خصوصیات و شرایط نگهداری سگ نژاد پودل 

پودل ها خواه استاندارد، مینیاتوری یا عروسکی باشند، خواه سیاه، سفید و یا زردآلویی باشند، با افتخار در میان اشراف های واقعی دنیای سگ ها قرار می گیرند. در زیر پوشش فرفری آنها که حساسیت زایی پایینی دارد، پودل یک قهرمان و همراه خوب برای همۀ فصول است.

تاریخچه سگ نژاد پودل

اسم پودل که لغتی انگلیسی است، از کلمه pudel یا pudelin در زبان آلمانی گرفته شده است که به معنای پریدن در آب است. و در فرانسه هم، به پودل ها کانیشه (Caniche) می گویند، این کلمه از ترکیب دو لغت chien canard به معنی اردک-سگ گرفته شده است. در انگلستان آنها به عنوان "سگ های خشن آب" شناخته می شدند و همدم های خوبی برای شکارچی ها بودند.اعتقاد بر این است که پودل یکی از قدیمی ترین گونه های مورد استفاده برای پیدا کردن آب است این گونه در گذشته برای پیدا کردن محل هایی که در آن ها آب زیاد است و برای زندگی مناسب است استفاده می شد. بعدها که پودل تبدیل به نژاد متمایز تر شد، آنها به اندازه ای رشد کردند و تغییراتی در فیزیک بدن شان ایجاد شد که دیگر فقط به عنوان همراه و همدم شکارچیان به حساب نمی آمدند.پودل استاندارد امروزه بسیار بزرگتر از اجداد قبلی خود است و یکی از مهم ترین دلایل این امر پرورش این سگ در کنار سگ هایی بود که جثه بزرگ داشتند.

ویژگی های ظاهری سگ نژاد پودل

نژاد سگ پودل در رده سگ های مینیاتوری و بسیار جذاب می باشند. ظاهر زیبای این سگ برای دوستداران زیبایی بسیار مناسب است. این سگ ها را به عنوان یکی از جذاب ترین و رنگارنگ ترین نژاد سگ می شناسند. سگ های Poodle معمولا حیوان خانگی نجیب زادگان و اشراف زادگان فرانسوی بوده است.در حقیقت Poodle ها یک سرگرمی بسیار شیک و زیبا برای افراد است که علاقمند به نگهداری و مراقبت از یک سگ فانتزی را دارند. یکی از جذابیت های این سگ موهای فرفری و بامزه اش است همین موها از ویژگی های خاص این سگ ها به شمار می رود.این سگ ها با این که پوشش مو بسیار حجیم و زیادی دارند ولی بسیار سبک وزن هستند و همین پوشش در شنا کردن آن ها نقش مهمی را ایفا می کند. پاهایش بسیار بلند و قوی می باشد. پوزه Poodle بسیار ظریف و زیبا می باشد.ساق پا، گردن و قسمتی از دم این سگ بدون مو و قسمت های دیگر مانند باسن، مفاصل و بدنه اصلی پوشانده شده از موهای بلند و جذاب است. فرم دایره وار موهای Poodle پومپون نامیده می شود که ویژگی منحصر به فرد این سگ شناخته می شود.

• قد: بیشتر از ۱۵ اینچ
• وزن: ۶۰-۷۰ پوند (نر)/۴۰-۵۰ پوند (ماده)
• طول مدت زندگی: ۱۰-۱۸ سال

ویژگی های رفتاری سگ نژاد پودل

سگ های Poodle نژادی فرانسوی دارند که عاشق شکار هستند. این سگ ها در فرانسه با نام Poodle خوانده می شوند ولی در زبان آلمانی pudelin خوانده می شوند. سگ های Poodle از رده سگ های غیر ورزشی هستند که از هوش خوبی برخوردار می باشند.سگ های Poodle بسیار اجتماعی هستند و به راحتی با انسان زندگی می کنند. بهترین خصلت این سگ ها استفاده آن ها در شکار است. در واقع Poodle ها تنها نژادی هستند که در کنار خصلت غیر ورزشی به شکار می پردازند. توانایی یاد گیری در این سگ ها بسیار بالا می باشد و شناگر های بسیار قهاری هستند. به طور کلی صفات یک سگ پودل شامل این گزینه ها می شود :

• دوست داشتنی
• بسیار عاطفی
• تربیت پذیر
• با هوش
• فانتزی
• بسیار تمیز
• چابک

شرایط نگهداری سگ نژاد پودل

آراستگی در پودل ها برس کردن و شانه کردن مرتب موها و پوشش آن ها است . اگر مرتب پودل خود را برس نکنید باعث ریزش مو در سگ تان می شود.برای حفظ سلامتی و زیبایی پوشش پودل ها باید هر ماه و حتی ماهی دوبار آن ها را حمام کنید. مکررا باید پوشش پودل هارا شانه و برس کنید و هفته ای ۲ - ۳ بار نیز نیاز است دندان هایشان را مسواک بزنید.باید ۴- ۶ هفته یک بار ناخن ها و مو های پودل خود را کوتاه کنید و اگر سگ شما رشد ناخن هایش سریع تر از این زمان است ، شما نیز در بازه های زمانی کمتری به اصلاح ناخن او بپردازید. همچنین گوش و بینی حیوان را با گوش پاک کن حتما هفته ای یک بار باید تمیز کنید.

