به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از همشهری آنلاین، خیابان سعدی تا دهه ۴۰ به کوچه لختی ها معروف بود؛ دلیلش هم کمین کردن باجگیرها و زورگیرها حوالی زیر پل اکباتان بود که اصطلاحاً مردم را لخت می کردند و هرچه در جیبهایشان بود از آنها می گرفتند. به طوری که با تاریک شدن هوا کسی جرئت عبور از این گذر را نداشت.
خیابان سعدی از شمال به خیابان انقلاب و از جنوب به میدان توپخانه می رسید. این خیابان بعد از بمب گذاری سال ۱۳۶۱ در میدان توپخانه در بخش شمالی خیابان ناصرخسرو که بر اثر انفجار تخریب شده بود، تعریض و به نام «سعدی جدید» بین کاسبان آن محدوده شناخته شد.
در مورد وجه تسمیه این خیابان به «لختی ها» در تهران قدیم روایات متعددی وجود دارد. نصرالله حدادی، تهران شناس در مورد پیشینه نام این خیابان می گوید: «تا قبل از شکل گیری خیابان سعدی به شکل و شمایل امروزی از آن به نام خیابان «لختی ها» یاد می کردند.»
سعید نفیسی نیز از جمله مورخانی است که اشاره می کند خیابان سعدی در گذشته تنگ تر از امروز بود و به آن خیابان «لختی» می گفتند؛ زیرا در سراسر آن یک دکان نیز قرار نداشت. البته با توجه به سایر اسناد دیگر باید گفت این راسته در اواخر سلطنت قاجاریه و پهلوی، خیابانی خلوت و عاری از سکنه بود و رفت و آمد در آن محل کم صورت می گرفت تا آنجا که در روز روشن در آن خیابان جیب برها آدم را لخت می کردند و از این رو کسی جرات نمی کرد پا داخل این خیابان بگذارد و به آن خیابان لختی می گفتند.
خیابان سعدی از ابتدا محلی برای حضور نمایندگی های خودرو در تهران بود. از نمایندگی جیپ تا شورلت و ماشین های دیگر. همنشینی سعدی با گاراژهای مسافربری، پای هتل ها و مسافرخانه های زیادی را به این خیابان باز کرده بود. هنوز هم خیابان سعدی را با هتل ها و مسافرخانه ها و مهمانسراهایش می شناسند.
ساختمان بانک بازرگانی یکی از ساختمان های قدیمی این خیابان است که همچنان پابرجا باقی مانده است. «سعید نفیسی» نویسنده و ادیب یکی از سرشناس ترین افراد ساکن در خیابان سعدی بود که هنوز هم کوچه ای در این خیابان به نام کوچه نفیسی به چشم می خورد.
خیابان سعدی به دلیل نزدیکی به خیابان چراغ برق (امیرکبیر) از اولین خیابان هایی بود که چراغ برق در آن نصب شده بود. موتور برق خیابان امیرکبیر روشنایی خانه های این خیابان را هم تأمین می کرد و آخر هر ماه مامور برق ۵ تومان از هر خانه پول می گرفت تا به آنها برق بفروشد. درست نبش کوچه نفیسی مغازهای بود که اهالی محدوده چراغ برق توری چراغ های زنبوری و همچنین لامپ های مورد نیاز خود را از آن تهیه می کردند.
با این حال تا اواخر دهه ۵۰ همچنان در حوالی پل اکباتان و گوشه و کنارهای خیابان سعدی، زورگیری اوباش از مردم ادامه داشت.