بیماری های مقاربتی یکی از معضلاتی است که می تواند زندگی جنسی زنان و مردان را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از مهم ترین این بیماری ها بروز عفونت از نوع لنفوگرانولوم ونروم است که گاهی به اختصار ال جی وی (LGV) نیز نامیده می شود. کلامیدیا تراکوماتیس نوعی باکتری است که در ایجاد این نوع عفونت نقش اساسی ایفا می کند. افرادی که به این بیماری عفونی دچار می شوند می توانند طی روابط جنسی چه از نوع مقعدی و چه از نوع واژینال، آن را به شریک جنسی خود انتقال دهند. با این حال، لنفوگرانولوم ونروم بیماری پیچیده ای نیست و از آن گروه عفونت هایی است که می توان آن را با استفاده از آنتی بیوتیک های مناسب درمان نمود.
بیماری های مقاربتی بیماری هایی هستند که اصلی ترین راه انتقال آن ها، برقراری رابطه جنسی به حساب می آید. با این حال، می توان انتظار داشت که از راه های دیگر نظیر سوزن های مشترک و یا شیردهی نیز انتقال داده شوند. اگر چه عمده این بیماری ها در صورت انجام رابطه جنسی محافظت شده، به شریک جنسی منتقل نمی شوند اما در هر حال، گاهی در ابتدای کار بدون علائم بوده و ممکن است از طریق مقعد، دهان و دندان و یا واژن به شخص مقابل انتقال یابند.
بیماری لنفوگرانولوم ونروم نیز از جمله بیماری های مقاربتی به حساب می آید که در اثر نوعی عفونت در سیستم لنفاوی شکل می گیرد. انواع مختلف باکتری های کلامیدیا تراکوماتیس قادر هستند تا این بیماری را ایجاد نمایند. لازم به ذکر است که نوعی دیگر از بیماری های مقاربتی تحت عنوان کلامیدیای تناسلی وجود دارد که نباید عامل این دو بیماری یکسان در نظر گرفته شود.
ال جی وی یا همان لنفوگرانولوم ونروم از آن نوع بیماری هایی است که به جنسیت ربط ندارد، اما مردان بیشتر از زنان ممکن است با این بیماری روبرو شوند. همچنین، افرادی که به هر دلیلی ویروس HIV را در بدن خود دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این نوع بیماری عفونی خواهند بود.
در زمان ابتلا، دوره ی نهفتگی این بیماری به طور میانگین 10 تا 14 روز قبل از نمایان شدن علائم یا نشانه ها می باشد، اما این بیماری می تواند از 3 روز تا 6 هفته نیز نهفته باشد. سه مرحله ی عفونت لنفوگرانولوم ونروم، در زیر به صورت خلاصه آمده اند:
در مرحله ی عفونت اولیه، پاپول های تناسلی، پوستول ها یا زخم های سطحی روی پوست ظاهر می شوند. این ضایعات اولیه، موقتی هستند و به سرعت بهبود پیدا می کنند و ناپدید می شوند. آنها اغلب اوقات دیده نمی شوند و یا با هرپس های تناسلی اشتباه گرفته می شوند.
شروع عفونت ثانویه، 2 تا 6 هفته پس از عفونت اولیه رخ می دهد. غدد لنفاوی کشاله ران، ملتهب و دردناک می شوند. این شرایط در یک (دو سوم موارد) یا هر دو کشاله ران رخ می دهد. آبسه ها (ورم التهابی غدد لنفاوی اطراف کشاله ران) ممکن است پاره شوند و چرک ترشح کنند. در 15 تا 20% موارد، علامت ناودان (شیارهای امتداد رگ های خونی) رخ می دهد. اکثر بیماران مرد، در طول این مرحله دچار علائم می شوند. زنان ممکن است در این مرحله علائم شایعی را مشاهده کنند که اغلب شامل درد کمر و لگن می باشد.
