به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز، حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان در یادداشتی تحت عنوان «برادرانه با برادرانمان امیرعبداللهیان و شمخانی» به نقد جدی حرف وزیر امور خارجه درباره "گفتگوی احتمالی مستقیم با آمریکا" پرداخت و طرح این موضوع را از سوی امیرعبداللهیان، نشانه فریب خوردگی او دانست. شریعتمداری نوشت: بعد از ظهر دوشنبه هفته جاری آقای امیر عبداللهیان وزیر محترم امور خارجه کشورمان در همایش ملی ایران و همسایگان ایران گفته اند: «طرف آمریکایی تاکنون از طرق مختلف پیام هایی را به ما ارسال کرده و خواهان سطحی از مذاکرات مستقیم با جمهوری اسلامی ایران است.»
و در ادامه توضیح داده اند: « اگر در روند مذاکرات به مرحله ای برسیم که رسیدن به یک توافق خوب با تضمین بالا، لازمه اش این باشد که سطحی از گفت وگو را با آمریکایی ها داشته باشیم، این را در برنامه کاری که برای مذاکرات رفع تحریم ها خواهیم داشت، نادیده نخواهیم گرفت»!
دیروز آقای شمخانی، دبیر محترم شورای عالی امنیت ملی نیز در صفحه توئیتر خود متن کوتاهی نوشته بود که با اظهارات آقای امیرعبداللهیان همخوانی دارد. ایشان نوشته است: «تا کنون ارتباط با هیئت آمریکایی حاضر در وین با مبادله نوشتار غیر رسمی انجام شده و نیازی به بیش از این نبوده و نخواهد بود. این روش ارتباطی تنها زمانی با روش های دیگر جایگزین می شود که توافق خوب در دسترس باشد»!
و اما در این باره گفتنی هایی هست. بخوانید!
۱- با شناختی که از برادران عزیزمان آقایان امیر عبداللهیان و شمخانی داریم و نیز با شناختی که آنها از چالش هسته ای چندین ساله ایران با آمریکا و متحدانش دارند بسیار بعید می دانیم که از طرح فریبی که در مذاکره مستقیم با آمریکا نهفته است بی خبر باشند، مخصوصاً آنکه هردو نفر آقایان نظر خویش را با چند « اما و اگر » همراه کرده اند اما از آنجا که محافل آمریکایی و پادوهای داخلی آنها بعد از این اظهار نظرها و با خوشحالی از اینکه امتیازی برای آمریکا در راه است، با دُمشان گردو می شکنند! اشاره به نکاتی را در این خصوص و طرح فریبی که احتمالاً پیش پای دولت قرار گرفته است ضروری می دانیم.
۲- اظهار نظر وزیر خارجه کشورمان و توئیت همسوی آقای شمخانی در حالی است که اولاً؛ آمریکایی ها بارها نشان داده اند که مذاکره را فقط برای مذاکره می خواهند و نه حل و فصل مسائل فی مابین و ثانیاً؛ اگرچه مذاکرات وین روند پیچیده ای را طی می کند که ناشی از طفره رفتن اروپا از موضوع اصلی مذاکرات است، ولی صورت مسئله روشن است، آمریکا علاوه بر آنکه به تعهدات برجامی خود پایبند نبوده است، با نقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل که قرار بود تضمین برجام باشد، از برجام خارج شده است و انتظار داشت ایران برای گنجاندن موضوعات جدیدی به برجام (نظارت بر صنایع موشکی و حضور در منطقه) با آمریکا به مذاکره بنشیند! (درخواستی که بیش از ۸ بار از سوی ترامپ تکرار شده بود). ولی ایران به این درخواست ترامپ (بخوانید درخواست مشترک آمریکا و اروپا) پاسخ مثبت نداد و طرح موذیانه و باج خواهانه دشمن ناکام ماند. اما چگونه؟.