غذای سگ نژاد پودل

سگ پودل استاندارد شما روزانه نیازمند به 1.5 تا 3 فنجان غذای خشک با کیفیت بالا است. پودل مینیاتوری نیز به سه چهارم تا 1 فنجان و پودل عروسکی به یک چهارم تا نصف فنجان غذا در روز نیاز دارند. بهتر است غذای سگ پودل خود را به 2 وعده تقسیم کرده و در اختیارش قرار دهید.البته لازم است بدانید که میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، بدن، سوخت وساز (متابولیسم) و میزان فعالیت روزانه آن بستگی دارد. سگ ها نیز مانند انسان ها، هرکدام به کیفیت و مقدار متفاوتی از غذا نیاز دارند.
مانند هر نژاد سگ دیگری، سگ پودل نیز در صورت عدم نظارت کافی بر تغذیه آن، دچار اضافه وزن خواهد شد که در پی آن، مشکلاتی جدی برای مفاصل او ایجاد می شود و بیماری های دیگری مانند دیابت، می توانند تهدیدی برای سگ شما باشند. بنابراین سعی کنید تشویقی زیادی به او ندهید، او را همواره فعال نگه دارید و به اندازه نیاز روزانه اش در ظرف غذایش غذا بگذارید.
اگرچه برخی از صاحبانی که پودل مینیاتوری و عروسکی دارند، از میز خود به آنها غذا می دهند، اما بهتر است در برابر چشم های معصومشان مقاومت کنید و سگ خود را به انجام این کار غلط عادت ندهید. بخاطر داشته باشید که استفاده از غذای مخصوص، برای پودل شما بسیار مفیدتر و مناسب تر از غذای مصرفی خودتان خواهدبود.

رابطه سگ نژاد پودل با کودکان و سایر حیوانات خانگی

• نژادهایی که نسبت به سروصدا و دویدن بچه ها حساسیت نشان ندهند و با کودکان رفتار آرامی داشته باشند، همراهان و دوستان خوبی برای فرزندان شما خواهند بود. پودل عاشق بچه ها است و اگر کودک دارید برای شما انتخاب مناسبی خوهدبود. در هر صورت هنگامی که سگ ها کنار کودکان هستند، باید تحت نظارت بزرگترها باشند. به فرزندان خود آموزش بدهید که چگونه سگ شما را لمس کنند و همیشه تعاملات بین پودل و کودک خود را تحت نظر داشته باشید تا از مشکلاتی مانند: گاز گرفتگی یا کشیدن گوش و دم جلوگیری کنید. همچنین به کودک خود بیاموزید که وقتی سگ پودل شما در حال غذا خوردن است، هیچ گاه نزدیک او نشود و سعی نکند غذای او را بگیرد. به شما تذکر می دهیم که هیچگاه، هیچ سگی را حتی اگر سگ شما، پودل عروسکی کوچک، مهربان و کاملا بی آزار باشد با کودک خود تنها نگذارید.
• نحوه رفتار یک سگ با آدم ها نسبت به رفتار او با سگ های دیگر و سایر حیوانات خانگی کاملا متفاوت است.این موضوع علاوه بر نژاد، به اجتماعی تربیت کردن سگ شما از زمان تولگی هم بستگی دارد، بهتر است که سگ شما از تولگی با سگ های دیگر بازی کند تا اجتماعی بار بی آید.

بیماری ها و مشکلات جسمانی سگ نژاد پودل

پودل ها به طور کلی سالم هستند، اما مانند همه نژادها مستعد ابتلا به برخی بیماری های بهداشتی هستند. ممکن است پودل شما به این بیماری ها مبتلا نشود اما لازم است است این بیماری ها را بشناسید.

