همه چیز درباره اختلال نعوظ در مردان

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،اختلال نعوظ (impotence) عبارت است از: ناتوانی در کسب و نگه داشتن نعوظی که برای داشتن رابطه ی جنسی، سفتی کافی را داشته باشد.

اگر هر از چند گاهی دچار مشکلات نعوظی می شوید، لزوماً جای نگرانی نیست؛ البته در صورتی که اختلال نعوظ به یک مشکل پایدار تبدیل گردد، می تواند سبب استرس شده، اعتماد به نفس شما را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به بروز مشکلاتی در رابطه تان گردد. داشتن مشکل در کسب یا نگه داشتن نعوظ همچنین می تواند ریسک فاکتوری برای بیماری قلبی و نشانه ی ابتلا به یک بیماری زمینه ای باشد که نیاز به درمان دارد.

اگر در مورد اختلال نعوظ خود نگرانید، به پزشک مراجعه کنید (حتی اگر از این بابت خجالت می کشید). گاهی اوقات کافیست که بیماری زمینه ای را درمان کرد تا اختلال نعوظ را رفع نمود؛ در سایر موارد، ممکن است به داروها یا روش های مستقیم درمانی نیاز باشد.

علائم اختلال نعوظ چه هستند؟

در صورتی که مرتبا علائم زیر را دارید، احتمالا دچار اختلال نعوظ هستید:

مشکل در ایجاد نعوظ
مشکل در نگهداشتن نعوظ حین فعالیت جنسی
کاهش میل به رابطه

سایر اختلالات مربوط به ED عبارتند از:

انزال زودرس
تاخیر در انزال
انورگاسمی که ناتوانی در دستیابی به ارگاسم پس از تحریک کامل است

علتهای اختلال نعوظ

تحریک جنسی مردان فرایندی پیچیده است که مغز، هورمونها، احساسات، اعصاب، عضلات و عروق خونی را درگیر خود می کند. اختلالت نعوظ ممکن است ناشی از بروز مشکل در یکی از این موارد باشد. به همین ترتیب تنش ها و مشکلات سلامت روان هم می تواند باعث اختلال نعوظ یا بدتر شدن آن شود.

گاهی اوقات ترکیبی از مشکلات جسمانی و روانی موجب اختلال نعوظ می شود. به عنوان مثال، یک بیماری خفیف که پاسخ جنسی را کند می کند می تواند موجب استرس در مورد نگه داشتن نعوظ شود. در نتیجه استرس منجر به اختلال نعوظ یا بدتر شدن آن شود.

علل جسمانی

همیشه باید با پزشک در مورد مشکلات نعوظ صحبت کنید چون ممکن است علت آن یک بیماری جدی باشد. صرفنظر از این که علت آن ساده یا جدی باشد، تشخیص به موقع می تواند به رفع عوارض سلامتی و حل مشکلات جنسی کمک کند.

فهرست زیر بسیاری از مشکلات شایع جسمانی که موجب اختلال نعوظ می شوند، به اختصار آورده است.

بیماری قلبی و تنگی عروق خون
دیابت
فشار خون بالا
کلسترول بالا
چاقی و سندرم متابولیک
بیماری پارکینسون
مولتیپل اسکلروز (ام اس)
اختلالات هورمونی از جمله بیماریهای تیروئید و کمبود تستوسترون
اختلال ساختاری یا آناتومی آلت تناسلی همانند بیماری پیرونی
استفاده از دخانیات
مصرف الکل و سایر مواد اعتیاد آور
اختلال خواب
صدمه ناشی از سرطان یا جراحی
جراحتها
افزایش سن
درمان سرطان پروستات یا بزرگی پروستات
درمانها یا جراحتهایی که بر ناحیه لگن یا ستون مهره اثر می گذارند
داروها
پرتو درمانی در ناحیه لگن

تصلب شرایین علت شایع مشکلات جریان خون است. تصلب شرایین موجب تنگ شدن یا بسته شدن عروق آلبت تناسلی، جلوگیری از جریان خون کافی به آلت تناسلی برای ایجاد نعوظ است.

