کمال گرایی چیست و چه مشکلاتی ایجاد می کند؟

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از سلام دنیا، کمال گرایی جزیی جدایی ناپذیر از ذات هر فردی است، شاید این کمال گرایی باشد که عامل پیشرفت شده است اما تا زمانی که به اندازه باشد، اگر از تعادل خارج شود یک تهدید جدی است.

تحقیقات خطرات فیزیکی و شیمیایی کمال گرایی را نشان داده اند.

همیشه انسان ها برای بهترین بودن تلاش کرده اند که اغلب همراه با انگیزه، جاه طلبی، الهام و تشویق است. اما تلاش برای کمال گرایی زمان خاص خود را دارد که ممکن است به دلیل انتظارات غیر واقعی نتایج بدی را در پی داشته باشد.

کمال گرایی به چه معناست؟

براساس تحقیقات تمایل به کمال گرایی رو به افزایش است. با بررسی تأثیر افزایش فشارهای اجتماعی و فرهنگی بر جوانان در جهت موفقیت های اقتصادی، توماس کوران و اندرو پی هیل تمایلات کمال گرایی را در بین دانشجویان کالج آمریکا، بریتانیا و کانادا از سال 1989 تا 2016 بررسی کردند. آنها کمال گرایی را به این صورت تعریف کردند: ترکیب استانداردهای بالای فردی و انتقاد از خود.

انواع کمال گرایی

کوران و هیل افزایش 3 نوع کمال گرایی را بین نمونه های انتخابی بررسی کردند: کمال گرایی خود محور، کمال گرایی جامعه محور و کمال گرایی دیگران محور. نتایج آنها نشان می دهد که نسل جدید بر این باورند که دیگران از آنها انتظارات بیشتری داشته و آنها نیز از خود و دیگران انتظارات بیشتری دارند.

با توجه به افزایش تمایلات کمال گرایی، آیا برآورده کردن این خواسته ها پیامدهایی نیز دارد؟ متأسفانه بله.

کمال گرایی چه مشکلاتی ایجاد می کند؟

سیمون شری و مارتین ام. اسمیت (2019) در مقاله ی "جوانانی که قربانی افزایش تمایلات کمال گرایی شده اند" اثرات مخرب کمال گرایی را بررسی کردند. آنها کمال گرایی را تلاش برای بی عیب بودن می نامند. حالتی که انتقاد را بین جوانان افزایش داده و آن ها دیگر توانایی های عملکردی خود را باور نمی کنند.

شری و اسمیت 25000 نفر را بین سنین 15 تا 49 سال مطالعه کردند و با بررسی میزان کمال گرایی در سال های اخیر به این نتیجه رسیدند که کمال گرایی در نسل امروز بیشتر بوده و دلایل آن والدینی است که از فرزندان خود انتقاد کرده و آنها را کنترل می کنند. دلیل دیگر فضای اجتماعی است که تصاویر غیر واقعی از زندگی افراد بی عیب به نمایش می گذارد.

شری و اسمیت در مورد رسانه های اجتماعی بر این باورند که کمال گرایی یک افسانه و رسانه های اجتماعی قصه گوی آن است. البته این کمال گرایی مربوط به دوره ای خاص بوده و افراد وقت زیادی صرف آن می کنند.

نمایش لحظه ای موفقیت

اکثر افراد وقت زیادی در رسانه های اجتماعی سپری می کنند از جمله اظهار نظر در توییتر، ارتباط با دوستان در لینکدین، جستجوی دوستان قدیمی در فیسبوک، و بررسی زندگی دیگران.

البته ارتباط با دیگران در فضای مجازی فوایدی نیز دارد. اما نباید فراموش کنیم که هر عکس رنگی، جذاب و خندان لزوما زندگی واقعی اشخاص را نشان نمی دهد.

به دلیل تمایل انسان برای بهتر نشان دادن خود، رسانه های اجتماعی بهترین مکان برای بیان موفقیت هستند. در رسانه های اجتماعی می توانید خود را نشان دهید، از خرید ماشین جدید گرفته تا تولد نوه. بهترین مکان برای نشان دادن عکس های فوق العاده سفرهای متفاوت با خانواده و دوستان و کپشن "بهترین سفر. دوست دارید در چنین جایی باشید".

متأسفانه اگر چه این عکس ها جالب هستند, مقایسه اجتماعی در دراز مدت عوارضی نیز دارد.

اپیدمی کمال گرایی

به گفته شری و اسمیت تمایل به کمال گرایی در 25 سال اخیر بیشتر شده و بر هر دو جنسیت به یک میزان تأثیر می گذارد. با تمرکز بر جوانان و تأثیر کمال گرایی در طول زمان، شری و اسمیت به این نتیجه رسیدند که کمال گرایان مسن دوست دارند مشکلات سخت را حل کنند. به گفته آنها کمال گرایان روان رنجور هستند زیرا احتمال تجربه عواطف منفی همچون اضطراب، گناه و حسادت در بین آنها بیشتر است و ویژگی هایی همچون قابل اعتماد بودن، مهارت های سازماندهی و بهره وری در بین آنها کمتر است.

نتیجه

به گفته شری و اسمیت شکست در کمال گرایی منجر به افسردگی، استرس و حتی خودکشی می شود. کوران و هیل نتایج مشابهی در رابطه با کمال گرایی خود محور ذکر کرده اند. آنها کمال گرایی اجتماعی را مخرب دانسته و دلیل آن این است که آنها انتظارات دیگران را بیش از حد، غیر قابل کنترل و ناعادلانه دانسته که باعث شکست آنها و احساسات منفی می شود.

آیا کمال گرایی به عنوان یک مشکل اجتماعی و شخصی راه حلی دارد؟

بهترین راه حل

شری و اسمیت عشق بدون شرط را پادزهر اپیدمی کمال گرایی می دانند. آنها به والدین توصیه می کنند که کمتر از فرزندان خود انتقاد کرده و یا آنها را کنترل و محافظت کنند و بدانند که ارزش فرزندان آنها بیش از دستاوردهای آنهاست.

لازم به ذکر است که رفتارهای مشابه دوستان، همکاران، همسایگان و پارتنرها می تواند از شخص در برابر اثرات سوء کمال گرایی محافظت کند. حمایت، تأیید و تصدیق، انتظارات غیر معقول را خنثی کرده و باعث ارتباطات بهتر می شود.