• بیماری آدیسون: همچنین به عنوان hypoadrenocorticism شناخته می شود ، این وضعیت بسیار جدی در اثر تولید ناکافی هورمون های آدرنال توسط غده فوق کلیه ایجاد می شود. اکثر سگهایی که به بیماری آدیسون مبتلا هستند استفراغ می کنند، بی اشتها و بی حال نیز می شوند. علائم شدیدتر هنگامی رخ می دهد که سگ استرس داشته باشد یا وقتی سطح پتاسیم به اندازه کافی بالا برود که بتواند عملکرد قلب را مختل کند، باعث شوک شدید و مرگ می شود.
• اتساع معده – ولوولوس: معمولاً نفخ شکم نامیده می شود، این یک بیماری تهدیدکننده زندگی است که سگهای بزرگ و دارای قفسه سینه مانند پودل را تحت تأثیر قرار می دهد، به خصوص اگر روزانه یک وعده غذایی زیاد به آنها داده شود و سریع غذا بخورند، بعد از خوردن غذا مقدار زیادی آب بنوشند و بعد از غذا خوردن به شدت ورزش کنند. نفخ شکم هنگامی ایجاد می شود که معده با گاز یا هوا متسع شده و سپس پیچ می خورد. سگ قادر به آروغ زدن یا استفراغ نیست تا از شر هوای اضافی معده خود خلاص شود و بازگشت طبیعی خون به قلب مانع می شود. فشار خون پایین می آید و سگ شوکه می شود. بدون مراقبت های پزشکی فوری، سگ می تواند بمیرد.
• صرع: علت شایع تشنج در انواع Poodles صرع ایدیوپاتیک است. غالباً ارثی است و می تواند باعث تشنج خفیف یا شدید شود. تشنج ممکن است با رفتارهای غیرمعمول، مانند دویدن با حالت عصبانیت مانند اینکه تحت تعقیب قرار گرفته، به نمایش گذاشته شود. مهم است که به یاد داشته باشید که تشنج می تواند به دلیل صرع ایدیوپاتیک و یا موارد دیگری مانند اختلالات متابولیکی، بیماری های عفونی که بر روی مغز تاثیر میگذارند، تومورها، قرار گرفتن در معرض سموم، صدمات شدید سر و موارد دیگر ایجاد شود. بنابراین، اگر پودل شما تشنج دارد، مهم است که او را فوراً برای معاینه نزد دامپزشک ببرید.
• دیسپلازی مفصل ران : دیسپلازی مفصل ران به طور ارثی رخ می دهد، عوامل محیطی گاهی اوقات سهم زیادی در ایجاد آن دارند. با گذشت زمان، تحلیل مفصل وجود دارد که می تواند باعث آرتروز و درد شود. اضافه وزن، ورزش بیش از حد یا طولانی مدت قبل از بلوغ، سرعت رشد سریع و رژیم های غذایی با کالری بالا یا مکمل می تواند به توسعه دیسپلازی مفصل ران کمک کند. مراقبت های دامپزشکی، شامل مکمل های غذایی، دارو و در برخی موارد جراحی است.
• آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA): PRA خانواده ای از بیماری های چشم است که شامل زوال تدریجی شبکیه است. در اوایل بیماری، سگ های مبتلا، شب کور می شوند. با پیشرفت بیماری، آنها در طول روز بینایی خود را از دست می دهند. بسیاری از سگهای مبتلا، به شرطی که محیط اطراف ثابت بماند، به خوبی با محدودیت یا از دست دادن دید خود سازگار می شوند.
• هیپوپلازی عصب بینایی: این بیماری در صورت ایجاد عصب بینایی یک نارسایی مادرزادی است. این باعث کوری و پاسخ غیر طبیعی مردمک در چشم آسیب دیده می شود.
• آدنیت سباسه (SA): SA یک مشکل جدی در Poodles، به ویژه استاندارد است. تخمین زده شده است که 50 درصد از کل Poodles استاندارد ناقل یا مبتلا هستند. تشخیص این شرایط ژنتیکی دشوار است و اغلب به عنوان کم کاری تیروئید، آلرژی یا سایر بیماری ها اشتباه گرفته می شود. وقتی سگی دچار SA می شود، غدد چربی پوست به دلایل نامعلومی ملتهب می شوند و در نهایت از بین می روند. این غدد به طور معمول سبوم تولید می کنند، ترشح چربی که به جلوگیری از خشک شدن پوست کمک می کند. این اولین بار معمولاً در سنین 1 تا 5 سالگی مورد توجه قرار می گیرد. سگهای مبتلا به طور معمول پوستی خشک و پوسته پوسته دارند که در بالای سر، گردن و کمر ریزش دارند. سگهایی که به شدت آسیب دیده اند، همراه با عفونت های ثانویه پوستی، می توانند پوست ضخیم و بوی نامطبوع داشته باشند. اگرچه این مشکل در درجه اول زیبایی است، اما ممکن است برای سگ ناراحت کننده باشد. در صورت مشکوک شدن به SA، دامپزشک شما نمونه برداری از پوست را انجام می دهد. گزینه های درمان متفاوت است.
  خصوصیات و شرایط نگهداری سگ نژاد دندی دینمنت تریر