داروهای خاصی نیز می توانند موجب اختلال نعوظ شوند از جمله موارد زیر. کسی که در حال مصرف این داروهاست باید قبل از قطع یا عوض کردن آنها با پزشک خود مشورت کند:

داروهای کنترل فشار خون بالا
داروهای قلب از جمله دیگوکسین
بعضی از داروهای مدر
داروهایی که روی سیستم اعصاب مرکزی عمل می کنند از جمله بعضی از داروهای خواب و آمفتامین ها
داروهای درمان کننده اضطراب
داروهای ضد افسردگی از جمله بازدارنده های مونوآمین اکسیداز (MAOI)، بازدارنده های باز جذب انتخابی سروتونین (SSRI) و داروهای ضد افسردگی سله حلقه ای
مسکنهای اپیوئید
بعضی از داروهای ضد سرطان از جمله عوامل شیمی درمانی
داروهای درمان کننده پروستات
آنتی کولینرژیک
داروهای هورمونی
داروی زخم معده سایمتیدین

در ۹۰ درصد موارد اختلال نعوظ علل آن فیزیکی است و علل روانی کمتر شایع است.

علل روانی

در موارد نادر، مردانی که مشکل اختلال نعوظ دارند ممکن است هرگز به نعوظ نرسند. این مورد اختلال نعوظ اولیه نام دارد و در صورتی که هیچ اختلال آناتومی قابل مشاهده یا مشکلات جسمانی وجود نداشته باشد، علت آن تقریبا در اغلب موارد مشکلی روانی است. این عوامل روانشناختی عبارتند از:

احساس گناه
ترس از صمیمیت
افسردگی
اضطراب شدید
استرس

اغلب موارد اختلال نعوظ ثانویه هستند. این بدان معناست که عملکرد نعوظ طبیعی بوده اما مشکل ساز می شود. علل یک مشکل جدید و مداوم معمولا فیزیکی است.

عوامل روانشناختی به ندرت موجب اختلال نعوظ شده یا به آن مربوط می شوند چون عوامل متغیری هستند از بیماریهای قابل درمان روانی گرفته تا وضعیتهای عاطفی روزمره ای که اکثر افراد گاهی اوقات با آن مواجه می شوند.

توجه داشته باشید که ممکن است بین عوامل پزشکی و روانشناسی، همپوشانی وجود داشته باشد. مثلا اگر مردی چاق است، تغییرات جریان خون می تواند بر قابلیت وی برای حفظ نعوظ اثر داشته باشد که در این مورد علت جسمانی است. البته ممکن است چنین شخصی عزت نفس پایینی هم داشته باشد که بر عملکرد نعوظ اثر دارد و یک علت روانی است.

آیا دوچرخه سواری موجب ED می شود؟

پرسش در مورد اثرات دوچرخه سواری بر سلامتی مردان اغلب پرسیده می شود. بعضی از پژوهشها نگرانیها در مورد مردانی که برای ساعتهای طولانی و مرتبا دوچرخه سواری می کنند در مورد خطر بالاتر ابتلا به اختلال نعوظ بالا برده است، علاوه بر اینکه مشکلات دیگری از جمله ناباروری و سرطان پروستات نیز وجود دارد.

اکثر تحقیقات جدید نشان می دهد که هیچ ارتباطی میان دوچرخه سواری و ED وجود ندارد اما بین ساعات طولانی دوچرخه سواری و سرطان پروستات ارتباطی هست.

بیماری پروستات و ED

سرطان پروستات موجب اختلال نعوظ نمی شود. البته جراحی پروستات برای برداشتن سرطان و پرتو درمانی برای درمان سرطان پروستات می تواند موجب ED شود. درمان بیماری پروستات خوش خیم غیر سرطانی نیز موجب این عارضه می شود.

سن چگونه بر بروز ED اثر می گذارد؟

اختلال نعوظ (ED)؛ علتها، علائم، تشخیص و انواع روشهای درمان

شیوع اختلال نعوظ با افزایش سن، بیشتر می شود. اثر آن بر ED بصورت زیر است:

۱۲ درصد مردان کمتر از ۶۰ سال
۲۲ درصد مردان دهه ۶۰
۳۰ درصد مردان ۷۰ سال یا بالاتر

اگر چه خطر اختلال نعوظ با سن افزایش می یابد اما ابتلا به اختلال نعوظ به معنای پیرتر شدن شما نیست. ممکن است با افزایش سن مشکلات نعوظ بیشتر شود اما لزوما به این معنا نیست که دچار اختلال نعوظ هستید. در کل هر چه سالمتر باشید عملکرد جنسی بهتری هم خواهید داشت.

