به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از رکنا، اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی) به ناتوانی در رسیدن و حفظ نعوظ برای برقراری رابطه جنسی گفته می شود. مشکل گاه به گاه نعوظ لزوما باعث نگرانی نیست اما استمرار آن می تواند با ایجاد استرس و کاهش اعتماد به نفس زوج ها منجر به بروز مشکل در روابط زناشویی شود.
به گزارش رکنا، مشکل در رسیدن به نعوظ و حفظ آن می تواند نشانه یک مشکل نهفته مربوط به سلامتی باشد که نیاز به درمان دارد و یا عامل خطر مشکل قلبی باشد. از نشانه های اختلال نعوظ می توان به مشکل پی در پی در رسیدن به نعوظ، مشکل در حفظ نعوظ و کاهش میل جنسی اشاره کرد.
علت بروز اختلال ناتوانی جنسی چیست؟
برانگیختگی جنسی مردان فرایند پیچیده ای است که شامل مغز، هورمون ها، احساسات، اعصاب، عضلات و رگ های خونی می شود و اختلال نعوظ می تواند نتیجه وجود مشکل در هرکدام از این اعضا باشد. علاوه بر این، استرس و سلامت روان نیز می تواند علت بروز این مسئله و یا عاملی برای تشدید آن باشد. گاهی ترکیب مسائل فیزیکی و روانی می تواند باعث اختلال در عملکرد نعوظ شود. به عنوان نمونه، یک مشکل فیزیکی جزئی که واکنش جنسی شما را کند می کند، می تواند موجب اضطراب درمورد حفظ نعوظ شود. این اضطراب می تواند منجر به اختلال نعوظ یا بدتر شدن آن شود.
آیا کم آبی با اختلال نعوظ مرتبط است؟
سطح آب بدن می تواند در اختلال نعوظ موقت فرد موثر باشد. فقدان آب کافی در بدن می تواند از نظر فیزیولوژیکی و ذهنی روی او تاثیر بگذارد.
از آن جا که مجموعه ای از عوامل نیاز است که یک مرد بتواند به نعوظ دست یابد و آن را حفظ کند، اختلال در یک یا چند مرحله به این معنی است که او قادر به دستیابی به نعوظ نخواهد بود. هنگامی که یک مرد دچار کم آبی است، حجم خون بدن او به اندازه زمانی نیست که به خوبی هیدراته باشد. درنتیجه رگ های خونی محدودتر می شود. زیرا خون کافی برای منقبض نگه داشتن آن ها وجود ندارد. این مسئله جریان خون به تمام قسمت های بدن ازجمله آلت تناسلی را کاهش می دهد.
وقتی یک فرد دچار کم آبی است، بدن او مقادیر بیشتری آنزیم آنژیوتانسینوژن نوع یک آزاد می کند که به گرفتگی رگ های خونی منجر خواهد شد. علاوه بر اثرات فیزیکی کم آبی که بر نعوظ تاثیر می گذارد، خلق و خو نیز با کم آبی در ارتباط است. نتایج تحقیقی که در سال ۲۰۱۱ انجام گرفت، نشان داد که کم آبی با اختلالات حافظه، تنش و اضطراب در مردان مرتبط است و از آن جا که وضعیت ذهنی فرد می تواند تاثیر شدیدی بر میل جنسی و نعوظ او داشته باشد، این مسئله قابل تامل است. بنابراین امکان دارد که تغییرات خلق و خوی ناشی از کم آبی به اختلال در نعوظ منجر شود.
اختلال نعوظ و دیابت
اختلال نعوظ در میان مردان دیابتی بخصوص افراد مبتلا به دیابت نوع دو شایع است. مسئله ای که می تواند ناشی از آسیب به اعصاب و رگ های خونی باشد که به علت کنترل بلند مدت قند خون روی می دهد.
اختلال نعوظ همچنین می تواند با دیگر بیماری های شایع مردان مبتلا به دیابت نظیر فشار خون بالا و بیماری قلبی مرتبط باشد. اختلال نعوظ در مردان دیابتی در مقایسه با مردانی که به این بیماری مبتلا نیستند، زودتر رخ می دهد.
