کیریباتی، جزیره ای با آداب و رسوم متفاوت

کیریباتی با نام رسمی جمهوری کیریباتی (به کیریباسی: Ribaberiki Kiribati) کشوری جزیره ای در اقیانوس آرام است. نام این کشور عمدتاً کیریباس تلفظ می شود. در زبان کیریباسی ti به صورت «س» تلفظ می شود و به این خاطر تلفظ درست و رایج نام این کشور کیریباس و زبان آن کیریباسی است. پایتخت کیریباس تاراوای جنوبی است و در تاریخ ۱۲ ژوئیه ۱۹۷۹ از بریتانیا اعلام استقلال کرد. مساحت آن ۸۱۱ کیلومتر مربع و از نظر وسعت رتبه ۱۸۶ را دارد. جمعیت آن حدود ۱۱۹٬۰۰۰ نفر برآورد شده است. این کشور از ۳۳ آب سنگ تشکیل شده که ۲۱ عدد آن مسکونی هستند. واژهٔ کیریباس تلفظ بومیان این کشور از واژهٔ «گیلبرتس» (به انگلیسی: Gilberts) است. نام «گیلبرتس» برآمده از نام توماس گیلبرت است که به همراه جان مارشال از نخستین اروپایی هایی بودند که در سال ۱۷۸۸ میلادی به جزیره های گیلبرت رسیدند.

دین و زبان مردم کیریباتی

فرقه­ های مختلف مسیحیت در کنار هم بزرگترین گروه مذهبی کشور را تشکیل می­ دهند. حدود 96٪ از جمعیت کشور مسیحی هستند. 56٪ از جمعیت این کشور كاتولیك رومی هستند و در درجه اول در جزایر شمال قرار دارند. جمعیت مسیحی پروتستان از کریباتی عمدتاً در جزایر جنوبی حاکم است. 34٪ از جمعیت وابسته به كلیسای متحد كریباتی هستند. 0.05٪ از جمعیت کشور وابسته به هیچ مذهبی نیستند. بهائیان تنها دین غیر مسیحی در کریباتی هستند که تعداد قابل توجهی از پیروان دارند. این مذهب در اوایل قرن بیستم در Kiribati معرفی شد، همانطور که در روایت رئیس ایمان سابق، عبدو البها ذکر شد. زبان های رسمی کیریباسی (گیلبرتی) و انگلیسی هستند.

فرهنگ مردم کیریباتی

مهمترین وجه آداب و معاشرت برای افراد محلی و مهمانان شامل رفتار در مانه، جایی که مکان­ ها و راه­های مناسبی برای نشستن و تعامل وجود دارد در همه جوانب زندگی، فروتنی و فروتنی تحسین می ­شود. تماس چشمی مستقیم غیر معمول است و نامناسب بودن مستقیم نگاه کردن به یکی از وضعیت­ های بالاتر یا قطع بین نگاه افراد صحبت کننده نامناسب است. لمس کردن سرها بسیار صمیمی به نظر می رسد و قسمت بالای سر یک ناحیه تابو است. لباس متوسط ​​برای خانم ها مهم است و پاکیزگی بدن و لباس ارزش زیادی دارد.

کار با جنسیت تقسیم می­ شود، مردانی که ماهیگیری می کنند، کودک نو پا را جمع می کنند و کارهای سنگین ساختمانی را انجام می دهند، در حالی که زنان مراقبت از کودکان را انجام می دهند و آشپزی و نگهداری از خانه را انجام می ­دهند. هر دو جنس محصولات زراعی را پرورش می­ دهند. در حالی که زنان ممکن است ماهی­ ها را جمع کنند و غالباً صدف را در تالاب جمع می­ کنند، فقط مردان ممکن است کودک نو پا جمع کنند. در هر خانوار یک رتبه بندی وضوح مشخص وجود دارد، که معمولاً ریاست آن پیرترین مرد است، مگر اینکه او خیلی پیر باشد تا فعالیت کند. کنترل فعالیت­ های داخلی بر عهده یک زن متاهل بزرگ است. در حالی که جامعه کیریباتی در حال حاضر مساوات، دموکراتیک و احترام به حقوق بشر است، اما در فرهنگ سنتی زنان نقش فرعی دارند. فرصت­ های شغلی برای زنان محدود است و هیچ وجود ندارد.