ED در میان افراد جوان نیز ممکن است بوجود آید. پژوهشی در سال ۲۰۱۳ نشان داد که یک مرد از چهار مرد به دنبال درمان اختلال نعوظ در سن زیر ۴۰ سال است. پژوهشگران ارتباط شدیدی میان سیگار کشیدن و استفاده از مواد مخدر با اختلال نعوظ در میان مردان کمتر از ۴۰ سال نسبت به مردان سن بالاتر، یافته اند.

تحلیل پژوهشها در مورد اختلال نعوظ در مردان زیر ۴۰ سال نشان داد سیگار کشیدن یکی از عوامل بروز ED در ۴۱ درصد مردان زیر ۴۰ سال است. دیابت دومین علت شایع بود و با ۲۷ درصد از موارد اختلال نعوظ در مردان زیر ۴۰ سال ارتباط دارد.

تشخیص

در مورد بسیاری از مردان، معاینه و پاسخ دادن به سوالات پزشک (شرح حال) همگی چیزهایی هستند که پزشک برای تشخیص اختلال نعوظ و توصیه به درمان نیاز دارد. اگر کسی بیماریهای مزمن دارد یا پزشک وی به علل زمینه ای که احتمال دخالت دارند مشکوک باشد باید آزمایشهای بیشتری انجام دهد یا با یک متخصص مشورت کند.

آزمونهای لازم برای بیماریهای زمینه ای موثر عبارتند از:

معاینه لگن: این معاینه شامل معاینه دقیق آلت تناسلی و بیضه ها و بررسی اعصاب برای حس است.
آزمایش خون: آزمایش خون برای بررسی علائم بیماریهای قلبی، دیابت، کمبود تستوسترون و سایر عوارض بهداشتی.
آزمایش ادرار: آزمایش ادرار همانند آزمایش خون برای بررسی علائم دیابت و سایر مشکلات زمینه ای دیگر است.
سونوگرافی: این آزمون معمولا بوسیله یک متخصص در مطب انجام می شود. این روش به صورت استفاده از دستگاهی مبدل است که بر رروی عروق خونی تامین کننده آلت تناسلی گذاشته می شود. این وسیله تصاویری ویدئویی می دهد که به پزشک کمک می کند تا در صورت وجود مشکل در جریان خون این بخش، آن را تشخیص دهد. این آزمون گاهی اوقات همراه با تزریق داروها درون آلت تناسلی برای تحریک جریان خون و ایجاد نعوظ انجام می شود.
معاینه روانشناسی: پزشک سوالاتی برای غربالگری برای افسردگی و سایر علل ممکن روانشناختی برای ED، می پرسد.

آزمون NPT

تست NPT با استفاده از یک وسیله پرتابل باطری خور انجام می شود که در هنگام خواب روی ران قرار داده می شود. این دستگاه کیفیت نعوظ شبانه را ارزیابی می کند و داده ها را ذخیره می کند که به این ترتیب پزشک می تواند به این داده ها دسترسی داشته باشد. پزشک با استفاده از این داده ها درک بهتری از عملکرد آلت تناسلی و اختلال نعوظ خواهد داشت و این به تشخیص وی کمک زیادی خواهد کرد.

درمان اختلال نعوظ

نخستین کاری که پزشک انجام می دهد این است که مطمئن شود که درمان مناسبی برای هر یک از مشکلات سلامتی که موجب ایجاد این اختلال یا بدتر شدن آن می شوند، انجام می دهد. بسته به نوع علت و شدت اختلال نعوظ و بیماریهای زمینه ای، گزینه های درمانی مختلفی انجام خواهد شد. پزشک می تواند خطرات و فواید هر یک از درمانها را توضیح دهد و روشی را که شما ترجیح می دهید در نظر بگیرد. ترجیحات شریک جنسی نیز ممکن است در گزینه های درمانی نقش داشته باشد.

داروهای خوراکی

داروهای خوراکی برای درمان اختلال نعوظ در بسیاری از مردان موفقیت آمیز هستند. این داروها عبارتند از:

سیلدنافیل (ویاگرا)
تادالفیل (ادسیرکا، سیالیس)
واردنافیل (لویترا، استاکسین)
آوانافیل (استندرا)

هر چهار دارو اثرات اکسید نیتریک را که ماده ای شیمیایی برای ریلکس کردن عضلات تناسلی است، افزایش می دهند. این جریان خون را افزایش می دهد و موجب ایجاد نعوظ در پاسخ به تحریک جنسی می شود.

