حدیث لوح فاطمه(س) چیست؟

حدیث لوح فاطمه(س)

حدیث لوحِ حضرت فاطمه زهرا(س)، از احادیث منقول از پیامبر اسلام(ص) برای اثبات امامت ائمه دوازده گانه شیعه.

این حدیث با توجه به مقبولیت سند و فراوانی نقل آن در منابع مختلف، جایگاه ویژه ای در اثبات امامت و خلافت ائمه شیعه دارد.

ویژگی این حدیث، ذکر نام همه جانشینان رسول خدا(ص)، از امام اول امام علی(ع) تا امام دوازدهم امام مهدی(ع) است.

متن مشهور حدیث لوح

حدیث لوح مشهور که از طریق جابر بن عبدالله انصاری نقل شده، چنین است: امام صادق(ع) نقل می کند که روزی پدرم از جابر بن عبدالله انصاری خواست ماجرای مشاهده لوحی که در

دست جده اش حضرت فاطمه(س) بود، و مطالب مکتوب در لوح را برای او بازگو کند.

جابر گفت: روزی در ایام حیات رسول الله(ص) مادرت فاطمه(س) را ملاقات کردم تا ولادت حسین(ع) را به او تبریک بگویم که در دستان آن بانوی بزرگ، لوح سبز رنگی دیدم که گمان کردم

زمرّد است؛ در آن لوح، کتاب سفیدی را که به درخشندگی خورشید بود مشاهده کردم.

به آن حضرت عرض کردم: پدر و مادرم فدای تو باد! این لوح چیست؟ فاطمه(س) فرمود: «این لوحی است که خداوند ـ عزوجل ـ آن را به رسولش محمد مصطفی(ص) اهدا نمود. در این لوح

نام پدر و همسر و فرزندانم و نام اوصیا و امامانی که از نسل فرزندانم هستند ذکر شده است.

پدرم رسول الله(ص) آن را به من بخشیده است تا با نگاه کردن به آن دلم شاد شود». سپس مادرت فاطمه(س) آن لوح را در اختیار من قرار داد. من آنچه در لوح نوشته شده بود خواندم و

نسخه ای از روی آن نوشتم. جابر صحیفه ای از پوست نازک آورد، آن را گشود و به رؤیت پدرم رسانید.

پدرم به جابر فرمود: جابر! حال به صحیفه ای که در نزد توست بنگر تا برای تو از حفظ بخوانم. جابر به نسخه ای که در دستش بود، نگریست و پدرم تمام مطالب صحیفه را از حفظ برای جابر

خواند. سوگند به خدا حرفی از کلام امام با حرفی از صحیفه ای که در دست جابر بود مخالف نبود.

پس از آنکه قرائت امام به پایان رسید جابر گفت: خدای بزرگ را شاهد می گیرم که آنچه در صحیفه نزد فاطمه(س) دیدم همین بود که شما خواندید.

توضیح حدیث:

1 حدیث لوح از معروفترین احادیث شیعه است که محدثان با استناد به آن مطالب قابل توجهی را اثبات نموده اند از جمله:

الف شیعه در زمان حیات پیامبر(ص) به نگارش و تدوین حدیث اهتمام ورزید، نخستین کتاب حدیث که در تاریخ حدیث شیعه شکل گرفت بنا به اظهار برخی محدثان، حدیث لوح

فاطمه(س) و پس از آن مصحف فاطمه(س) و پس از آن صحیفة الجامعة علی(ع) است.

این در حالی است که اهل تسنن به دلایلی از جمله نشر احادیث بی پایه ای مبنی بر ممنوعیت کتابت حدیث در زمان پیامبر(ص) در قرن اول هجری، از نگارش حدیث خودداری نمودند و با

روی کار آمدن عمربن عبدالعزیز (98 101 ه) اجازه کتابت و تدوین حدیث به آنان داده شد.

مهمترین موضوعاتی که حدیث لوح، به آن دلالت دارد عبارت است از:

1 . تنصیص به امامت ائمه اثنی عشر(ع).

2 . پیش بینی برخی حوادث که همزمان با حیات ائمه اتفاق خواهد افتاد. از جمله علم امام، چگونگوی شهادت امام، محل شهادت امام و نوع برخوردهای مخالفان و معاندان با امام.

3 . توصیف خصوصیات ظاهری و معنوی امام مهدی(عج) و بیان وضعیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی عصر ظهور

نیز وقایع و اصلاحات اجتماعی که پس از ظهور آن حضرت اتفاق خواهد افتاد.

4 . تمام امامان روح واحدی هستند در کالبدهای مختلف. اهداف آنان منطبق بر یکدیگر و عالی ترین مقصد آنان سعادت بشر از طریق پرستش صحیح خدای واحد و بکار بستن عقل و درایت

به منظور بهبود وضعیت زندگی و رسیدن به کمال است، هرچند روش های عملی آنان به دلیل تنوّع و تفاوت شرایط و مقتضیات زمان و ملکان متفاوت بوده باشد.

لذا راه سعادت در پذیرش امامت هر دوازده امام معصوم است.

توقف بر یکی از ائمه به معنای انکار و نادیده گرفتن بقیه ائمه خواهد بود و حتی انکار امام متوقه علیه رانیز بدنبال خواهد داشت. در حدیث لوح می فرماید:

اِنَّ المکذّب بالثامن مکذّب بکلِّ اولیائی.

حدیث افتراق چیست؟