همه آنچه که قبل از رفتن به مقبره لنین باید بدانید!

آرامگاه لنین (Lenin Mausoleum) آرامگاه اولین رهبر اتحاد جماهیر شوروی «ولادیمیر لنین» (Vladimir Lenin) است که در میدان سرخ مسکو و در نزدیکی «کاخ کرملین» (Kremlin Palace) قرار دارد. جسد لنین پس از مرگ مومیایی شد و در زیر بقعه ای به نام قبر سرخ در خارج از کاخ کرملین نگهداری می شود. این منطقه همچنان تحت نظارت تدابیر امنیتی است و در ساعات مشخصی برای بازدید عموم باز است. بازدیدکنندگان در هنگام ورود باید ادای احترام کنند و عکسبرداری از آن ممنوع است. همچنان بعد سال ها صف های طولانی برای دیدن لنین در محفظه ای شیشه ای تشکیل می شود.

وصیتنامه لنین

لنین در وصیت نامه اش خواسته بود که او را خاک کنند اما به جای این کار او را مومیایی کردند و درون یک تابوت چوبی موقت که توسط «الکسی شویوسیف» (Alexei Shchusev) طراحی شده بود، قرار دادند. بدن او قبل از تدفینش برای نمایش عموم در معرض دید قرار گرفت اما مردم روسیه موافق دفن جسد نبودند. دولت روسیه ادعا می کند که بیش از ۱۰,۰۰۰ تلگراف مبنی بر اینکه بدن این رهبر بزرگ را برای نسل های آینده حفظ کنند، دریافت کرده است.

در پاسخ به درخواست های مردم، مقبره ای دائمی در سال ۱۹۲۹ برای نگهداری از جسد لنین به مدت طولانی تأسیس شد. مقبره کنونی در سال ۱۹۳۰ مورد بهره برداری قرار گرفت و دوباره به دست الکسی شویوسیف طراحی شد. جسد لنین در این مقبره ماند تا زمانی که به شهر تیومن در سیبری منتقل شد (البته همراه با تیم نگهداری از جسد) چرا که مسکو در خطر هجوم نازی ها قرار داشت. در مارس ۱۹۴۵ در طی عملیاتی به نام «شی شماره ۱» جسد لنین از سیبری به مسکو بازگردانده شد.

مومیایی کردن جسد لنین

برای ادامه نگهداری از جسد لنین گروهی از متخصصان (ایلیا بارسکی و پسرش بوریس بارسکی) مسئول نگهداری از حفظ جسد شدند. متاسفانه بدن ۸۵ ساله ی لنین هنوز با وجود اینکه کمی گرم نگه داشته می شد تا ظاهر زنده تری داشته باشد اما هنوز ظاهر خاص مومی و میوه ای دارد. تابوت در دمای ثابت ۱۶ درجه سلسیوس و رطوبت ۸۰ - ۹۰٪ نگهداری می شود. هر هفته مقدار کمی سفید کننده استفاده می شود تا با قارچ های ضدرنگ و کپک های روی پوست لنین مبارزه کنند. هر ۱۸ ماه مقبره را برای انجام حمام گلیسیرین و پتاسیم جسد به مدت یک ماه تعطیل می کنند. در طول این مدت لباس های لنین شسته و به دقت اتو می شوند. هر ۳ سال کت لنین را عوض می کنند.

روش نگهداری لنین در این سال ها

اگرچه روش های جدیدی مانند پلاستینه کردن در آن زمان در اختیار آزمایشگاه لنین نبوده است اما اگر بود هم نمی توانستند از آن استفاده کنند چرا که در این روش سفتی غیر طبیعی در اجزای جسد ایجاد می شود. در سال های ابتدایی مرگ لنین محققان مجبور بودند با ظرافت بسیار زیاد قسمت هایی از جسد را با مواد جایگزین تعویض کنند، آزمایشگاه لنین برای مقابله با کپک ها و چین و چروک گاهی قسمت های خاصی از بدن لنین را با مواد جایگزین تعویض می کرد. هنگامی که در سال ۱۹۴۵ قسمتی از پوست پای لنین مفقود شد دانشمندان تکه هایی از پوست مصنوعی را برای جایگزینی توسعه دادند. آن ها بینی، صورت و باقی قسمت های بدن او را دوباره شکل دادند تا حس و ظاهر قبلی خود را به دست بیاورد. موادی ساخته شده از پارافین، گلیسرین و کاروتن جایگزین چربی پوست شدند تا چشم انداز واقعی تری از پوست را به نمایش بگذارند. در اوج فعالیت آزمایشگاه لنین بین سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۰ تعداد کارکنان آن تا ۲۰۰ نفر هم می رسید. این افراد بر روی موضوعات مختلفی مانند روش های جلوگیری از پیر شدن سلول های پوست و روش های پیوند پوست کار می کردند. در دهه ی ۱۹۹۰ و با فروپاشی اتحادیه جماهیر شوروی این مؤسسه حمایت های مالی از طرف دولت را از دست داد، اما همچنان با کمک بخش خصوصی به فعالیتش ادامه داد تا زمانی که پول دریافتی از طرف دولت به سطح نرمال قبلی بازگشت.

