع سطح پهنه قبرستان تا حدودى از بین رفته است. در این قبرستان عموماً قبرها رو به غرب هستند.
شکل ظاهری گورستان سیراف به گونه‌ای است که محققان آن را به زرتشتیان نسبت مى‌دهند. محققان بر این باورند که چون زرتشتیان ابتدا مرده‌ها را در گورهاى روبازی قرار مى‌دادند تا در هواى آزاد گوشت آن‌ها تجزیه شود، سپس استخوان‌ها را جمع‌آورى و در استودان‌ها مى‌گذاشتند، بنابراین این گورستان سنگی متعلق به آنان خواهد بود. اما برخی کارشناسان آن را متعلق به دوره‌های زمانی مختلف و همه ادیان می‌دانند.
هرچه ارتفاع تپه زیادتر مى‌شود، گورها بزرگ‌تر و دهانه‌ها گشادتر مى‌شوند و عمق بیشترى پیدا می‌کنند. در جلوى تپه به تبعیت از عوارض طبیعى، گورهاى عمودى با ارتفاع سه متر و عرض دو متر وجود دارند.