۳- همین جا گفتنی است که برجام از نگاه آمریکا یک سند طلایی بود که با استفاده از دیپلماسی منفعلانه - بخوانید التماسی- دولت آقای روحانی و ساده لوحی تیم مذاکره کننده دولت قبلی به چنگ آورده بود و می دانست که خروج از آن به معنای از دست دادن این امتیاز بزرگ است. اما، با این وجود چرا ترامپ از برجام خارج شد؟! پاسخ را از زبان خانم موگرینی، نماینده اتحادیه اروپا در مذاکرات بشنوید. فدریکا موگرینی یک هفته پس از خروج آمریکا از برجام و زمانی که روحانی می گفت «شر یک مزاحم از سر برجام کم شد»! فاش کرد که «من از روحانی ضمانت گرفتم که حتی در صورت خروج آمریکا از برجام و بازگرداندن تحریم ها علیه ایران، به برجام پایبند بماند»! ... اینکه، آقای روحانی با کدام منطق و بر اساس کدام اختیار، این تضمین را داده بود، سؤال درخور تاملی است که هرگز پاسخی به آن داده نشده است. ولی آنچه در این بند مورد نظر است اینکه آمریکا هنگامی از برجام خارج شد که اطمینان پیدا کرده بود ایران در برجام باقی می ماند. با این انتظار که محدودیت صنایع موشکی و حضور ایران در منطقه را نیز به برجام اضافه کند! و در غیر اینصورت هرگز حاضر به ترک این سند طلایی نبود. (ضمناً و خارج از موضوع، این پاسخ کسانی نیز هست که به کیهان خُرده می گرفتند چرا می گفت آمریکا هرگز از برجام خارج نمی شود).
۴- شواهدی که به آن اشاره شد حکایت از آن دارند که آمریکا مطمئن بود بعد از خروج از برجام، دور تازه ای از مذاکرات با موضوع برنامه موشکی ایران و حضورش در منطقه آغاز می شود و برجام ۲ و ۳ و ... (که به گفته هوشمندانه شهید سلیمانی نقطه پایان آن، از میان برداشتن جمهوری اسلامی ایران بود) شکل می گیرد! اما این ترفند آمریکا و متحدان اروپاییش با نگاه حکیمانه رهبر معظم انقلاب نا کام ماند و به دولت اجازه ورود به دور مورد اشاره مذاکرات داده نشد.
۵- با تشکیل مجلس یازدهم و حضور اکثریت نمایندگان انقلابی در آن، طرح «اقدام راهبردی برای لغو تحریم ها و صیانت از حقوق ملت ایران» که برگرفته از نظر رهبر معظم انقلاب بود، به تصویب رسید و دولت را وادار کرد که در مقابل عدم پایبندی آمریکا به تعهدات برجامی خود، ایران نیز تعهدات برجامی خود را کاهش داده و اجرای آن را متوقف کند. درپی این اقدام غیرتمندانه مجلس یازدهم بود که آمریکا از سر استیصال خواستار بازگشت به برجام شد ولی همچنان از لغو تحریم ها طفره می رفت و نهایتاً لغو تحریم هایی که ترامپ وضع کرده بود را پیش می کشید و حال آنکه ایران خواستار اولاً؛ لغو همه تحریم ها، ثانیاً؛ راستی آزمایی لغو تحریم ها است و تنها در این صورت با حضور دوباره آمریکا در برجام موافقت می کرد.
کاهش تعهدات ایران باعث شد که غرب با مذاکره در چارچوبی که ایران تعیین کرده بود تن بدهد و این شرط پذیرفته شده بود که اولاً؛ ایران هیچ گونه مذاکره مستقیمی با آمریکا ندارد و ثانیاً؛ فقط بعد از لغو همه تحریم ها و راستی آزمایی آن از سوی ایران، آمریکا می تواند به عنوان یکی از اعضای ۱+۵ به برجام باز گردد. مذاکرات وین با این چارچوب تعیین شده از سوی ایران و در اواخر دولت آقای روحانی آغاز شد. گفتنی است که دولت روحانی به شدت با طرح راهبردی مجلس مخالف بود ولی از آنجا که به قانون تبدیل شده بود چاره ای جز تمکین نداشت!.
۶- بعد از روی کار آمدن دولت آقای رئیسی، و با فاصله ای نه چندان زیاد مذاکرات وین با چارچوب یاد شده و توسط تیم جدید ادامه یافت. رئیس جمهور محترم اعلام کرد که تنها با لغو همه تحریم ها به آمریکا اجازه ورود دوباره به برجام داده خواهد شد و آقای امیر عبداللهیان اعلام کرد «تنها مذاکره ای را قبول داریم که به رفع واقعی تحریم ها و تامین حقوق حقه ایران بینجامد ... چرا که، لغو همه تحریم ها حق قانونی و منطقی ماست» با این دستورالعمل بود که تیم مذاکره کننده کشورمان با حضور آمریکا در میز مذاکرات موافقت نکرد و تیم آمریکا را با تحقیری که صدای اعتراض بلینکن وزیر خارجه آمریکا را در آورده بود، پشت دیوار محل مذاکرات نگاه داشت.