تلاش های آزمایشگاه لنین حتی به توسعه ی روش های پزشکی دیگری نیز منتهی شده است، به عنوان مثال یکی از این دستاوردها باعث ساخت تجهیزات ویژه ای شد که مانع حرکت خون از مجرای کلیه در زمان پیوند می شود. یا در اواخر دهه ی ۱۹۸۰ یوری لاپوخین محقق این آزمایشگاه روش غیر تهاجمی تست سه قطره را برای آزمایش سطح کلسترول در بافت پوست توسعه داد. در سال ۲۰۰۲ محققان روسی این اختراع را به نام خود ثبت کردند و همراه با شرکت کانادایی PreVu اولین و تنها روش آزمایش غیر تهاجمی میزان کلسترول از طریق پوست را برای مراقبت از بیماران در منزل تجاری کردند. این ها میراثی از لنین هستند که نه شوروی و نه غرب در قرن گذشته نمی توانستند تصوری از آن داشته باشند.

بازدید از آرامگاه لنین

این آرامگاه، هر روز از ساعت ده صبح تا ساعت یک بعد از ظهر برای بازدید عموم باز است؛ البتّه به غیر از دوشنبه ها و جمعه ها. هنوز هم برای دیدن بدن لنین، صف های طولانی در این میدان تشکیل می شود. دیدن از این محل رایگان است. بازدیدکنندگان هنگامی که به مقبره می رسند، باید ادای احترام کنند؛ عکاسی و فیلم برداری در مکان ممنوع است.

فضای مقبره تقریباً تاریک است و فقط جنازه توسط نوری روشن شده است. تا قبل از سال ۱۹۹۱ جنازه لنین در فضای بازی قابل مشاهده بود ولی در آن سال فردی بر روی جنازه اسید پاشید. پس از آن و پس از دو سال مرمت، جنازه را درون حفاظی شیشه ای قرار دادند.

معمولاً هر ۱۸ ماه یک بار برای جلوگیری از تجزیه جسد، جنازه لنین را به منظور انجام عملیات بیوشیمیایی لازم از آرامگاه خارج می کنند.در سالهای ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۱ جنازه استالین نیز در کنار لنین قرار داشت که سال ۱۹۶۱ از مقبره خارج و در بیرون از مقبره دفن گردید.

ورود به آرامگاه لنین و رعایت قوانین

برای رفتن به داخل آرامگاه باید به باغ الکساندارا بروید. در این باغ محلی برای بازرسی و کنترل بازدیدکنندگان قرار داده شده است. برای ورود به مقبره مقررات خاصی وجود دارد که حتما باید رعایت شود تا گردشگران بتوانند از این محل ترسناک دیدن کنند. برای اینکه گردشی بی دردسر داشته باشید از قبل شرایط ورود را بپرسید!

مواردی که باید در باغ الکساندار رعایت کنید!

همراه داشتن اشیای فلزی، دوربین عکاسی، موبایل و کیف های بزرگ به داخل مقبره ممنوع است! حتی آوردن مایعات هم جز موارد منع شده می باشد. اگر یادتان رفت و کیف تان را با خود آوردید، نگران نشوید. در گیت مخصوصی، کیف شما را بررسی می کنند و مبلغی هم در ازای این کار از شما می گیرند. در ضمن ممکن است بازدید بدنی شوید.

در داخل مقبره نیروهای امنیتی مراقب شما هستند. در این مکان به هیچ وجه اجازه عکاسی ندارید اگر این کار را انجام دهید، ماموران داخل مقبره اجازه دارند که تمام عکس هایتان را پاک کنند. از دیگر مقررات که گردشگران و بازدید کنندگان ملزم به رعایت آن در داخل مقبره هستند، این است که در طول بازدید از مقبره لنین، دست های همه بازدیدکنندگان در جیب شان نباشد و همچنین آقایان کلاهی به سر نداشته باشند!

تالار بولشوی، از افتخارات فرهنگ و هنر روسیه