به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعد نیوز به نقل از رکنا، شواهد تکان‌دهنده‌ای پیدا شده که نشان می‌دهد والدین کارتاژی به شکل آیینی، کودکان خردسال‌شان را به عنوان پیشکش، قربانی خدایان می‌کردند.
در امتداد سواحل تونس ، ویرانه‌های شهری است که روزگاری قدرتش با رم برابری می‌کرد: کارتاژ باستان. امروزه مکان مقدس شهر که مخصوص قربانی و نذورات بود، در زیر خاک و غبار پوشیده شده است. هزاران سال پیش، این مکان طلا ، فداکاری و ستایش ستایش‌گران را به خود جذب می‌کرد.
کارتاژ حدود 2900 سال پیش توسط فنیقی‌ها تأسیس و به یک مرکز تجاری شلوغ و یک بندر دریایی با ثروت افسانه‌ای تبدیل شد.
کارتاژ مانند سایر شهرهای فنیقیه دارای یک توفت (Tophet) بود، محیط مقدسی که در آن قربانی‌ها و تدفین‌ها انجام می‌شد. توفت در کارتاژ دارای یک «محدوده زیارتگاهی» برای نذورات قربانی و یک محدوده‌ی گورستانی بود که متوفیان آنجا دفن می‌شدند.
شواهد تکان‌دهنده‌ای پیدا شده که نشان می‌دهد والدین کارتاژی به شکل آیینی، کودکان خردسال‌شان را به عنوان پیشکش، قربانی خدایان می‌کردند.
در امتداد سواحل تونس ، ویرانه‌های شهری است که روزگاری قدرتش با رم برابری می‌کرد: کارتاژ باستان. امروزه مکان مقدس شهر که مخصوص قربانی و نذورات بود، در زیر خاک و غبار پوشیده شده است. هزاران سال پیش، این مکان طلا ، فداکاری و ستایش ستایش‌گران را به خود جذب می‌کرد.
به نقل از بریتانیکا، کارتاژ حدود 2900 سال پیش توسط فنیقی‌ها تأسیس و به یک مرکز تجاری شلوغ و یک بندر دریایی با ثروت افسانه‌ای تبدیل شد.
کارتاژ مانند سایر شهرهای فنیقیه دارای یک توفت (Tophet) بود، محیط مقدسی که در آن قربانی‌ها و تدفین‌ها انجام می‌شد. توفت در کارتاژ دارای یک «محدوده زیارتگاهی» برای نذورات قربانی و یک محدوده‌ی گورستانی بود که متوفیان آنجا دفن می‌شدند.
وزارت امور فرهنگی تونس در یک بیانیه خبری در 11 آگوست اعلام کرد که باستان‌شناسان در حفاری این توفت مجموعه‌ای از نذورات را کشف کردند که شامل پنج سکه طلا مربوط به 2300 سال پیش، سنگ قبر ها و چندین کوزه با بقایای حیوانات، نوزادان و نوزادان نارس می شد.
اندازه‌ی سکه‌های طلای کمیاب حدود یک اینچ است و طرح روی آن‌ها، چهره‌ی تانیت (Tanit)، الهه باستانی باروری و مادری است.
این سکه‌ها به خدایان اصلی توفت، خدای هامون و الهه تانیت از سوی عبادت‌کنندگان ثروتمند پیشکش شده بودند.
توفتِ کارتاژ یک مکان قربانی عظیم و گورستان است. از زمان کشف دوباره‌ی آن در سال 1921، باستان‌شناسان بیش از 20000 کوزه حاوی بقایای کودکان را کشف کردند که میان آن‌ها کودکان چهارساله و عمدتاً کودکان تازه متولدشده وجود داشت.
اگرچه این استدلال یک بار رد شده است اما شواهد تکان‌دهنده‌ای پیدا شده که نشان می‌دهد والدین کارتاژی به شکل آیینی، کودکان خردسال‌شان را به عنوان پیشکش، قربانی خدایان می‌کردند.
جوزفین کویین، از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: «شاید از روی باور عمیق مذهبی این کار را می‌کردند یا این باور که این قربانی کردن و کامیابیِ حاصل از آن برای خانواده یا جامعه بااهمیت‌تر از جان یک کودک است.»