پس از اینکه نشانه های اولیه دیده شد و فرد به این نتیجه رسید که ممکن است به باکتری کلامیدیا تراکوماتیس دچار شده باشد، لازم است در اسرع وقت به پزشک متخصص مراجعه کند. یک پزشک برای اینکه از ابتلای شخص به بیماری لنفوگرانولوم ونروم مطمئن شود، باید برخی آزمایش های تشخیصی را تجویز نماید. البته نمونه گیری اولیه توسط شخص پزشک انجام شده و سپس برای انجام آزمایش های لازم به آزمایشگاه فرستاده می شود. به همین منظور پزشک باید با استفاده از سواب ترشحاتی از میزراه مردان و یا دهانه رحم بانوان برداشته و به آزمایشگاه بفرستد.
در گام اول آزمایشگاه باید با استفاده از روش های مخصوص، به بررسی وجود باکتری کلامیدیا بپردازد. در صورتی که از وجود این نوع باکتری در نمونه تهیه شده اطمینان حاصل شد، حال باید آزمایش مخصوص برای تشخیص ال جی وی انجام شود. راه دیگری که ممکن است برای تشخیص وجود بیماری لنفوگرانولوم ونروم به کار گرفته شود، استفاده از آزمایش هایی است که بر روی ادرار باید انجام پذیرد تا وجود بیماری تایید گردد.
فرایندهای مختلفی لازم است انجام شود تا درمان بیماری لنفوگرانولوم ونروم ساده تر گردد. برای مثال، بهتر است قبل از هر چیزی ضایعه های ایجاد شده تخلیه شود تا در حد امکان از پیشرفت آن جلوگیری کند. این کار باید از طریق آسپیراسیون صورت پذیرد تا زخمی بر روی پوست کشاله ران به وجود نیاید. آسپیراسیون نوعی روش تخلیه از طریق پوست سالم برای مواردی چون آبسه و زخم است که با استفاده از مکش، مایعات درون زخم را تخلیه می کند.
درمان متداولی که در مورد بیماری لنفوگرانولوم ونروم توصیه می شود استفاده از آنتی بیوتیک داکسی سایکلین است. دوره درمانی که باید در مورد این دارو طی شود 21 روز است. داروی داکسی سایکلین، شامل کپسول های صد میلی گرمی است که مصرف آن معمولا به صورت دو عدد در روز تجویز می شود.
آزتیرومایسین داروی دیگری است که برای بیماری ال جی وی تجویز می گردد. البته استفاده از این دارو در صورتی توصیه می شود که فرد نتواند به هر دلیلی داکسی سایکلین را مصرف نماید. مصرف قرص های پانصد میلی گرمی آزیترومایسین نیز باید به مدت 21 روز و به اندازه چهار عدد در طول روز برنامه ریزی گردد.
با توجه به اینکه بیماری ال جی وی یک بیماری مقاربتی است، به نظر می رسد با انجام محافظت های لازم حین برقراری رابطه جنسی و بعد از آن، می توان تا حد زیادی مانع از ابتلا به این بیماری عفونی گردید.
استفاده از کاندوم اصلی ترین راه برای جلوگیری از ابتلا به بیماری لنفوگرانولوم ونروم به شمار می رود. همچنین، افراد بهتر است برای رعایت هر چه بیشتر بهداشت، بعد از هر بار رابطه جنسی تمامی نواحی مربوط به ناحیه تناسلی را به صورت کامل شست و شو دهند.
برای اینکه از انتقال بیماری باکتریایی لنفوگرانولوم ونروم به شریک جنسی خود جلوگیری کنید، لازم است به محض مشاهده اولین علائم مانند ابتلا به عفونت، از برقراری رابطه جنسی خودداری نمایید. سپس باید به پزشک مراجعه کرده و درمان مورد نیاز را در پیش بگیرید. در این حین لازم است، همسرتان هم برای معاینه و بررسی و احتمالا درمان به پزشک مراجعه نماید.
مانند هر عفونت مقاربتی دیگر، احتمال ابتلا به LGV، با اقدامات جنسی ایمن، از جمله محدود کردن تعداد شرکای جنسی، اجتناب از تماس جنسی با افراد پر خطر و استفاده از کاندوم کاهش پیدا می کند. اگر فکر می کنید که به لنفوگرانولوم ونروم مبتلا شده اید، تمام تماس های جنسی خود را متوقف کنید و فوراً به پزشک خود یا پزشک متخصص در زمینه ی سلامت جنسی مراجعه کنید.
