به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز، باباطاهر یا باباطاهر عریان همدانی، عارف، شاعر ایرانی و دوبیتیسرای اواخر سده چهارم و اواسط سده پنجم هجری ایران، در دوران طغرل بیک سلجوقی میزیستهاست. «بابا» لقبی بوده که به پیروان وارسته میدادهاند و برای صفت عریان دلایل گوناگونی ذکر شدهاست. اشعار باباطاهر به زبان لری سروده شدهاند بیشتر منابع او را اهل همدان معرفی کردهاند و خود او در چندین دوبیتی از همدان و الوند یادکرده است. مسلک درویشی و فروتنی او که شیوهٔ عارفان است سبب شد تا وی گوشهگیر شده، گمنام زیسته و تفصیلی از زندگانی خود باقی نگذارد.