گاهی در برخی از کشور ها رسم های عجیبی میان مردم برقرار است که حیرت کشور های همسایه را برمی انگیزد ؛ در قبیله ای به نام لانگو در کشور اوگاندو رسمی عجیب و دور از انسانیت مبنی بر کتک زدن زنان قبل از افطار وجود دارد که موجب انتقاد مردم سراسر جهان به آن ها شده است.
عادت عجیب مردم مسلمان اوگاندا در ماههای رمضان موجب حیرت کاربران شبکه های اجتماعی شده است. براساس این عادت مردان قبیله لانگو، قبل از افطار همسران خود را کتک می زنند. زنان این قبیله پس از کتک خوردن اقدام به آماده سازی افطار می کنند!
کشور اوگاندا
عادت عجیب مردم مسلمان اوگاندا در ماههای رمضان موجب حیرت کاربران شبکه های اجتماعی شده است.
براساس این عادت مردان قبیله لانگو، قبل از افطار همسران خود را کتک می زنند. سپس زن پس از کتک خوردن اقدام به آماده سازی افطار می کند.
دیگر عادت عجیب در این کشور این است که کودکان هنگام غروب خورشید، بزرگان هر خانه را برای افطار در خانه مختار، کدخدای قبیله صدا می کنند. لازم بذکر است که سفره افطار فقط در مساجد برپا می شود.
در اوگاندا شخصی که با صدای طبل مردم را برای سحری بیدار می کند وجود ندارد، اما مردم با طبل در خیابان جشن گرفته و خیابان ها آذین بندی می شود.
اوگاندا در 1894 به عنوان کشوری تحت الحمایه بریتانیا و در ابتدا به صورت یک پادشاهی مقتدر تشکیل گردید. اوگاندادر سال 1962 استقلال خود را از بریتانیای کبیر به دست آورد و به عنوان یک جمهوری اعلام موجودیت کرد.
نظام سیاسی اوگاندا جمهوری است و دارای پارلمان قانونگذاری است.
موسوینی فرمانده ارتش مقاومت ملی، که در 1986 قدرت را در دست گرفت، رئیس جمهور است.
او نخست وزیر و دیگر وزیران را انتصاب می کند و شورای مقاومت ملی با 278 عضو نقش مشورتی دارد و متشکل است از 210 عضو که به طور غیر مستقیم انتخاب شده اند و 68 عضو منتصب از سوی رئیس جمهور است.
خشونت علیه زنان در قرآن
در محور نخست، مهم ترین شواهد قرآنی مخالفت با خشونت ضد زنان با تمرکز بر آیات معاشرت به معروف، نفی ضِرار، عَضل، قذف، ایلاء، اخراج مِن البیت، وَأد و ارث النساء تحلیل شده اند. نتایج این بخش نشان می دهد که قرآن کریمدر هیچ موردی خشونت جنسی علیه زنان را تأیید نکرده، بلکه در موارد متعدد، با لحنی تند آن را سرزنش و محکوم نموده است.
تنها موردی که در نگاه نخست ممکن است شاهدی بر تأیید خشونت قلمداد گردد، آیة نشوز است که در محور دوم مورد بحث قرار گرفته است. با تأمل دقیق تر در شرایط و جوانب تجویز ضرب زن ناشزه در آیة مذکور، مشخص گردید که این تجویز از باب خشونت جنسی علیه زن نیست، بلکه از باب مجازات قانونی است که شوهر نه به عنوان شوهر، بلکه به عنوان مجری قانون در صورت وجود شرایط خاص، آن را اعمال، و نشوز زن را با کمترین هزینه برطرف می کند، ولی در صورت نبودن هر یک از شرایط، اقدام شوهر در این زمینه، حرام و جرم تلقی می گردد و یا حتی ممکن است پیگرد قانونی در پی داشته باشد.
خداوند متعال انسانها را از دو جنس زن و مرد آفرید و هر کدام را به ویژگیها و صفات خاصی آراست تا با کسب خوبی ها و شایستگی ها به کمالات معنوی دست یابند و با گام نهادن در صراط مستقیم استعدادهایشان را شکوفا سازند.
اسلام برتری افراد را به زن و مرد بودن نمی داند، بلکه آن را در گرو ایمان خالص، عمل صالح و انجام تکالیف الهی دانسته و هیچ عملی را ولو اندک ضایع و بی پاداش نمی گذارد.
در قرآن آمده است:
تمامی مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ایمان و مردان و زنان اهل طاعت و عبادت و مردان و زنان راستگوی و مردان و زنان صابر و مردان و زنان خداترس خاشع و مردان و زنان خیرخواه مسکین نواز و مردان و زنان روزه دار و مردان و زنان ـ پاکدامن ـ از تمایلات حرام، و مردان و زنانی که یاد خدا بسیار کنند و برای همه آنها خداوند مغفرت و پاداشی بزرگ مهیا ساخته است.