آداب و رسوم مردم کیریباتی

بهتر است بدانید که حدود ۹۸ درصد مردم ساکن در این کشور میکرونزیایی هستند و علاقه فوق العاده ای هم به سیگار کشیدن دارند به گونه ای که بسته های سیگار همواره بر روی میز های غذاخوری به چشم می خورد. آن ها حتی در حین غذا خوردن هم سیگار می کشند و در میان آن ها سیگار کشیدن یک مجموعه واقعی به شمار می آید. به صراحت می توان گفت که این عادت در میان مردم کیریباتی هزینه های زیادی در طول ماه خواهد داشت و با این حال یک موقعیت عالی برای افرادی که علاقه مند هستند در کنار یکدیگر باشند خواهد بود.

بر اساس فرهنگ این کشور مردم علاقه زیادی به دید و بازدید دارند و آن را به عنوان یک ارزش واقعی می خوانند. اصول فرهنگی این کشور بدین صورت است که حتما سیاست های کلان بایستی مورد ارزیابی قرار گیرند، زیرا موقعیت های فرهنگی می توانند روی فرهنگ برخی از مردم جامعه تغییراتی اعمال کنند. توجه داشته باشید که فرهنگ مردم کیریباتی در صورتی مورد حمایت قرار می گیرد که شخص بتواند خود یک ساختار واقعی را شامل شود. مردم کیریباتی عمدتا زندگی گروهی را ترجیح می دهند و شاید فضای خوش در میان مردم یک عملکرد بسیار مهم و لذت بخش باشد.

جشن های مهم کیریباتی

• جشن های روز ملی: در این کشور بزرگ ترین و مشهورترین رویداد سال با عنوان استقلال کشور از استعمار انگلیس در تاریخ دوازهم ژوئیه سال ۱۹۸۹ شناخته می شود. همچنین دوازدهم ژوئیه نیز جز تعطیلات ملی کشور اعلام شده و هر ساله از ۱۰ تا ۱۲ ژوئیه در سراسر کشور جشن گرفته می شود. در طول سفر به این کشور می نوانید از مشاهده رژه های رنگارنگ، مسابقه قایقرانی سنتی، مراسم دختر شایسته کیریباتی و مسابقات رقص ستنی نهایت لذت را ببرید.

• جشنواره روز جوانی: یکی دیگر از یادبود های ویژه این کشور که در میان جشنواره ها و رویدادها بهترین خواهد بود روز جوانی است و معمولا در تاریخ پنجم آگوست برگزار می شود. از آنجایی که جوانان نقش عمده ای در روند اقتصاد و سیاست کشور دارند دولت از تمام برنامه های خود برای پیشرفت جوانان پشتیبانی خواهد کرد.

غذاهای معروف کیریباتی

در این کشور چندان تنوع غذایی به چشم نمی خورد و اگر در سفر به این کشور یک محموله مواد غذایی تازه وارد شده را مشاهده کردید حتما خرید خود را انجام دهید زیرا دوام چندانی نخواهند داشت. به طور کلی تنوع و میزان غذاها به تعداد قایق های جمل خوراکی بستگی خواهد داشت که امروزه در حال افزایش و بهبود عملکرد است. با وجود اینکه محصولات غربی مادام محدود هستند اما مواد اولیه به صورت کثیر در دسترس خواهند بود. رژیم غذایی اصلی مردم این کشور را می توان برنج و ماهی دانست که در بسیاری از فروشگاه های خوراکی موجود در تاراوا قابل عرضه شدن است. می توانید در طول سفر به این کشور ساشیمی محلی را که مستقیما از اقیانوس به بشقاب ها وارد می شود نیز امتحان نمایید. معمولا وعده های غذایی غربی تنها در دو هتل مری و اوتینای عرضه می شوند.

سخن آخر

اولین گروهی که وارد کشور کیریباتی شدند بریتانیایی­ ها بودند این گروه در سال 1837 وارد این کشور شدند. در سال 1892 نیز مردم کشور کیریباتی توانستن موقعیت این کشور را در بررسی قرار دهند. اما حمایت واقعی توسط بریتانیا تا ابتدای قرن بیستم صورت گرفت. بعد از آن نیز این جزایر به واسطه موقعیت منطقه­ ای ارزیابی شده است.

رسم ضد انسانی زال کشی در آفریقا