لحن شیرین رهبر معظم انقلاب به هنگام سفارش چای برای پذیرایی از میهمان ویژه اش: آقا حالا وقت چائیِ +فیلم
به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، کیومرث صابری فومنی مشهور به گل‌آقا، ادیب و طنزپرداز معاصر، هفتم شهریور 1320 خورشیدی در گیلان به دنیا آمد. پدرش که کارمند دون‌پایه وزارت دارایی و اهل رشت بود در 1317 خورشیدی به اداره دارایی صومعه‌سرا منتقل شد. در 1321 خورشیدی به اداره دارایی فومن انتقال یافت و چند ماه بعد در همان شهر درگذشت. خانواده او بسیار فقیر بودند. مادر صابری که از معدود زنان باسواد شهر بود در مکتبخانه قرآن تدریس می‌کرد و این تنها ممر معاش خانواده پس از مرگ پدر بود که تکافوی زندگیشان را نمی‌داد. پس، برادرش که در آن زمان 15 ساله بود، تحصیل را رها کرد تا با کار خود به معیشت خانواده کمک کند
.
صابری تحصیلات دبستانی خود را در فومن گذراند و پس از پایان تحصیلات ابتدایی به شاگردی در یک مغازه خیاطی پرداخت اما در اواخر مهر همان سال به اصرارِ مادر و دوستانش، تحصیل در دبیرستان را آغاز کرد. در 16 سالگی (1336) در امتحان ورودی دانشسرای کشاورزی ساری که از شهرستان فومن فقط یک دانش آموخته را می‌پذیرفت، قبول شد. 2 سال در آنجا تحصیل کرد و پس از قبولی در امتحانات در 18 سالگی (1338) به عنوان معلم یک دبستان روستایی به «کَسما» از توابع صومعه‌سرا رفت و یک سال در آنجا معلم بود. سال بعد از آن (1339) به دهی به نام «کوچه چال» از توابع «ماکلوان» در نزدیکی فومن منتقل شد. او مدت یک سال، مدرسه چهار کلاسه آنجا را به تنهایی اداره می‌کرد.
فومنی در 20 سالگی (1340) در رشته ادبی به طور متفرقه امتحان داد و دیپلم گرفت. همان سال در کنکور رشته سیاسی دانشکده حقوق دانشگاه تهران پذیرفته شد و همزمان با تدریس در دبستان و دبیرستان به تحصیل پرداخت. او جز چند ماهی در سال اول تحصیل که با دستگیری او در تظاهرات سیاسی دانشگاه تهران مقارن بود، در کلاس درس حاضر نشد و فقط موقع امتحانات به دانشگاه می‌رفت. با این حال پس از چهار سال (1344) توانست لیسانس حقوق سیاسی خود را از این دانشکده، دریافت کند و این در شرایطی بود که در 1341 خورشیدی پس از یک دوره برکناری از کار معلمی، دوباره و پس از محاکمه اداری، به کار معلمی برگشت و در دبستانی در فومن به تدریس پرداخت. او هر ماه یک بار به مدت 2 روز به دانشکده می‌آمد تا جزوه‌های درسی را از دانشجویان دیگر بگیرد و از روی آن نسخه بردارد.