به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، در مطالعه ای که اخیرا در سرور بایورکسیو (bioRxiv) ارسال شده است، محققان مشخصات تکاملی ویروس آبله میمون را تشریح کردند.
بین ۱ ژانویه تا ۱۵ ژوئن ۲۰۲۲، بیش از ۲۱۰۰ عفونت ویروس آبله میمون در ۴۲ کشور شناسایی شده است. نظارت بر قابلیت انتقال ویروسی مربوط به ویروس آبله میمون (MPXV) برای مهار اپیدمی آبله میمون بسیار مهم است.
در مطالعه حاضر، محققان یک ساختار ثانویه اسید ریبونوکلئیک (RNA) غیر متعارف به نام(G-quadruplex (RG۴ را گزارش کردند که در انواع MPXV وجود دارد.
این تیم از یک نقشه برداری توالی غنی از G چهارگانه (QGRS) برای ارزیابی توالی های احتمالی تشکیل دهنده موجود در ژنوم MPXV استفاده کردند.
از آنجایی که MPXV جهش های مختلفی را در انواع مختلفش دارد، تیم تحقیقاتی ۱۷۷ توالی ژنومی کامل ویروسی مربوط به ژنوم MPXV را به دست آورد.
نتایج مطالعه نشان داد که از بین تمام توالی های ژنوم MPXV، تنها یک PQS در ناحیه مربوط به توالی های کدکننده (CDS) در ژن C۹L قرار داشت.ژن C۹L در MPXV پروتئینی شبیه به کلچ را کد می کند که در مهار پاسخ های ایمنی ذاتی مربوط به میزبان ضروری است.
این تیم به پنج تا هشت تراکت G در ۹ نوع مربوط به C۹L PQS اشاره کرده است. برخی از گونه های C۹L PQS لوله های G را با سه پایه G نشان می دهند، در حالی که برخی دیگر دارای دو پایه G بودند.
علاوه بر این، PQS های C۹L مربوط به سویه های مختلف ویروسی، نمرات G متنوع و همچنین همپوشانی ها را نشان می دهند که پایداری و پتانسیل متفاوتی را برای تشکیل G۴ نشان می دهد. مشخص شد که پنج دستگاه G موجود در C۹L PQS به شدت در ژنوم MPXV حفظ شده اند که نشان دهنده یک عملکرد بالقوه در چرخه حیات ویروسی MPXV است.
تیم همچنین مشاهده کرد که MPXV دارای دو کلاس ژنتیکی اصلی یعنی کلاد آفریقای غربی و کلاد آفریقای مرکزی، همراه با زیر کلاس های دیگر است.
تمام توالی های ژنومی شناسایی شده در موارد MPXV به طور قابل توجهی به یکدیگر مرتبط بودند و متعلق به کلاد B.۱ آفریقای غربی بودند.علاوه بر این، تیم مشاهده کردند که پایداری C۹L RG۴ در کلاد آفریقای مرکزی بیشتر از کلاد آفریقای غربی بود.
سویه های مربوط به کلاد آفریقای غربی ناپایدارترین موتیف به نام C۹L-RG۴-۵ را تشکیل می دهند، در حالی که سویه های متعلق به کلاد آفریقای مرکزی عمدتاً حاوی موتیف نسبتاً پایدارتری به نام C۹L-RG۴-۷-۲G۳ هستند.
این تیم همچنین خاطرنشان کرد که نقوش RG۴ متعلق به سویه های MPXV که فواصل تکاملی مشابهی دارند نیز پایداری مشابهی دارند. علاوه بر این، نقوش بسیار پایدار C۹L RG۴، از جمله C۹L-RG۴-۸-۲G۳، C۹L-RG۴-۸-۳G۳، و C۹L-RG۴-۸-۵G۳ تنها در چند سویه شناسایی شدند که نشان دهنده سرایت کم بود.
این داده ها نشان داد که تکامل MPXV احتمالاً پایداری C۹L-RG۴ را کاهش می دهد و بنابراین گسترش MPXV را تقویت می کند.