مصرف یکی از این قرصها به طور خودکار نعوظ ایجاد نمی کند. بلکه ابتدا باید تحریک جنسی ایجاد شود تا موجب آزاد شدن اکسید نیتریک از اعصاب آلت تناسلی شود. این داروها پیامی را که به مردان اجازه عملکرد طبیعی را می دهد، تقویت می کنند. داروهای خوراکی اختلال نعوظ افزایش دهنده میل جنسی نیستند و موجب هیجان نمی شوند و از این جهت برای مردانی که نعوظ طبیعی دارند، نیازی به استفاده ندارند.

داروها از نظر دوز مصرفی، چگونگی زمان عملکرد و عوارض متفاوت هستند. عوارض جانبی احتمالی شامل استفراغ، گرفتگی بینی، سردرد، تغییرات بینایی، کمردرد و ناراحتی معده است. پزشک وضعیت شما را در نظر خواهد گرفت تا بهترین دارو را برای شما انتخاب کند. این داروها اختلال نعوظ را فورا درمان نمی کند. ممکن است لازم باشد با پزشکتان همکاری کنید تا بفهمید بهترین دارو و دوز مناسب رای شما چیست.

قبل از مصرف هر دارویی برای اختلال نعوظ از جمله مکملهای بدون نسخه و داروهای گیاهی با پزشکتان مشورت کنید. داروهای اختلال نعوظ برای همه مردان عمل نمی کند و ممکن است در بعضی شرایط خاص کمتر موثر باشند همانند پس از جراحی پروستات یا در صورت ابتلا به دیابت. بعضی از داروها حتی ممکن است خطرناک باشد در صورتی که موارد زیر را داشته باشید:

مصرف داروهای نیترات که معمولا برای درد قفسه سینه (آنژین صدری) تجویز می شوند همانند نیتروگلیسرین (مینی تران، نیترو دور، سایر داروها)، ایزوزوربید مونونیترات (مونوکت) و ایزوزوربید دی نیترات (دیلترات اس ار، ایزوردیل)
ابتلا به بیماری قلبی یا نارسایی قلبی
پایین بودن فشار خون (هایپرتنشن)

داروهای دیگر

داروهای دیگر برای اختلال نعوظ عبارتند از:

داروی تزریق خودکار آلپروستادیل: در این روش با استفاده از یک سوزن بسیار ظریف آلپروستادیل (ادکس، کاورجکت ایمپالس) را به انتها و اطراف آلت تناسلی تزریق خواهید کرد. در بعضی موارد، داروهایی که معمولا برای داروهای دیگر استفاده می شوند برای تزریق روی آلت تناسلی خودش به تنهایی یا در ترکیب با سایرین انجام می شود. نمونه ها شامل پاپاورین، آلپروستادیل و فنتولامین است. اغلب این داروهای ترکیبی به عنوان بیمیکس (وقتی دو دارو باشد) یا تریمیکس (در صورتی که سه دارو ترکیب شده باشد) شناخته می شوند. هر تزریق به این ترتیب دوز گذاری شده تا نعوظ بیش از یک ساعت طول نکشد. از آنجایی که سوزن استفاده شده بسیار ظریف است، درد ناشی از تزریق خفیف است.

شیاف مجرای ادراری آلپروستادیل: درمان داخل مجرای ادراری آلپروستادیل شامل قرار دادن یک شیاف آلپروستادیل بسیار کوچک داخل مجرای آلت تناسلی است. از یک اپلیکاتور خاص برای وارد کردن شیافت به داخل مجرا استفاده می شود. نعوظ معمولا حدود ۱۰ دقیقه شروع می شود و وقتی موثر باشد بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می کشد. عوارض جانبی آن شامل درد، خونریزی خفیف در مجرا و تشکیل بافت فیبروز داخل آلت است.

جایگزین تستوسترون: بعضی از مردان اختلال نعوظ را به دلیل مشکلاتی در مورد کمبود تستوسترون دارند. در این مورد، درمان جایگزینی تستوسترون به عنوان نخستین گام به همراه سایر درمانها توصیه می شود.

