به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از فارس، جاستین تورودو، نخست وزیر کانادا امروز جمعه تحریم های جدیدی علیه ایران اعلام کرد. او از جمله گفته ۱۰ هزار نفر از اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای همیشه از ورود به کانادا منع خواهند شد.
طبق گزارش خبرگزاری رویترز با این تصمیم نیمی از سران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای همیشه از ورود به کانادا منع می شوند. تروردو در جمع خبرنگاران گفت: «ما با استفاده از قدرتمندترین مفاد موجود در "قانون محافظت از پناهندگان و مهاجران"، به دنبال درج رژیم ایران [در فهرست تحریمی] از جمله سران سپاه خواهیم بود.»
وی اضافه کرد: «درج نام یک رژیم [در فهرست تحریمی] تصمیمی همیشگی است. این به معنای آن است که ورود ۱۰ هزار نفر از سران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به کانادا برای همیشه ممنوع خواهد بود.»
ترودو گفت این اقدام تنها «در شرایط جدی»، نظیر کشورهایی که مرتکب جرائم جنگی یا نسل کشی شده اند به کار گرفته شده است.
وی گفت علاوه بر این تحریم ها کانادا قصد دارد علیه افرادی که «بیشترین تقصیر را در رفتارهای مخرب ایران دارند» تحریم های هدفمند اعمال کند. او همچنین گفت که کانادا ۷۶ میلیون دلار برای افزایش ظرفیت خود جهت اجرای این تحریم ها هزینه خواهد کرد.
نخست وزیر کانادا و معاون او سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را «سازمان تروریستی» خوانده و گفتند علیه اعضای این سازمان محدودیت های مسافرتی و مالی در نظر گرفته اند.
«کریستیا فریلند»، معاون ترودو هم در این جلسه با بیان اتهامات اثبات نشده گفت که ایران «کشور حامی تروریسم دولتی» است. او، با لحنی تند و ستیزه جویانه گفت: «[ایران]، ظالم، تئوکراتیک و زن ستیز است. سران سپاه، تروریست هستند و سپاه پاسداران، سازمانی تروریستی است.»
وی اضافه کرد: «امروز ما با فهرست کردن سپاه پاسداران ذیل IRPA (قانون محافظت از پناهندگان و مهاجران) و در واقع با فهرست کردن سران رژیم ایران این واقعیت ها را رسماً به رسمیت می شناسیم و مطابق آنها اقدام می کنیم.»
IRPA، قانونی مصوب پارلمان کانادا است که در آن دستورالمعل هایی برای مهاجرت اتباع خارجی به آن کشور مشخص شده است.
کانادا در روزهای گذشته هم اقداماتی را در حمایت از اغتشاش در ایران انجام داده است. این کشور، از جمله روز چهارم مهرماه اعلام کرد ده ها فرد و نهاد ایرانی از جمله پلیس امنیت اخلاقی را در فهرست تحریم ها قرار داده است.
«جاستین ترودو»، نخست وزیر کانادا در آن روز طی اظهاراتی مداخله جویانه گفت: «خطاب به زنان ایرانی که در حال اعتراض هستید و کسانی که از شما پشتیبانی می کنند می گویم که ما در کنار شما هستیم.»
وی اضافه کرد: «ما با صداهای خودمان- صداهای همه کانادایی ها- و میلیون ها نفر در سراسر جهان همراه شده و از دولت ایران می خواهیم به صدای مردم خودش گوش بدهد، سرکوب آزادی ها و حقوق آنها را خاتمه داده و به زنان و مردم ایران اجازه بدهد زندگی شان را بکنند و به صورت مسالمت آمیز نظراتشان را بیان کنند.»
کانادا دولتی همسو با آمریکا است و در سال های گذشته از تحریم های آن کشور هم علیه ایران تبعیت کرده است. تحریم پلیس امنیت اخلاقی ایران، چند روز بعد از آن صورت گرفت که واشنگتن هم همین نهاد را در فهرست تحریم ها قرار داد.
تحلیلگران دست کم بخشی از انگیزه های آمریکا را به مذاکرات وین مربوط می دانند. مطابق این تحلیل، واشنگتن در شرایطی که در برابر دست برتر ایران در مذاکرات رفع تحریم های وین چاره ای پیش رو نمی بینند قصد دارند از طریق تحریک افکار عمومی و دعوت به آشوب در ایران یک اهرم فشار برای خودشان دست و پا کنند.
دیالکتیک تحریم-آشوب
تحلیلگران در ایران پیش از این گفته اند اغتشاشات که نشات گرفته از شکاف های درونی جامعه و با تحریک عوامل خارجی است، می تواند آمریکا و غرب را به این نتیجه برساند که با استفاده از سلاح تحریم ها و افزایش فشار اقتصادی شکاف های میان جامعه و حاکمیت را گسترش دهد تا در نتیجه نظام در اثر فشارهای داخلی و بیرونی تن به تغییر رفتار در حوزه های مورد خواست طرف های خارجی دهد.
