کنایه هستی مهدوی‌فر به همرفیق شهاب حسینی+عکس 

متنی طولانی که این بازیگر سینما و تئاتر، منتشر کرده، به شرح زیر است:

«تیغ سانسور این بار تیزتر از همیشه!
از اول مرداد سال گذشته از برنامه «همرفیق» با من تماس گرفتند تا مهمان شان باشم.
رفاقت حکم می کرد تا پس از مدت ها مهمان برنامه ای باشم که برای عواملش احترام قائل بودم.
مهر ماه با برادرم عزیزم، مهمان «همرفیق» بودیم.
بنا به دلایلی ، قرار شد تا آذرماه دوباره و این بار به همراه یک رفیق صمیمی، مهمان «همرفیق» باشم.
از صمیمی ترین دوستم، نهال دشتی خواهش کردم که در برنامه کنار من باشد. او هم رفاقت کرد و آمد.
نزدیک به هشت ماه از آن روز و آن برنامه که به گمانم جذاب هم شده بود، می گذرد.
اگر شما از آن برنامه چیزی دیده اید من هم دیده ام!
اگر خبری خوانده اید من هم خوانده ام!
تهیه کننده «همرفیق» هم ظاهرا در چند ماه گذشته آن قدر گرفتار انواع و اقسام مصائب شده اند که نمی توانند پاسخی به من بدهند و اگر هم پاسخی باشد در حد امروز و فردا کردن و وعده آینده دادن است.در نتیجه علت پخش نشدن برنامه، برای شخص من در هاله ای از ابهام باقی ماند.
از سویی شرمنده رفیقی هستم که به خاطر من به «همرفیق» آمد و از سویی امروز بدهکارِ خودم هستم که چرا رفاقت کردم و به همرفیق رفتم! و حتی خارج از وظایفم کمکی کردم!
می خواهم بگویم کسانی که بر «همرفیق» نظارت می کنند و مانع پخش آن به واسطه حضور ما و یا به هر دلیلی بودند، مفهوم رفاقت را در ذهن من تغییر داده اند.
و این رشته سر دراز دارد…
اگر قرار باشد نظارت های کلافه ‍کننده و بی مورد تلویزیون در پلتفرم های اینترنتی هم اعمال شود از امروز باید بر عاقبت این پلتفرم ها گریست. آن چنان که امروز همه علاقه مندان به هنر، به حال وضعیت تلویزیون می گریند.
این که با اصرار مهمانی را دعوت کنیم (حتی برای دوبار) و بعد چنین رفتاری با او کنیم، یا گفتگویش را پاره پاره کنیم یا صورتش را بی رنگ کنیم نه فقط نامش رفاقت نیست بلکه دشمنی آشکار است. پا بر گلوی جوانان گذاشتن است، انکارشان است، فراری دادن شان است!
و از همه رنج آورتر، عدم پاسخ گویی است که مستقیما مفهوم بی احترامی دارد.
امیدی ندارم که توضیحی در خور از جانب سانسورکنندگان یا تهیه کننده محترم (که احتمالا خودشان زیر فشار سانسورکنندگان هستند) بگیرم اما قطعا این رفتار ناپسند سبب خواهد شد که در آینده فریب مدعیان رفاقت را نخورم و برای رسم رفاقت وقت و دقت بیشتری صرف کنم. گرچه همیشه زیر تیغ بُرنده سانسور بوده ام، خواستم لااقل این بار دیگر خود سانسوری نکنم.
در پایان از شهاب عزیز، برادر عزیزم هومن و خصوصا دوست مهربانم نهال ممنونم که در کنارم بودند تا «همرفیق»ی تماشایی رقم بزنیم.»