به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعد نیوز به نقل از فرادید، تصور می‌شود این ساختمان عظیم عصر برنزی که بقایای آن به تازگی یافت شده، سالن اجتماعات پادشاهی افسانه‌ای به نام «هینز» باشد؛ شخصیتی افسانه‌ای که گفته می‌شود در یک تابوت طلایی دفن شده است.
از فصل بهار، اداره ایالتی حفاظت از بناهای تاریخی با کمک باستان‌شناسان دانشگاه گوتینگن، حفاری‌های گسترده‌ای را در اطراف قبرستان سلطنتی سدین انجام داده‌اند.
گورهای سلطنتی سدین و گروس پانکوو مهمترین مجموعه قبرهای قرن نهم قبل از میلاد در شمال اروپای مرکزی در نظر گرفته می‌شوند. این گورها در سال 1899 حین کار استخراج سنگ کشف شدند.
همانطور که اداره ایالتی حفاظت از بناهای تاریخی روز چهارشنبه در وونسدورف اعلام کرد، این بزرگترین ساختمان در نوع خود از عصر برنز نوردیک (تقریباً 2200-800 قبل از میلاد) است. گفته می‌شود این بقایا احتمالاً سالن اجتماعات «شاه هینز» افسانه‌ای است؛ سالنی با اندازۀ 31 در 10 متر است. به گفته باستان‌شناس ایالتی فرانتس شوپر، این یافته واقعاً بزرگ و دیدنی است.
دکتر ایمو هسکه، باستان‌شناس برجسته دانشگاه گوتینگن، توضیح می‌دهد: «خانه‌های ماقبل تاریخ معمولاً به‌گونه‌ای ساخته می‌شدند که عرض‌شان شش تا هفت و گاهی هشت متر بود. اما عرض این سازه ده متر است و این غیرعادی است.»
دیوارهای بنا از تخته‌های چوبی و چپر تشکیل شده و با گچ سفالی اندوده شده است. سقف را با کاهگل یا کاه پوشاندند. با توجه به ارتفاع تخمینی هفت متری ساختمان، فرض بر این است که طبقات اضافی برای سکونت و انبار وجود داشته باشد. یک شومینه در مرکز نیمه غربی ساختمان قرار داشت. در دیوار بلند شمالی یک ظرف مینیاتوری کشف شد که گمان می‌رود نوعی پیشکش آیینی بوده است.
کارشناسان دو دیوار بیرونی سالن را که از سنگ‌های مزرعه‌ای ساخته شده بود هم پیدا کردند؛ یک روش ساخت و ساز کاملا غیر معمول برای شمال اروپا در عصر برنز.
از نظر ایمو هسکه واضح است که سازنده یا کاربر این خانه از سفرهایش الهام گرفته است: «اگر به شبکه‌های اروپایی فکر کنید، می‌توانید تصور کنید که او در سفرهایش به جنوب، احتمالاً نحوه کار با سنگ را دیده است.»
ایمو هسکه قدمت این بنا را بین قرن‌های 9 و 10 قبل از میلاد تخمین زده است؛ یعنی حدود سه هزار سال قبل. به دلیل اندازه عظیم این بنا می‌توان حدس زد که احتمالاً مقر یک حاکم بوده است. هسکه می‌گوید در دوره 1800 تا 800 قبل از میلاد، فقط دو ساختمان دیگر از این نوع بین دانمارک و جنوب آلمان وجود داشت.
بنابراین کارشناسان اطمینان دارند که هیچ کشاورز ساده‌ای در این سالن اجتماعات بزرگی که مخصوص پذیرایی و جشن‌های دیگر بوده، زندگی نکرده است. وجود این سازه احتمالاً به پادشاه افسانه‌ای هینز ربط دارد که گفته می‌شود در یک گور سلطنتی در فاصله چند متری این مکان دفن شده است.
فرانتس شوپ، باستان‌شناس ایالتی براندنبورگ، توضیح می‌دهد: «بسیار محتمل است که یک پادشاه اینجا زندگی کرده باشد و جلسات و مشاوره‌هایش را اینجا برگزار کرده باشد. اما شاید اجداد پادشاه هینز اینجا بودند. یک چیز روشن است: قدمت این خانه به قرن‌های 9 و 10 قبل از میلاد برمی‌گردد و دست‌کم 80 سال مورد استفاده بوده است.
توبیاس دانو، وزیر علوم براندنبورگ، می‌گوید: با این یافته، ما اکنون تکه‌ای دیگر از پازل زندگی در عصر برنز را داریم: «ما این فرصت را داریم تا اطلاعاتی را در مورد نحوه زندگی، فرهنگ، ساخت خانه‌ها و فرهنگ تدفین در عصر برنز بدست آوریم.»
یافته‌ها و طرح‌های خانه تا پایان هفته مستند خواهند شد. سپس محل حفاری مجددا مدفون خواهد شد. با این حال، تحقیقات هنوز کامل نشده است.
سایت حفاری احتمالاً در چند دهه آینده دوباره بازگشایی خواهد شد تا بتوان از فناوری‌های جدید یا آزمایش‌های DNA ویژه برای نفوذ به عمق تاریخ و دریافت اطلاعات بیشتر در مورد زندگی مردم اطراف مقبره سلطنتی سدین استفاده کرد.
باستان‌شناسان دانشگاه گوتینگن و اداره ایالتی حفاظت از بناهای تاریخی نیز حفاری‌های گسترده‌ای را در اطراف قبر سلطنتی طی دو سال آینده به عنوان بخشی از این پروژه انجام خواهند داد.