وکیوم، جراحی و ایمپلنت

اگر داروها موثر نباشند یا برای شما مناسب نباشند، پزشکتان درمان متفاوتی را توصیه خواهد کرد: درمانهای دیگر شامل موارد زیر است:

پمپ پنیس: پمپ پنیس (دستگاه وکیوم نعوظ) لوله ای تو خالی است با یک پمپ باطری دارد. این لوله روی پنیس قرار می گیرد و سپس پمپ برای مکیدن هوای داخل لول استفاده می شود. این کار خلا ایجاد می کند که خون را به سمت اندام تناسلی هدایت می کند. هنگامی که نعوظ انجام شد، حلقه کشش در ته اندام قرار داده می شود تا جریان خون حفظ شده و ثابت نگه داشته شود. سپس بخش وکیوم را بردارید. این نعوظ معمولا به اندازه ای که برای یک رابطه جنسی بین زوج انجام شود، طول می کشد. پس از پایان رابطه، حلقه را بردارید. کبودی یکی از عوارض جانبی آن است و انزال توسط این روش محدود خواهد شد. اگر این روش درمانی برای شما خوب باشد، پزشکتان یک مدل خاص را تجویز خواهد کرد.

ایمپلنت: این درمان شامل جراحی قرار دادن وسایلی روی هر دو سمت اندام تناسلی است. این ایمپلنتها شامل میله های قابل انعطاف (قابل خمش) هستند. دستگاه های قابل انعطاف به شما اجازه می دهد تا کنترل کنید که چه زمانی و چه مدت نعوظ داشته باشید. این میله های قابل انعطاف آلت تناسلی را سفت می پیرند اما قابل خم شدن هستند. ایمپلنت تا زمانی که روشهای دیگر کارایی داشته باشند، توصیه نمی شوند. ایمپلنها درجه بالایی از رضایت را در میان مردانی که در مورد درمانهای دیگر با شکست مواجه شده اند، ایجاد می کنند. همانند سایر جراحی ها این روش هم عوارضی دارد از جمله عفونت.

ورزش

ورزشهایی وجود دارد که مردان می توانند برای کاهش اثرات اختلال نعوظ انجام دهند.

بهترین روش برای درمان اختلال نعوظ بدون دارو تقویت عضلات کف لگن با ورزشهای کگل است. این ورزشها اغلب در مورد زنان برای تقویت عضلات ناحیه لگن حین بارداری توصیه می شود اما برای مردان هم برای بازگردانی عملکرد کامل اندام جنسی موثر هستند. ابتدا عضلات کف لگن را پیدا کنید. می توانید با نگه داشتن اواسط جریان ادرار دو تا سه بار در زمان ادرار، به آنها دسترسی پیدا کنید. عضلاتی که موقع انجام این فرایند احساس می کنید، عضلات کف لگن هستند و برای تمرین کگل بر آنها تمرکز کنید.

تمرین کگل شامل سفت کردن و نگه داشتن این عضلات به مدت ۵ ثانیه و سپس آزاد کردن آنهاست. سعی کنید بین ۱۰ تا ۲۰ بار در هر روز این کار را انجام دهید. اولین بار ممکن است انجام این تمرین برای شما امکان پذیر نباشد اما به مرور زمان آسانتر می شود.

باید پس از ۶ هفته متوجه بهبود در خودتان شوید. توجه کنید که موقع این فرایندها تنفس را بطور طبیعی انجام دهید و اگر مجبور به ادرار شدید از نگه داشتن آن خودداری کنید. در عوض عضلات را در یک حرکت فشرده قرار دهید.

ورزشهای هوازی همانند دوی آرام یا پیاده روی تند نیز می تواند به گردش خون بهتر و بهبود ED در مردانی که مشکلات گردش خون دارند، کمک می کند.

