هیپی‌ها چه کسانی هستند؟ همه‌چیز درباره این سبک زندگی

چند روز پیش وب سایت گاردین مطلبی درباره هیپی های جنوب کشور منتشر کرد. این مطلب انتقاداتی زیادی از سوی ایرانیان را دربر داشت. برخی معتقد بودند کسانی که در گاردین به اصطلاح هیپی شناخته شده اند، بچه پولدار های پایتخت هستند که با ماشین های آخرین مدل به جنوب رفته اند و سعی می کنند با ساز های گران قیمت خود برای مردم جنوب دلبری کنند.

اما آیا واقعا مفهوم سبک زندگی هیپی در ایران درست شناخته شده است؟ آیا هیپی ها آدم هایی شبیه به عکس هایی که گاردین منتشر کرده، هستند؟ در ادامه با برترین ها همراه باشید تا با سبک زندگی هیپی ها آشنا شوید.

تاریخچه آغاز هیپی ها

در سال ۱۹۶۰، هیپی ها اعتراضات شدیدی نسبت به حمله آمریکا به ویتنام نشان دادند. عمده این اعتراضات در سنفرانسیسکو شکل گرفتند و به سرعت بین جوانان آمریکا طرفدار پیدا کردند. آن ها با ارزش هایی همچون نوع دوستی، عرفان، صداقت، شادی و عدم خشونت به دنبال حفظ آزادی فردی بودند. درواقع می توان گفت هیپی ها بر این باور بودند که هرکسی باید بتواند هرکاری دوست دارد انجام دهد و تجمعات اعتراضی نسبت به سیاست بیشتر بهانه ای بودند تا هیپی ها گردهم آیند و شادی و صلح را گسترش دهند. در مدت کوتاهی هیپی ها توانستند با شعار صلح، عشق، آزادی فردی و اعتقاد به یافتن معنای جدیدی برای زندگی بر اقشار زیادی از جامعه تاثیر بگذارند. شعار اصلی هیپی ها نیز make love, not war بود و همین شعار ثابت می کرد که آن ها فقط به دنبال صلح و دوستی هستند.

عقاید پیروان خرده فرهنگ هیپی

همانطور که گفتیم دغدغه های اصلی هیپی ها صلح، عشق و آرامش بود. آن ها خود را به هیچ دین و مذهب خاصی محدود نمی کنند و هرکسی ار هر مذهب و هر فرهنگی می تواند هیپی باشد و یکی ازعوامل محبوبیت سبک هیپی تنوع فرهنگی و مذهبی مورد حمایت آن هاست که باعث شده طرفداران بسیاری از جوامع مختلف داشته باشند. به طورکلی هیپی ها به فلسفه ی شرق و مفاهیم معنوی علاقه مندند و علاوه براین، از هنر و فرهنگ شرقی در موارد بسیاری الهام گرفته اند.

معمولا زندگی در طبیعت و منطق روستایی را ترجیح می دهند برخی از آن ها مانند کولی ها دوست دارند دائم در سفر باشند. علاقه هیپی ها به موسیقی سایکدلیک راک با دیگر ارزش های این خرده فرهنگ به ویژه با حاشیه گرایی و مصرف مواد مخدر تناسب دارد. تجربه انواع روان گردان ها، داشتن موی بلند، جمع های قبیله مانند، ستایش از دنیای عشق و آزادی، پرورش گل، موسیقی سبک اسید راک و راک و… از دیگر فعالیت های این گروه به حساب می آید.

معمولا گیاهخوار هستند و در جهت حمایت از محیط زیست و مخافت با مصرف گرایی، لباس های دست دوم، بازیافتی و ارگانیک می پوشند و یا لباس های قدیم را با هنر های دستی باز طراحی می کنند. موسیقی هیپی تلفیقی از راک، سنتی و بلوز است که با برگزاری نوازندگی های خیابانی و گاهی در ترکیب با تئاتر خیابانی اجرا می شود.

فرم پوشش و مدل موی هیپی ها

هیپی ها شلخته بودن و را به اتو کشیدگی و ست کردن لباس هایشان ترجیح می دهند و معمولا لباس های گشاد را ترجیح می دهند. هیپی ها همچنین مخالف محدودیت های جنسیتی درمورد لباس پوشیدن هستند و در این سبک زن و مرد هر دو موهایشان را بلند نگه می دارند، هر دو جین های دم پا گشاد گلدوزی شده می پوشند، هر دو صندل و کفش باله می پوشند و در رنگ لباس هایشان هم زنانه و مردانه تعریفی ندارد.

