به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، وقتی که طلاهای متفرقه را ذوب می کنند دیگر عیار آن، به طور دقیق معلوم نیست و نمی شود به این راحتی ها آن را حدس زد؛ در این صورت آن قطعه طلای آبشده را به آزمایشگاه هایی می فرستند که به آن ری گیری می گویند.
انگ طلا چیست؟
انگ زدن همان شماره ای است که توسط ری گیری پس از مشخص کردن عیار طلا روی آن می کوبد و شما می توانید با استفاده از این شماره و تماس با اتحادیه یا خود مرکز ری گیری از عیار طلای اب شده خود با خبر شوید. پس اگر از شما خواستند انگ طلای آب شده را بخوانید یا اینکه اصطلاحاً از شما پرسیدند: ( انگ ابشده چنده؟ )، باید همان شماره ای که روی آب شده درج شده است را بخوانید. همچنین علاوه بر شماره رسید، نام ریگیری نیز روی طلای آب شده کوبیده می شود.
حال شاید این سوال برایتان پیش بیاید که چرا طلای آب شده باید توسط ری گیری اَنگ زده و عیار سنجی شود چرا خود و صاحبان طلا با وسیله ای مثل سنگ محک ، خود عیار طلا را تشخیص نمی دهند؟
اولاً باید گفت وقتی که طلای آب شده انگ نخورده و پایش به ری گیری باز نشده جنسی به شمار می آید که بهایش مشخص نیست و خریداران سودجو که دنبال هر بهانه ای هستند تا در سر مال بزنند قطعاً قیمتی ارزان تر از آنچه که دارد را به شما پیشنهاد می دهند. پس از آنجا که کسی حاضر نیست روزه ی شک دار بگیرد بهتر است قبل از آنکه طلای آب شده ی خود را بفروشید، عیار دقیق آن را بدانید.
ثانیاً اینکه، همه ی ما به خوبی می دانیم با کم و زیاد شدن عیار طلا قیمت هر گرم طلا تغییر می کند، پس همینطور کشکی کشی نمی شود عیار طلای اب شده را مشخص کرد باید این عیار در جایی مشخص شود که هم خریدار و هم فروشنده ی طلای آب شده، قبولش داشته باشند؛ در اینجا فقط آزمایشگاهی بی طرف دقیق و معتبر می تواند مورد اعتماد دو طرف معامله قرار گیرد.
ثالثاً در ریگیری ها با روش های خاص و دقیقی که مورد تایید استانداردهای جهانی هست عیار طلا را می سنجند که امکانات آن در طلافروشی ها و کارگاه های طلاسازی پیدا نمی شود. ( در مورد سنگ محک نیز باید بگوییم که به طور دقیق نمی شود از آن برای عیار سنجی استفاده کرد چرا که دقیق نیست و با استانداردهای جهانی مغایرت دارد. بیشتر افراد از سنگ محک برای تشخیص طلای اصل از طلای تقلبی کمک می گیرند. )
