داشتن چانه قوی یکی از شاخصه ها و معیارهای زیبایی چهره به حساب می آید. به عبارتی دیگر فردی که چانه عقب رفته ای دارد گاهی به عنوان فردی با چانه ضعیف توصیف می شود. چون صورت این افراد نامتوازن به نظر می رسد غالباً این دسته از افراد چانه خود را عاملی برای نگرانی و اضطراب خود می دانند. برجسته کردن چانه یا منتوپلاستی یک روش جراحی است که از طریق ایجاد تغییر در انحنا و برجستگی صورت، ظاهر چهره هزاران نفر را بهبود بخشیده است. منتوپلاستی جهت افزایش اندازه و یا جلو کشیدن چانه دارای عقب رفتگی طراحی شده است.
چانه بخشی از صورت است که در صورت نداشتن توازن و تناسب با دیگر بخش های صورت، زیبایی چهره را کاملا تحت تاثیر خود قرار می دهد، موجب بزرگ تر یا کوچک تر به نظر رسیدن بینی و لب ها می شود و حالت چهره را از حالت عادی خارج می کند. حتی تغییرات بسیار کم در اندازه چانه در زیبایی صورت بسیار موثر است.
به عمل زیبایی چانه منتوپلاستی یا ژنیوپلاستی نیز می گویند. عمل جراحی چانه که زیر مجموعه عمل های جراحی زیبایی صورت است، معمولا در دو دسته کلی جای می گیرد: کوچک کردن چانه و بزرگ کردن چانه. همچنین این دو عمل با دو تکنیک کار گذاشتن پروتز و یا برش استخوان فک و جا به جا کردن آن، انجام می شود.
تشخیص اینکه آیا یک چانه از حالت نرمال خود خارج شده یا نه و اینکه چقدر نیاز به کوچک تر یا بزرگ تر شدن دارد، به معاینه توسط جراح فوق تخصص پلاستیک و زیبایی بستگی دارد. معمولا یک سری استاندارد بر پایه علم زیبایی شناسی وجود دارد که مشخص می کند اندازه، ارتباط و تناسب میان اجزای مختلف صورت باید به چه صورت باشد تا فرد زیبا به نظر برسد.برای مثال میزان برجستگی چانه نسبت به گردن باید حدود ۵ سانتیمتر باشد. همچنین ارتباط میان چانه و لب پایین نیز بسیار مهم است. معمولا باید نوک چانه به اندازه دو میلیمتر از لب پایین عقب تر قرار بگیرد. بین لبپایین و چانه نیز یک شیار وجود دارد که اگر چانه بیش از اندازه عقب باشد، این فرو رفتگی از بین خواهد رفت. در این وضعیت لب پایین بزرگ تر و در حالت بیرون زده دیده می شود.
اصلاح فرم و اندازه چانه گاهی با آرایش دندان ها مرتبت است. اگر دندان ها در جای خود به درستی قرار نگیرند، ممکن است در کنار جراحی زیبایی چانه، نیاز به ارتودنسی دندان ها نیز باشد؛ اما اگر وضعیت دندان ها مشکلی نداشته باشد، تنها می توان با جراحی زیبایی چانه، مشکل زیبایی آن را رفع کرد، چانه را جلو یا عقب برد، فرم چانه را تغییر داد و چانه و صورت را زاویه دار کرد.
روش های جراحی زیبایی چانه
جراحی چانه معمولا با دو تکنیک کلی قابل انجام است. نخست کاشت ایمپلنت یا پروتز چانه است که معمولا در بزرگ کردن و یا جلو آوردن چانه استفاده می شود. در این روش یک پروتز مصنوعی روی استخوان فک سوار می شود و به چانه فرم می دهد. به بیان دیگر اگر رشد چانه کافی نباشد و نیاز به بزرگ کردن چانه باشد، از پروتز استفاده می شود.