بهبود سطح قند خون می تواند به جلوگیری از آسیب به رگ های خونی که ممکن است به اختلال نعوظ منجر شود کمک کند و همچنین باعث احساس بهتر و بهبود کیفیت زندگی تان شود. در نتیجه با پزشک خود صحبت کنید و ببینید آیا برای کنترل این بیماری قدم های درستی بر می دارید. درباره دیگر مشکلات سلامتی تان هم بپرسید. برای مردان مبتلا به دیابت معمول است که به بیماری های مزمن دیگر که می توانند باعث بروز یا بدتر شدن اختلال نعوظ شوند مبتلا باشند. داروهای مصرفی تان را با پزشک بررسی کنید. زیرا بعضی داروهایی که برای درمان افسردگی یا فشار خون بالا استفاده می شوند، می توانند به اختلال نعوظ منجر شوند.
داروهایی که ممکن است به اختلال نعوظ منجر شوند
یکی از دلایل شیوع اختلال نعوظ در مردان با سنین بالا این است که احتمال این بیشتر است که آن ها تحت درمان با داروی خاصی باشند. درواقع، درحدود ۲۵درصد موارد بروز اختلال نعوظ، ناشی از عوارض جانبی داروهاست.
شایع ترین نوع داروهایی که با اختلال نعوظ مرتبط هستند؛ شامل داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد زخم، آرام بخش ها و ادرار آورهاست که به بدن کمک می کنند از شر سدیم و آب خلاص شوند و برای درمان نارسایی قلبی، نارسایی کبدی و بعضی اختلالات کلیوی استفاده می شوند.
فیناستراید (پروپشیا)، دارویی که برای مقابله با ریزش مو مورد استفاده قرار می گیرد، در 3/1 درصد از مردان به اختلال نعوظ منجر شده است. دیگر داروهایی که ممکن است باعث بروز این اختلال شوند شامل آنتی -آندروژن ها که برای درمان سرطان پروستات به کار می روند، آنتی-کولینرژیک ها که برای درمان مثانه بیش فعال، بی اختیاری، بیماری مزمن انسدادی ریه و نشانه های بیماری پارکینسون استفاده می شوند و بعضی داروهای ضدسرطان هستند.
با این حال، شایع ترین نوع دارویی که ممکن است به اختلال نعوظ منجر شود، داروهای فشار خون است. اختلال نعوظ و فشار خون بالا معمولا دست در دست هم هستند. نتایج یک بررسی که روی 9/1 میلیون مرد انجام شد نشان داد که مردان مبتلا به اختلال نعوظ تقریبا ۳۸درصد بیشتر فشار خون بالا را تجربه می کنند. از آن جا که اختلال نعوظ بیشتر در افرادی سیگاری یا دارای اضافه وزن روی می دهد که هر دو از عوامل خطر برای فشار خون بالا هستند، این ارتباط چندان عجیب نیست.
با این که تمامی انواع داروهای فشار خون می توانند به اختلال نعوظ بینجامند، به نظر می رسد که این مشکل با داروهای ادرارآور و مسدودکننده های بتا بیشتر از مسدودکننده های آلفاست.
مراقب ویاگراهای گیاهی باشید
ادعا می شود که تعدادی از محصولات بدون نسخه شکل گیاهی ویاگرا هستند. بعضی از این محصولات حاوی مقادیر ناشناخته ای از مواد مشابه با داروهای تجویزی هستند که می تواند عوارض جانبی خطرناکی داشته باشد. بعضی در واقع حاوی داروی واقعی اند که فقط باید با نسخه تجویز شود. اگرچه سازمان غذا و دارو بسیاری از این محصولات را ممنوع اعلام کرده، بعضی از داروهایی که به طور بالقوه برای درمان اختلال نعوظ خطرناک اند در بازار Store باقی مانده اند.
چطور از اختلال نعوظ جلوگیری کنیم؟
بهترین راه برای جلوگیری از اختلال نعوظ درپیش گرفتن یک سبک زندگی سالم و مدیریت هر نوع مشکلی در سلامتی است. به عنوان مثال:
با پزشک تان تلاش کنید دیابت، بیماری های قلبی یا دیگر بیماری های مزمن را مدیریت کنید.
