به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعد نیوز به نقل از فارس، تمام تاریخ انقلاب اسلامی و حتی قدمت چند هزار ساله کشور را بارها و بارها بگردیم، موضوعی با اهمیت‌تر از آزاد سازی خرمشهر پیدا نمی‌کنیم، نه‌تنها حالا، بلکه تا ده‌ها سال آینده، آزادی معجزه‌گون خرمشهر در صدر اتفاقات مهم کشور قرار دارد و عالمی غیرت ایرانیان را با آن می‌سنجند.
گروهی که شب و روزشان را در هم آمیختند و زمین و زمان را به هم دوختند تا پاره تن کشور را به او برگردانند هرگز فکرش را نمی‌کردند که آن روزهای سخت و آن مشق فتح سرآغاز یک تاریخ و سرمنشأ تحقق اهداف بزرگ و آرزوهای محال باشد.
شاید گذشتِ چهل و اندی سال از آن اتفاق مبارک زاویه‌های این ادعا را بیشتر روشن کرده باشد که عملیات بیت‌المقدس فقط خرمشهر را آزاد نکرد، پیکانی بود که از چله کمان شجاعت رها شد و تا قدس و شاید بالاتر از آن را لرزاند، تیری که سال 61 در خاک همیشه مقدس خوزستان از کمان جَست و به قلب آخرین نفر از دشمنان و ظالمان این کره خاکی خواهد نشست.حتی اگر سالها طول بکشد.
همین حالا، یعنی در چهل و یکمین بهار آزادسازی خرمشهر اگر اطراف‌مان را نگاه کنیم، خرمشهرهایی را می‌بینیم که موفقیت‌شان به سال 61 و در حوالی خوزستان عزیز گره خورده است.
اگر قدرت بلامنازع منطقه شده‌ایم و بدون حضور کشورمان معادلاتی در جهان حل نمی‌شود، از برکات عملیات بیت‌المقدس است.
ما در منطقه پیروزیم چون در آزادسازی خرمشهر سرافراز شدیم! و نگذاشتم وجبی از خاک‌مان را بیگانه تصاحب کند.
اگر رژیم صهیونیستی به روایت فرمانده سپاه قدس در بیچاره‌ترین حالت خود به سر می‌بَرَد و از جمهوری اسلامی عصبانی‌تر از همیشه شده است، ریشه در موفقیت راهبردی سال 61 دارد.
اگر رژیم صهیونیستی در همان مرزهای اشغالی آن سال مانده و اگر مبارزان فلسطینی به جای چوب و سنگ، از خود و از اسلام با موشک دفاع می‌کنند و دارند آن غده سرطانی را می‌خشکانند، نتیجه همان عملیات پیروز بیت‌المقدس است.
سلیمانی، اگر سلیمانی می‌شود، داعش را نابود و رژیم صهیونیستی را تا زباله‌دان تاریخ می‌برد، او رمز و راز پیروزی در عملیات‌های سخت و غیرممکن را از همان روزها در عمق وجودش ریخته و با آن عجین شده است.
نماد پیروزی‌های بزرگ و دست برتر جمهوری اسلامی در منطقه سوریه است، اگر در سوریه موفق می‌شویم، اگر بشار اسد باوجود نخواسته شدن از طرف همه دنیا بر سر کارش می‌ماند، چون جمهوری اسلامی این‌طور می‌خواهد و بعد از 12 سال با گام‌هایی استوار به اجلاس اتحادیه عرب می‌رود، ریشه در همان روزی دارد که فرزندان رشید ایران اسلامی فاتحانه وارد خرمشهر شدند.
همان روزی که دست خدا در آن مشهود است و حاج قاسم روایتی زیبا از آن دارد: «توی خرمشهر، شب عملیات خرمشهر، من یکی‌یکی نگاه کردم، وقتی ما در مرحله‌ی دوم گیر کردیم، خب بیست و خرده‌ای روز طول کشید عملیات خرمشهر تا فتحش.
مرحله دومی که طراحی شد همه بریده بودند. یک جلسه‌ای گرفته بودیم در قرارگاه فتح. نظر همه فرماندهان این بود که ما عملیات را باید متوقف کنیم و بازسازی کنیم. حسن (باقری) بلند شد. رو کرد به فرماندهان با آن زبان بُرانش گفت «کجا برویم ؟ ما به این مردم بیست روزه داریم قول می‌دهیم خرمشهر محاصره هست، ما روی داریم برگردیم؟» با این صحبت‌های حسن، همه سرشان را زیر انداختند. بعد گفت «ما تا خرمشهر را آزاد نکنیم، نمی‌رویم از اینجا» همه آن تصمیم عوض شد. همه حرف‌هایی که جمع‌بندی نظرات تمام فرماندهان درگیر بود عوض شد. فردای بعدش خرمشهر آزاد شد و من مطمئنم اگر حسن نبود در آن صحنه، ما در آن مقطع قطعاً خرمشهر را آزاد نمی‌کردیم»
و... این گونه بود که آن حماسه شگرف و عهد بزرگ رقم خورد.
هنوز هم بر همان عهدیم، از خرمشهر، از آزادسازی خرمشهر و از فرماندهانی چون حسن باقری یاد گرفته‌ایم تا بر همه ظلم پیروز نشویم، جایی نمی‌رویم، بخش عظیمی از راه را رفته‌ایم، فقط چند قدم مانده است ... قدس ما را می‌خواند، برای سرود فتح!