علیرضا فقیهی راد کارشناس مسائل بین الملل چند روز پیش در گفت و گو با خبرگزاری فارس در همین خصوص گفته است: «هرگونه ناآرامی و آشوب در ایران منجر به ارسال پالس ضعف به بیرون خواهد شد و زمینه و مشروعیت برای تحریم و فشار بیشتر را مهیا می کند. برای نمونه در جریان فتنه ۸۸ بود که مقامات آمریکایی اغتشاشات درون ایران را فرصتی برای فشار بیشتر جهت تغییر رفتار جمهوری اسلامی قلمداد کردند و بی سابقه ترین تحریم های تاریخ را علیه ایران به بهانه های حقوق بشری وضع کردند.»
فقیهی راد گفت: اوباما رئیس جمهور وقت آمریکا در کتاب خاطرات خود با عنوان «سرزمین موعود» خیلی صریح به این موضوع اشاره می کند و می نویسد که «بعد از آنکه تلاش های ما برای آغاز مذاکره با ایران رد شد، در شرایطی که این کشور وارد چرخه هرج و مرج و سرکوبگری بیشتر می شد، ما راهبردمان را به سمت دومین گام راهبرد منع اشاعه ای خودمان تغییر دادیم؛ یعنی بسیج کردن جامعه بین المللی برای اعمال تحریم های اقتصادی سخت و چندجانبه ای که می تواند ایران را وادار به حضور در میز مذاکره کند».
کارشناس مسائل بین الملل گفت: هیلاری کلینتون وزیر خارجه وقت آمریکا نیز در کتاب خود با عنوان «انتخاب های سخت»، فتنه 88 و بهانه های حقوق بشری را عامل همراهی بقیه کشورها در اعمال تحریم می داند و می نویسد، «پس از اعتراض ها به نتیجه انتخابات در سال ۸۸، آمریکا توانست کشورهای دیگر را برای اعمال تحریم های جدید علیه ایران همراه سازد».
وی ادامه داد: جان بولتون مشاور قبلی امنیت ملی کاخ سفید هم خیلی صریح در این باره می گوید «این ناآرامی های ایران در سال ۸۸ بود که گزینه تحریم ایران را که بیش از دو سال از دستور کار خارج شده بود، مجددا به روی میز برگرداند».
فقیهی راد افزود: «قطعنامه ۱۹۲۹، قانون تحریم های ثانویه بانکی ایران موسوم به سیسادا و سپس قانون اختیارات دفاع ملی برای سال ۲۰۱۲ و امثالهم همگی ثمره اغتشاش های سال ۸۸ بود.»
تحریک به آشوب
کارشناسان می گویند آمریکا و کشورهای اروپایی در شرایطی که در برابر دست برتر ایران در مذاکرات رفع تحریم های وین چاره ای پیش رو نمی بینند قصد دارند از طریق تحریک افکار عمومی و دعوت به آشوب در ایران یک اهرم فشار برای خودشان دست و پا کنند.
جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات وین به ویژه به دلیل آنکه تحریم ها در هدف آشکار کشورهای غربی برای ایجاد شکاف عظیم میان ملت و حکومت و ایجاد جریان های قدرتمند براندازی شکست خورده اند دست برتر را در اختیار دارد.
تحریم ها طبق اذعان افرادی نظیر «ریچارد نفیو» که از معماران سیاست های تحریمی محسوب می شوند برای اینکه بتوانند به شکل برگ های چانه زنی در مذاکرات مورد استفاده طرف های غربی قرار بگیرند بایستی از طریق ایجاد «نارضایتی های عمومی» و تهدید به براندازی، محاسبات مسئولان حکومت را عوض کرده و آنها را برای اعطای امتیاز تحت فشار قرار دهند.
اما این اتفاقی است که علی رغم اجرای سیاست «فشار حداکثری»، رخ نداده و ایران به لطف مقاومت مردم، شدیدترین اثرات یک جنگ تمام عیار اقتصادی را پشت سرگذاشته و اکنون تصمیم گیران ایرانی به دنبال آن هستند که از همین مسئله به عنوان اهرمی برای متقاعد کردن غرب به دست کشیدن از سیاست های زورگویانه و پایان دادن به جنگ افروزی اقتصادی علیه ملت ایران استفاده کنند.
بدیهی است در چنین شرایطی کشورهای غربی و امپراطوری های رسانه ای وابسته به آنها به «آشوب» در داخل کشور نیاز دارند تا بتوانند در مذاکرات آن را به عنوان شاخصی از اثرگذاری تحریم ها معرفی کرده و سپس از آن به عنوان یک برگ چانه زنی برای تداوم جنگ اقتصادی علیه ملت ایران استفاده کنند. آشوب ، در واقع ابزار دست جریان های ضد انقلاب برای گل آلود کردن جریان مذاکرات و صید تحریم از آن است.
حمله فرد مهاجم به سفیر و سفارت ایران در دانمارک +فیلم