معمولا از سبک پوشش لباس بومیان آمریکا، آسیا، هند، آفریقا و برخی از کشور های آمریکای لاتین الهام می گیرند. گاهی لباس های بسیار کوتاه و گاهی بسیار بلند می پوشند و بیشتر لباس هایشان را از فروشگاه های خیریه و دست دوم خریداری می کنند. معمولا لایه لایه لباس می پوشند و ترجیحشان لباس های اور سایز است.

جلیقه یکی از لباس های محبوب هیپی ها به حساب می آید و معمولا همه ی آن ها جلیقه هایی در طرح های مختلف در کمد خود دارند. پیرهن های بلند جیپسی گونه و شلوار دم پا گشاد نیز از دیگر لباس های محبوب بین هیپی ها به شمار می آیند.

هیپی ها معمولا مو های بلند دارند و موهایشان را شلخته وار به روی شانه هایشان می ریزند. موی بافته شده نیز در بین آن ها رواج دارد. مردان هیپی معمولا ریش هایشان را بلند می کنند و زنان هیپی معمولا آرایش صورت بسیار کمی دارند یا حتی ندارند.

استایل هیپی در جامعه مدرن

در سال های اخیر هیپیزم به سبک فشن تبدیل شده که از اصول جنبش هیپی که مخالف مد بود، پیروی نمی کند. بلکه از این نوع لباس پوشیدن بهره برده و برای تجارت آن را تبدیل به استایل خاص و دوست داشتنی نموده است. سبک هیپی با کمی اختلاف در نوع پوشش اصلی این فرهنگ نماد های اصلی صلح و رنگدار بودن را حفظ کرده، ولی لباس ها خیلی اُرگانیک نیستند و از الیاف مصنوعی هم درست می شوند.

این سبک لباس از دهه ۶۰ آغاز شد هر از گاهی جزو ترند هر سالی قرار میگیرد البته گاهی پر رنگ و گاهی کم رنگ دیده می شود، ولی هنوز هم مردم به راحتی و شادمانی لباس و مُد علاقمندند. پوشیدن جین زمانی برای هیپی ها نماد همبستگی با قشر کارگر بود و پوشیدن دامن بلند گلدار هم نمادی از بی آلایشی زنان روستائی و مبارزه علیه سرمایه داری، ولی اکنون ترند هر سال معنی این لباس ها را برای ما بازگو می کند.

هیپی ها در دنیای موسیقی

گروه ها و هنرمندان بزرگی، چون جیمی هندریکس، باب دیلن، دِ دورز، بیتلز، لد زپلین، جان لنون، ژان بائز و… از این جنبش بسیار تاثیر گرفتند و همچنین بر آن بسیار تاثیر گذاشتند. دغدغه های گسترده ی این جنبش مانند برابری (جنسی، نژادی، اجتماعی، اقتصادی و …)، صلح جویی، توجه و احترام به طبیعت، زندگی آزاد و ساده در آثار این هنرمندان هویدا است.

بهترین توصیف موسیقیایی هیپی ها سبک رگِی است که در اواخر دهه ی ۱۹۶۰ شکل گرفت. با ویژگی هایی، چون پرهیز از تعدد ساز، ریتم ساده و تکرار شونده، فضاسازی روشن و ترانه های بی تکلف و همه فهم. باب مارلی خواننده و ترانه سرای جامائیکایی، از بزرگترین موزیسین های سبک رگی است.

تفاوت بین سبک زندگی هیپی و بوهو

بوهمین ها و هیپی ها از جهات مختلفی به هم شباهت دارند. اصلی ترین تفاوت آن ها در سبک پوشش آن هاست. هیپی ها دنبال آزادی هستند و هر نوع لباسی حتی غیر متعارف و بی ربط به مد روز را می پوشند، اما بوهمین ها زیبایی شناسی خاصی در استایلشان رعایت می شود. بوهمین ها مدی زنانه و طریف را می پسندند و ریشه آن ها به قومیتی خاص برمی گردد.

البته در دنیای مدرن و در آمیزش خرده فرهنگ ها و ارتباط متقابل سبک ها بوهمی ها و هیپی ها برخی عقاید خود را به یکدیگر منتقل کرده اند.