اختلال نعوظ یک بیماری شایع سلامت جنسی است. اگر اختلال نعوظ دارید، ممکن است نتوانید نعوظی داشته باشید که برای رابطه جنسی مناسب باشد و یا اینکه نتوانید نعوظ را به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی با همسرتان حفظ کنید. اختلال نعوظ از نظر شدت متفاوت است. برای برخی از مردان، گاه به گاه پیش می آید و می تواند هر از چند گاهی مانع رابطه جنسی شود. برای دیگران، اختلال نعوظ ممکن است یک مشکل شدید و طولانی مدت باشد که تأثیر جدی بر توانایی فرد برای لذت بردن از رابطه جنسی دارد.
هر عمل جراحی که شامل ناحیه لگن می شود، می تواند باعث آسیب به اعصاب و یا عروق خونی در آلت تناسلی شود که به نوبه خود می تواند بر توانایی یک مرد برای ایجاد نعوظ یا حفظ آن تاثیر بگذارد.یکی از جراحی هایی که بطور شایع موجب ناتوانی جنسی می گردد جراحی سرطان پروستات می باشد و آن بدین علت است که محل عبور عروق و اعصاب آلت تناسلی از روی پروستات می باشد و در حین جراحی آسیب می بینند.
نوع دیگری از جراحی که بعضی اوقات خطر ناتوانی جنسی را افزایش می دهد، رزکسیون روده برای درمان سرطان کولورکتال است که در آن بخشی از روده بزرگ (کولون) با جراحی همراه با تومور برداشته می شود. برخی از تغییرات در این روش به احتمال زیاد باعث اختلال نعوظ می شوند:
همی کاللتومی چپ (حذف قسمت چپ کولون)
رزکسیون شکمی (حذف راست روده و انسداد)
پروکتکتومی (حذف رکتوم)
در بعضی موارد اختلال نعوظ ناشی از جراحی روده است که این مشکل ناشی از از دست دادن حس پوست می باشد. به عبارت دیگر، قوس عصبی دنبالچه ای (پاسخ حرکتی که موجب کنترل اسفنگترهای مقعدی و عضلات کف لگن می گردد) تحت تاثیر قرار می گیرند. از دیگر علل تاثیر روانی و روحی جراحی های بزرگ بر عملکرد جنسی است.
خوشبختانه اختلالات نعوظ ناشی در بیشتر موارد قابل درمان هستند. نکته کلیدی این است که به متخصص اورولوژی مراجعه کرده و در صورت نیاز از یک سکس تراپیست کمک بگیرید.