همه چیز درباره نزديكی در زمان عفونت قارچی واژن 

عفونت قارچی واژینال یک عفونت قارچی است و از انواع عفونت واژن است که باعث سوزش، ترشحات و خارش شدید واژن و لابیا، بافت هایی که در دهانه واژن قرار دارند، می شود. عفونت قارچی واژن کاندیدیازیس واژینال نیز نامیده می شود. عفونت قارچی واژینال در برخی از دوره های زندگی از هر ۴ زن ۳ نفر را تحت تاثیر قرار می دهد و بسیاری از خانم ها حداقل دو بار این مشکل را تجربه می کنند. عفونت قارچی واژینال عفونت منتقله ی آمیزشی تلقی نمی شود، اما به طور معمول خطر ابتلا به عفونت قارچی در اولین فعالیت جنسی وجود دارد. همچنین شواهدی مبنی بر اینکه عفونت ها ممکن است با تماس دهان به ناحیه ی تناسلی (رابطه جنسی دهانی-تناسلی) مرتبط باشد، وجود دارد.

علائم عفونت قارچی واژن چیست؟

علائم عفونت قارچی می تواند از خفیف تا متوسط باشد و شامل موارد زیر است:

• خارش واژن
• سوزش واژن و لابیا
• احساس سوزش، به خصوص در هنگام مقاربت یا هنگام ادرار کردن
• قرمزی و تورم لابیاها
• درد واژن
• زخم
• دیده شدن دانه های قرمز در واژن
• ترشحات غلیظ، سفید و بدون بو با ظاهری پنیری در واژن
• ترشحات آبکی واژن

علل ایجاد عفونت قارچی واژن چیست؟

قارچ کاندیدا آلبیکنس عامل اصلی ایجاد عفونتهای قارچی واژن است. واژن به طور طبیعی حاوی ترکیبی متعادل از قارچ، از جمله کاندیدا و باکتری است و برخی از باکتریها (لاکتوباسیلوس) برای جلوگیری از رشد زیاد قارچ وجود دارند؛ اما این توازن می تواند مختل شود، رشد بیش از حد کاندیدا یا نفوذ قارچ به لایه های عمیق تر سلول های واژن باعث علائم و نشانه های عفونت قارچی می شود. عواملی که منجر به رشد بیش از حد قارچ می شوند به شرح زیر هستند:

• مصرف آنتی بیوتیک که باعث عدم تعادل در فلور طبیعی واژن می شود، آنتی بیوتیک های وسیع الطیف، که طیف وسیعی از باکتری ها را از بین می برند، همچنین باکتری های مفید واژن را از بین می برند و منجر به رشد بیش از حد قارچ می شوند.
• بارداری
• دیابت کنترل نشده؛ زنان با قند خون کنترل نشده بیشتر از زنان با قند خون کنترل شده در معرض خطر عفونت قارچی هستند.
• اختلال در سیستم ایمنی بدن؛ احتمال ابتلا به عفونت قارچی در زنانی که دارای سیستم ایمنی تضعیف شده هستند، مانند درمان با کورتون یا عفونت HIV، بیشتر است.
• مصرف داروهای ضدبارداری خوراکی یا هورمون درمانی که باعث افزایش سطح استروژن می شوند، عفونت های قارچی در خانم هایی که میزان استروژن بالاتری دارند، شایع تر است – مانند زنان باردار یا زنانی که قرص های ضد بارداری با دوز بالای استروژن مصرف می کنند.

آیا نزديكی در زمان عفونت قارچی واژن خطرناک است؟

عفونت قارچی واژن در میان زنان بسیار شایع است. این عفونت باید ایجاد ترشحات غیر طبیعی از واژن، ایجاد مشکل و ناراحتی در هنگام ادرار کردن و سوزش و خارش ناحیه ی واژن خواهد شد. همه ی این مشکلات برقراری رابطه ی جنسی در زمان عفونت قارچی واژن را سخت و ناخوشایند می کند. برقراری رابطه جنسی در زمان عفونت قارچی واژن حتی اگر فرد علائم عارضه را هم نشان ندهد، خطرناک خواهد بود. رابطه ی جنسی روند ابتلا به عفونت را طولانی کرده و در نهایت باعث بازگشت دوباره ی علائم خواهد شد. این علائم حتی می توانند از بار قبل شدیدتر باشند. رابطه جنسی در زمان عفونت قارچی واژن خطر انتقال عارضه به شریک جنسی را هم افزایش خواهد داد.

چرا نزديكی در زمان عفونت واژن توصیه نمی شود؟

فعالیت جنسی همچنین می تواند عفونت را از شما به شریک زندگی تان منتقل کند. رابطه جنسی ممکن است باعث درد شود و علائم دیگر را تشدید کند. رابطه جنسی با عفونت قارچی می تواند بسیار دردناک یا در بهترین حالت بسیار ناراحت کننده باشد. اگر لابیا یا ولوا شما متورم باشد، ممکن است تماس پوست با پوست خیلی خشن باشد. اصطکاک حتی ممکن است باعث ساییده شدن پوست شود.مقاربت می تواند باعث تشدید بافت ملتهب و همچنین افزایش خارش و تحریک شود و قرار دادن هر چیزی در واژن اعم از اسباب بازی جنسی، انگشت یا زبان می تواند باکتری های جدیدی را تولید کند. این ممکن است عفونت شما را شدیدتر کند. هنگامی که تحریک می شوید، ممکن است واژن خود لغزنده شود. این می تواند رطوبت بیشتری به یک محیط مرطوب اضافه کند که باعث خارش و ترشح بیشتر شود.

