کودک کشی سگ‌های ولگرد، تراژدی جدید جامعه
به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، فارس نوشت:
«اول فکر کردم سگ ولگرد یک حیوان را به دندان گرفته، اما کمی بعد از باقیمانده لباس کودک متوجه شدم فرزند چه کسی است» این جمله یکی از شاهدانی است که با بقایای پسربچه‌ای 8 ساله توسط سگ‌های ولگرد در قهاوند استان همدان در 12 خردادماه جاری روبرو شده است. با اینکه از تعداد سگ‌های ولگرد در کشور آماری وجود ندارد، اما کارشناس محیط زیست مصطفی نادری می‌گوید بیش از 2 میلیون قلاده سگ‌های ولگرد در شهرها و حومه آن وجود دارد؛ یعنی به ازای هر 40 نفر یک سگ ولگرد در کشور وجود دارد!
این در حالی است که کودک‌کشی توسط سگ‌ها در کشور ما در این چند سال اخیر شدت گرفته است، به طور مثال در تیرماه 1401، با فاصله چهار روز در شهر صنعتی دامشهر قم 2 کودک چهار ساله و شش ساله توسط حمله سگ‌های ولگرد دریده شدند یا سگ ولگرد دندانش را در خرخره کودک چهار ساله در خراسان جنوبی فرو برد و او را کشت. جمعیت سگ‌های ولگرد به خاطر غذا رسانی افراد حامی حیوانات در حال افزایش است، همچنین کم‌کاری ارگان‌های مسؤول در جمع‌آوری سگ‌های ولگرد موجب شده که این سگ‌ها تهدید بالقوه حیات وحش کشور محسوب شوند و جان شهروندان را در مناطق روستایی و حاشیه شهرها تهدید کنند.
رئیس گروه بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان وزارت بهداشت محمدرضا شیرزادی با اشاره به افزایش آمار حیوان گزیدگی در کشور می‌گوید «تعداد حیوان گزیدگی در سال 1402 به حدود 370 هزار نفر رسیده است»، یعنی 50 هزار حیوان گزیدگی بیشتر از سال 1401. البته طبق آمار منتشر شده وزارت بهداشت از 370 هزار مورد گزش در سال گذشته 75 درصد آن برای سگ‌گزیدگی است. در این اثنا به گفته مقام سابق در سازمان محیط زیست محمد درویش ضرر سگ‌های ولگرد تنها مختص به جامعه انسانی نیست، به گونه‌ای که حیات وحش را نیز تحت شعاع قرار داده است، به طوری که «خوی درندگی سگ‌های ولگرد و حمله دسته جمعی آنها از مهم‌ترین عوامل اصلی کاهش یوزپلنگ و دارکوب (حیوانی که باعث حفاظت جنگل می‌شود) است».
پژوهشگر محیط زیست مجتبی طباطبایی می‌گوید «مردم نقشی در افزایش جمعیت سگ‌ها ندارند» و هیچ منبع علمی تاثیر غذا رسانی در افزایش جمعیت سگ‌ها را تأیید نمی‌کند. در عین حال استاد دانشگاه حسین آخانی با اشاره به اینکه «سگ‌های ولگرد انسان و حیات وحش را تهدید می‌کند، پس نباید به آنها غذا داد»، می‌گوید که در پارک پردیسان به علت سفره‌های غذایی که برای سگ‌ها گذاشته‌اند، جمعیتشان افزایش یافته است، منجر به کاهش جمعیت خرگوش‌ها و تغییر ساختار و پوشش گیاهی پارک پردیسان شده است.
کارشناسان معتقدند با کنترل جمعیت سگ‌های بدون صاحب و جرم‌انگاری غذارسانی به حیوانات ولگرد و عقیم‌سازی آنها می‌توان تا حدود زیادی مانع از تکثیر زیاد جمعیت سگ‌های ولگرد شد، همچنین در این زمینه برای حضور جدی‌تر شهرداری‌ها و سازمان محیط زیست جهت مقابله با سگ‌های ولگرد باید به یک مطالبه ملی تبدیل شود.