برای چکاپ های منظم و آزمایش های غربالگری پزشکی به دکتر مراجعه کنید.
سیگار کشیدن را ترک کنید و از مصرف الکل و مواد مخدر Drugs دوری کنید.
مرتب ورزش Sport کنید.
برای کاهش استرس قدم بردارید.
برای درمان اضطراب، افسردگی یا دیگر مشکلات سلامتی کمک بگیرید.
نقش همسر در درمان اختلال نعوظ
تحقیقات نشان داده که اختلال نعوظ علاوه بر مردان، بر همسران شان نیز تاثیر منفی می گذارد و باعث ناراحتی هر دوی آن ها می شود. مشارکت همسر شما در روند درمان این اختلال می تواند به موفقیت درمان تان کمک کند و یک تجربه زناشویی مثبت را به هر دوی شما برگرداند.
به عنوان مثال همسرتان ممکن است هنگام صحبت با پزشک چیزهایی به یاد بیاورد که شما فراموش کرده اید توضیح دهید یا تغییرات در الگوی اختلال نعوظ شما را بهتر توصیف کند. از طرفی صحبت های پزشک درباره فیزیولوژی و روان شناسی عملکرد جنسی و صمیمیت جنسی می تواند به همسرتان کمک کند که دلیل به وقوع پیوستن اختلال نعوظ را بهتر درک کند. او می تواند در روند درمان شما از لحاظ روانی بسیار کمک کننده باشد.
گزینه های درمانی اختلال نعوظ
چندین درمان برای اختلال نعوظ وجود دارد. از پزشک خود بپرسید که کدام یک از آن ها می تواند انتخاب خوبی برای شما باشد.
داروهای خوراکی: داروهای اختلال نعوظ شامل سیلدنافیل ( ویاگرا )، تادالافیل (سیالیس، ادسیرکا)، وردنافیل (لِویترا، استاکسین) یا اونافیل (استندرا) می شوند. این قرص ها می توانند به جریان خون به آلت تناسلی کمک کرده و رسیدن به نعوظ و حفظ آن را آسان تر کنند.
داروهای دیگر: اگر این قرص ها گزینه مناسبی برای شما نباشند، ممکن است پزشک یک شیاف کوچک به شما پیشنهاد کند که پیش از رابطه زناشویی نوک آلت خود قرار دهید. یک امکان دیگر، دارویی است که بر پایه یا اطراف آلت تناسلی تزریق می شود. مثل داروهای خوراکی، این داروها نیز جریان خون را افزایش می دهند که به رسیدن به نعوظ کمک می کنند.
دستگاه وکیوم: این دستگاه که باعنوان پمپ آلت تناسلی نیز شناخته می شود، یک لوله توخالی است که روی آلت قرار گرفته و از یک پمپ برای رساندن خون به آن استفاده می کند. نواری که در پایه آلت تناسلی قرار می گیرد باعث می شود پس از برداشتن لوله، نعوظ حفظ شود. استفاده از این دستگاه که با باطری یا دست کار می کند، ساده است و خطر بروز مشکل در آن کم است.
ایمپلت: در مواردی که داروها یا پمپ آلت تناسلی برای شما جوابگو نباشد، ایمپلت آلت تناسلی می تواند گزینه مناسبی باشد. یک راه حل ایمن و موثر برای بسیاری از مردانی که با اختلال نعوظ دست و پنجه نرم می کنند.
مثل همیشه: ورزش
تمریناتی وجود دارد که یک مرد می تواند برای کاهش اثر اختلال نعوظ انجام دهد. بهترین راه برای درمان این اختلال بدون دارو، تقویت عضلات کف لگن یا تمرینات کگل است. این تمرین معمولا به زنانی توصیه می شود که به دنبال تقویت ناحیه لگن خود در زمان بارداری هستند، می تواند برای مردانی که می خواهند توانایی جنسی خود را دوباره به دست بیاورند، نیز موثر باشد. شش هفته بعد از انجام تمرینات کگل می توانید شاهد بهبودی باشید. ورزش های هوازی مثل پیاده روی نیز می توانند باعث گردش بهتر خون و کمک به بهبود اختلال نعوظ شوند.