آیا نزديكی در زمان عفونت واژن می تواند سبب انتقال عفونت به همسر شود؟

رابطه جنسی ممکن است عفونت را به همسرتان منتقل کند. اگرچه انتقال عفونت قارچی از طریق فعالیت جنسی به شریک زندگی شما امکان پذیر است، اما احتمال این امر به آناتومی شریک زندگی شما بستگی دارد.اگر شریک جنسی شما دارای آلت تناسلی مردانه باشد، احتمال ابتلا به عفونت قارچی از طریق رابطه با شما کمتر است. طبق منابع معتبر، حدود 15 درصد از افرادی که آلت تناسلی مردانه دارند و با شریکی که دارای عفونت قارچی واژن است رابطه محافظت نشده دارند، به این ویروس آلوده می شوند. کسانی که آلت تناسلی ختنه نشده دارند بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند.

اگر شریک جنسی شما واژن دارد، ممکن است حساس تر باشد. با این حال، ادبیات پزشکی فعلی در مورد چگونگی غیرمعمول یا احتمالاً معتبر بودن این فرضیه در هم آمیخته است. شواهد حکایتی نشان می دهد که ممکن است این اتفاق بیفتد، اما مطالعات بالینی بیشتری برای تعیین چگونگی یا دلیل این اتفاق لازم است.

آیا نزديكی در زمان عفونت واژن سبب بدتر شدن آن می شود؟

رابطه جنسی ممکن است بهبودی را به تأخیر بیندازد. انجام فعالیت جنسی در طی عفونت قارچی می تواند روند بهبودی شما را مختل کند. و اگر علائم شما را تشدید کند، ممکن است بهبودی طولانی تر شود. اگر همسر شما بعد از انجام فعالیت جنسی با شما دچار عفونت قارچی شود، ممکن است در هنگام رابطه جنسی بعدی آن را به شما منتقل کند. پرهیز از رابطه تا زمانی که هر دو با موفقیت بهبود پیدا كنید، تنها راه جلوگیری از ادامه این چرخه است.

عفونت قارچی معمولاً چه مدت طول می کشد؟

اگر این اولین عفونت قارچی شما باشد، پزشک احتمالاً یک دوره کوتاه داروی ضدقارچ بدون نسخه یا با نسخه تجویز می کند. این باید ظرف چهار تا هفت روز عفونت را برطرف کند. بیشتر داروهای ضدقارچ مبتنی بر روغن هستند. روغن می تواند به کاندوم های لاتکس و پلی ایزوپرن آسیب برساند. این بدان معنی است که اگر برای جلوگیری از بارداری یا بیماری در حین رابطه به کاندوم اعتماد کنید، ممکن است شما و همسرتان در معرض خطر باشید.اگر درمان های جایگزین را انتخاب کنید، ممکن است عفونت قارچی چندین هفته یا بیشتر طول بکشد. برخی از بانوان به عفونت های قارچی مبتلا هستند که به نظر می رسد برطرف می شوند اما پس از مدت کوتاهی دوباره عود می کنند. این عفونت های قارچی ممکن است بدون یک دوره مصرف آنتی بیوتیک و ادامه درمان تا شش ماه به طور کامل از بین نروند.

چه موقع به پزشک خود مراجعه کنید؟

اگر اولین بار است که به عفونت قارچی مبتلا می شوید، به پزشک مراجعه کرده تا تشخیص تخصصی انجام شود. عفونت های قارچی می توانند علائمی مشابه سایر عفونت های واژن داشته باشند. پزشک شما ممکن است داروی ضدقارچی مانند میکونازول (مونیستات)، بوتوکونازول (گینازول) یا ترکونازول (ترازول) را توصیه کند. از بسیاری از این کرم ها می توان برای درمان عفونت های قارچی واژن یا آلت تناسلی استفاده کرد. اگر پس از استفاده از داروهای بدون نسخه، علائم طولانی مدت دارید، با پزشک خود در مورد سایر گزینه های درمانی صحبت کنید.همچنین اگر دارای علایم و شرایط زیر هستید، با پزشک خود صحبت کنید:

• شما علائم شدیدی مانند پارگی یا بریدگی در اطراف واژن و قرمزی و تورم گسترده دارید.
• در سال گذشته چهار بار یا بیشتر به عفونت قارچی مبتلا شده اید.
• شما باردار هستید یا دیابت، اچ آی وی یا هر بیماری دیگری دارید که بر سیستم ایمنی بدن شما تأثیر بگذارد.

حال که همه چیز را در مورد نزديكی در زمان عفونت واژن می دانید سعی کنید برای بهبود هرچه سریعتر از داشتن رابط جنسی در این زمان پرهیز کنید.