۷- اکنون این پرسش از آقایان امیرعبداللهیان و شمخانی در میان است که چرا و با کدام تحلیل منطقی و قابل قبول از احتمال مذاکره مستقیم با آمریکا سخن می گوئید؟! و کدام بخش از صورت مسئله نا مشخص است که روشن شدن آن به مذاکره، آن هم مذاکره مستقیم با آمریکا نیاز دارد؟! تحریم ها ی برجامی و تحریم های دیگر نظیر تحریم های آیسا، سیسادا، ویزا، کاتسا و ... مشخص است. بنابراین مذاکره مستقیم برای چیست و چه ضرورتی دارد؟! ممکن است بفرمائید که باید نظر آمریکا نیز گرفته شود، که باید گفت مگر جناب امیرعبداللهیان نمی فرمایند که «طرف آمریکایی تاکنون به صورت Non paper (نوشته غیر رسمی) پیشنهادات خودش را در موضوعات فنی به ایران ارائه کرده است؟» بنابراین نظر آمریکا را دارید. مذاکره مستقیم برای چیست؟!
۸- آقای امیرعبداللهیان در همایش همسایگان ایران می فرمایند «اگر در روند مذاکرات به مرحله ای برسیم که رسیدن به یک توافق خوب با تضمین بالا، لازمه اش این باشد که سطحی از گفت وگو را با آمریکایی ها داشته باشیم، این را در برنامه کاری که برای مذاکرات رفع تحریم ها خواهیم داشت، نادیده نخواهیم گرفت.»! خُب اگر «یک توافق خوب با تضمین بالا» در دسترس است، باید ابعاد آن نیز مشخص شده باشد تا آن را «توافق خوب با تضمین بالا » تلقی کنید. در این صورت مذاکره مستقیم چه ضرورتی دارد؟! و چنانچه ابعاد این (به قول شما) توافق خوب با تضمین بالا مشخص نشده، اولا؛ً چرا از آن با عنوان توافق خوب یاد می فرمائید؟! و ثانیاً؛ چه تضمینی هست که توافق خوب با تضمین بالا باشد؟! شما که هنوز نمی دانید چیست؟!
۹- پرسش بعدی از آقایان این است که مگر ابعاد برجام مشخص نیست و حتی متن آن با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل تضمین نشده است؟ بنابراین اگر مقصود از مذاکرات بازگشت آمریکا به برجام و لغو همه تحریم ها (چه برجامی و چه تحریم های دیگر) است که ابعاد و جزئیات آن مشخص است و نیازی به مذاکره، آن هم مذاکره مستقیم ندارد. همین جا باید پرسید که آقایان آیا فکر نمی کنید که تلاش آمریکا برای مذاکره مستقیم (در حالی که ابعاد مسئله کاملاً مشخص است ) با هدف افزودن مواد دیگری به برجام صورت می گیرد؟! و اگر چنین باشد، که - هیچ احتمال دیگری در میان نیست- آیا تن دادن شما به مذاکره مستقیم با آمریکا فرو رفتن در باتلاقی که برای کشورمان تدارک دیده اند نیست؟! تردید نکنید که چنین است.
۱۰- استقبال گسترده مقامات و محافل آمریکایی و پادوهای کاسه لیس داخلی آنها از اظهارات آقایان امیرعبداللهیان و شمخانی که در گزارش تیتر یک امروز کیهان به برخی از آنها اشاره شده است، به تنهایی و حتی بدون مراجعه به مستندات این یادداشت، به وضوح حاکی از آن است که برادران عزیزمان درپی آب به سوی سراب می روند! این اظهارات موجی از ابراز نگرانی در میان طیف گسترده نیروهای حزب اللهی و پا به رکاب انقلاب را نیز درپی داشته است و امید آنکه هرچه زودتر اظهارات نسنجیده خود را تصحیح کرده و شبهاتی که پدید آورده اند را بر طرف کنند و بالاخره به قول خواجه شیراز؛
دور است سر آب از این بادیه هش دار
تا غول بیابان نفریبد به سرابت!
کیهان: اصغر فرهادی یک بی وطن،ورشکسته هنری و آشفته است