داروهای جایگزین

بعضی از مکملها و داروهای گیاهی برای رفع اختلال نعوظ وجود دارد که در مورد صحت عملکرد آنها تردیدهایی وجود دارد. ضمن اینکه تحقیقات کافی در مورد آنها انجام نشده است. قبل از استفاده از هر مکملی با پزشکتان صحبت کنید تا مطمئن شوید که برای شما بی خطر است بخصوص اگر بیماریهای مزمن دارید. بعضی از فراورده های جایگزین که ادعا می شود برای اختلال نعوظ خوب هستند می توانند خطرناک باشند. سازمان غذا و دارو در مورد چند نوع از داروهای گیاهی هشدار می دهد به دلیل اینکه حاوی داروهای مضر هستند. مقدار ترکیبات نیز ناشناخته است یا ممکن است حاوی ترکیبات دارویی آلوده باشند. بعضی از داروها با داروهای تجویزی تداخل دارند و موجب کاهش فشار خون به صورتی خطرناک می شوند. این فراورده ها بخصوص برای مردانی که نیترات مصرف می کنند خطرناک هستند.

بعضی از گیاهان دارویی و مکملها که درجاتی از موفقیت را برای درمان ED داشته اند به قرار زیر هستند:

ال آرژینین
DHEA
جنسینگ
یوهیمب
Asparagus racemosus

گفتار درمانی

عوامل روانشناختی ایجاد کننده اختلال نعوظ عبارتند از:

استرس
اضطراب
اختلال پس از ضربه (PTSD)
افسردگی

اگر به اختلال نعوظ ناشی از مشکلات روانشناختی دچار هستید، گفتار درمانی معمولا برای شما مفید خواهد بود. این درمان به شما کمک می کند که سلامت روانتان را کنترل کنید. احتمالا چندین جلسه مراجعه به درمانگر خواهید داشت و درمانگرتان چیزهایی همانند عوامل اصلی استرس یا اضطراب، احساسات در مورد رابطه یا اختلالات ناخودآگاهی که می توانند بر سلامت جنسی اثر بگذارند.

اگر ED بر رابطه شما اثر بگذارد می توانید با یک زوج درمانگر صحبت کنید. مشاورین رابطه زناشویی به شما کمک می کنند تا با شریک زندگیتان دوباره ارتباط برقرار کنید که می تواند به اختلال نعوظ شما هم کمک کند.

درمانهای جایگزین

اگر ED بوسیله استرس ایجاد شود، یوگا و ماساژ می تواند در صورت آرام بخش بودن این ورزشهای برایتان، به شما کمک کند.

طب سوزنی

طب سوزنی ممکن است به درمان اختلال نعوظ کمک کند البته تحقیقات محدود و بی نتیجه هستند. قبل از اینکه متوجه تغییراتی شوید باید چندین جلسه این روش برای شما انجام شود. موقع انتخاب متخصص طب سوزنی توجه کنید که کسی باشد که دوره های کامل را دیده باشد و دستورالعملهای سازمان غذا و دارو را دنبال کند.

تغییر سبک زندگی و تغذیه

عادات سالم سبک زندگی ممکن است از اختلال نعوظ پیشگیری کنند و در بعضی موارد این مشکل را حل کنند:

ورزش منظم
حفظ فشار خون پایین
استفاده از رژیم غذایی متعادل و مغذی
حفظ سلامت وزن و جلوگیری از چاقی
اجتناب از سیگار و الکل
کاهش استرس

اختلال نعوظ اغلب اوقات به مشکلات جریان خون مربوط است بنابراین حفظ سلامت عروق خونی از طریق ورزش و رژیم غذایی سالم به کاهش خطر ED کمک خواهد کرد.

تغییر داروها

در بعضی موارد، داروهای استفاده شده برای درمان بیماریهای موثر بر اختلال نعوظ استفاده می شود. با پزشکتان در مورد داروهایی که مصرف می کنید صحبت کنید شاید بعضی از آنها ایجاد کننده علائم باشند. در این مورد پزشک می تواند داروهای دیگری را جایگزین آنها کند. مصرف داروها را بدون مشورت با پزشک قطع نکنید.

آیا اختلال نعوظ برگشت پذیر است؟

در بسیاری موارد، می توانید علائم اختلال نعوظ را بهبود دهید. بسیاری از داروها و درمانها در دسترس هستند. همچنین وسایلی خاص همانند پمپ خلا یا حلقه اختلال نعوظ، عمدتا به مدیریت علائم ED به طور موقت کمک می کنند بنابراین می توانید به رابطه جنسی خود ادامه دهید.

اختلال نعوظ یک عارضه شایع است و چندین علت احتمالی دارد. در مورد علائمتان با پزشک صحبت کنید بطوری که وی بتواند علل دیگر را رد کند و یک برنامه ریزی درمانی مناسب را برای شما معین کند