روش دیگر جراحی زیبایی چانه، استئوتومی استخوان چانه یا ژنیوپلاستی اسلایدینگ است که در آن، استخوان چانه برش می خورد و به عقب یا جلو کشیده می شود. در کاهش یا افزایش سایز چانه و همچنین تغییر فرم و متقارن کردن چانه این روش کاربرد دارد. معمولا این روش چون از استخوان طبیعی فک خود فرد استفاده می شود، معمولا بیشتر مورد پسند بیماران است.
کوچک کردن چانه
برای انجام این جراحی، نخست باید در پوست برشی ایجاد کرد تا به استخوان فک دسترسی پیدا کرد. این برش را می توان از دورن دهان و یا از زیر چانه انجام داد. برش درون دهانی با مشکلات بیشتری همراه است اما در صورت فرد هیچ جای زخمی باقی نمی ماند.
افرادی که دارای چانه ای عقب رفته یا ضعیفی هستند و از سلامتی خوبی برخوردارند و به هیچ گونه بیماری و به خصوص مشکل خاصی مثل عدم تقارن چانه و کوچکی یا بزرگی آن مبتلا نیستند و افرادی که چانه جلوآمده یا عقب رفته ای دارند برای این روش های درمانی متقاضی مناسبی می باشند.
بزرگ کردن چانه
عمل بزرگ کردن چانه یک عمل جراحی پلاستیک صورت است که هدف از انجام آن اصلاح شکل یا ترمیم چانه جهت مشخص تر ساختن این بخش از صورت و هماهنگ کردن آن با فرم صورت و سایر اجزاء آن است. این عمل به صورت سرپایی انجام شده، قیمت آن گران نیست و دوره بهبود نسبتاً کوتاهی دارد. بزرگ کردن چانه به دلایل مختلفی انجام می شود. عمل بزرگ کردن چانه را می توان یا با استفاده از پروتز و یا ژنیوپلاستی اسلایدینگ انجام داد.
چه زمانی برای تغییر فرم چانه باید سراغ جراح پلاستیک برویم؟
اگر نوک چانه از این خط عمودی جلوتر باشد، آن وقت چانه بیرون زده خواهد بود که می توان با مشورت یک جراح پلاستیک، از کوچک تر کردن چانه سود برد.
چه زمانی جراحی کنیم؟
از طرف دیگر اگر نوک چانه خیلی عقب تر از این خط باشد، یعنی چانه عقب تر از حالت ایده آل است و در این شرایط ممکن است تقویت چانه یا همان جلوتر آوردن آن، برای هماهنگ کردن اجزای صورت لازم باشد؛ البته این عقب بودن چانه می تواند بد شکل باشد؛ حالت اول وقتی است که کل فک کوچک و عقب باشد که نوعی اختلال فکی محسوب می شود. در این موارد وقتی دندان ها روی هم قرار می گیرند، دندان های پایین عقب تر از حد طبیعی هستند.
از صورت های پرنده ای چیزی شنیده اید
در بعضی از افراد چانه بیش از اندازه عقب است تا جایی که صورت حالتی شبیه چهره پرندگان یا bird face پیدا می کند یعنی بینی و نیمه میانی صورت خیلی جلوتر از سایر اجزای صورت جلوه می کند و همین باعث می شود که نه تنها چانه عقب تر از حدمعمول دیده شود بلکه بینی نیز از آنچه هست بزرگ تر به نظر بیاید در مبتلایان به این عارضه باید به وضعیت قرارگیری دندان ها روی هم توجه کرد. اگر هماهنگی لازم وجود نداشته باشد، بهتر است بیمار توسط همکاران دندانپزشک یا متخصصان جراح فک و صورت تحت عمل جراحی فک قرار گیرد اما اگر نحوه قرارگیری دندان های فک بالا و پایین طبیعی باشد و فقط چانه عقب باشد، با جراحی چانه می توان مشکل را اصلاح کرد.
