مراحل خطرناک و بحرانی زوج ها در زندگی مشترک

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، رابرت لوییس استیونسون، نویسنده سرشناس بریتانیایی جمله ای جالب و ماندگار در زمینه ازدواج و زندگی مشترک دارد که بدین شرح است:” ازدواج مانند یک گفتگوی طولانی است که گاهی اوقات با مشاجره به تیرگی می انجامد”. دیر یا زود، زندگی مشترک یک زوج وارد مرحله ای بحرانی می شود و چنین بحران هایی در زندگی مشترک غیرقابل اجتناب هستند. خبر خوب این است که هنگام رخ دادن این بحران ها، زوجین به سطح تازه ای از رابطه و زندگی مشترک خود می رسند و راه های جدیدی برای داشتن زندگی شادی در کنار هم پیدا می کنند. بدین ترتیب می توان گفت که زوجین نباید از بروز بحران در زندگی مشترک واهمه ای داشت زیرا همین بحران ها و درگیری هاست که نشان دهنده شکل گیری یک رابطه عمیق است.

تنها راه معقول برای پیروزی بر این بحران ها بدون شک تسلیم نشدن و تلاش برای دستیابی به راه هایی برای غلبه و کنار آمدن با تفاوت هاست. در ابتدای آشنایی و پیش از رسمی شدن ازدواج دو نفر، آن ها قول می دهند که در تمامی شرایط و در سختی ها و خوشی ها در کنار یکدیگر باشند و زوجین باید در موارد بحرانی نشان دهند که این گفته هایشان تنها یک گفتمان پوچ و توخالی نبوده است. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۵ مرحله خطرناک و بحرانی در طول دوران زندگی مشترک زوجین آشنا کنیم که مدیریت آن ها باعث می شود شانس جدایی و طلاق گرفتن زوجین از یکدیگر به شدت کاهش یابد.

مقاطع حساس در زندگی مشترک:

سال اول:

شاید فکر می کنید این ساده ترین مرحله است، اما در واقع شما از دوره مجردی پا به تاهل گذاشته اید و این خود با چالش های زیادی همراه است. در این شرایط شما دچار تغییر سبک زندگی و عادت های خود می شوید.

زمانی که ترشح اکسی توکسین کاهش یابد، زندگی روزمره به شما هجوم می آورد و ترک های معمول در رابطه خود را نشان می دهند.

چالش سال اول ازدواج شامل تعیین روتین و قوانینی ست که برای هر دو نفر خوب باشد: چقدر به عنوان زوج برای یکدیگر وقت بگذارید؟ چقدر کار کنید؟ چه کسی کارهای خانه را انجام دهد؟ مخارج را چطور پرداخت کنید؟ در چه فواصلی رابطه جنسی داشته باشید؟ خانواده ها چه زمانی برای مهمانی دعوت شوند؟ و چیزهایی از این قبیل.

اگر به تازگی شکست عشقی خورده اید و فاصله وارد شدن در رابطه جدید کم بوده باشد، چالش های سال اول ازدواج تشدید می شود. یک روز صبح بیدار می شوید و به یاد عشق قدیمی خود می افتید. عینک شفاف تری به چشمتان می زنید و تازه همسر خود را با تمام خصوصیات واقعی اش می بینید. شاید در مورد انتخاب خود به تردید بیافتید. تمام این موارد سال اول را به یکی از مقاطع حساس در زندگی مشترک تبدیل می کند.

سال هفتم:

بسیاری از ما از سال اول به خوبی رد می شویم و می توانیم زندگی خود را حفظ کنیم در مورد مسائل مشترک به خوبی توافق می کنیم و همه چیز در زندگی به ثبات و آرامش می رسد.

حالا نوبت بچه هاست که هم مانند چسبی برای تحکیم رابطه هستند و هم می توانند آن را با چالش رو به رو کنند.

حالا همه آن توافق هایی که در سال اول داشتید، به درد نخور می شود و دوباره باید سر میز مذاکره بنشینید. چه کسی شب بیدار بکشد؟ چه کسی برای مراقبت از کودک بیمار مرخصی بگیرد و در خانه بماند؟ تمیز کردن و حمام کردن کودک با چه کسی است؟ چه کسی باید قصه آخر شب را بگوید؟ چه کسی باید او را به مدرسه ببرد و برگرداند؟ تفریح بچه تا چه میزان و در کجا خواهد بود؟

معمولا زوجین (بعد رد شدن دوره بی خوابی های شبانه) از پس این چالش ها هم به خوبی برمی آیند. اما پس از 5،6،7 سال از زندگی مشترک، چیزی در رابطه رخ می دهد که مربوط به بچه ها یا استرس کاری نیست.

نوعی بی قراری است که باعث می شود ظروف مانده در سینک، کفش های بیرون از کفشی و لباس های پرت شده روی تخت به دعوا ختم شوند. زوجین حس می کنند اوضاع آن طور که بود نیست.

هر کدام از زوجین در سال های اول چیزی را دوست داشتند و به آن اهمیت می دادند. در طول سالیان هر کدام تغییر کرده اند و چیز دیگری به اولویت تبدیل شده است.

حالا همه آن چیزهایی که در همسرشان دوست داشتند، آنها را عصبانی می کند. همسری که قدرت رهبری فوق العاده ای داشت، حالا یک زورگوی کنترل گر به نظر می رسد.

همسر شوخ و بامزه ای که روزی لبخند را به لب او می آورد حالا بی مسئولیت و بی فکر به نظر می رسد. در اینجاست که در یکی از مقاطع حساس در زندگی مشترک زوجین شروع به دعوا یا دوری از دیگری می کنند. در این سالها ریسک طلاق زیاد است.

برخی از زوجین روی رابطه خود کار می کنند و تلاش می کنند قرارداد خود را تجدید کنند و شور و شوق را در رابطه خود مجددا زنده کنند. اما بسیاری دیگر، هر چند طلاق نمی گیرند، در عوض از همسر خود دوری می کنند. بچه دیگری به خانواده اضافه می شود و زوج خود را با امور مربوط به کار، خانه و بچه سرگرم می کنند.

بچه ها خانه را ترک می کنند:

با مستقل شدن هر چه بیشتر بچه ها، شروع دانشگاه و زندگی در خانه مستقل، احتمالا به این فکر می کنید که حالا زوج فرصتی طلایی برای دوباره با هم بودن و کار بر روی رابطه خود دارند. دیگر بچه ها حواس آنها را از رابطه خودشان پرت نمی کنند، احتمالا هنوز هم سرحال و جوان هستند، و بیشترین توان مالی را دارند. اما باز هم این فرصت ها به راحتی می توانند به یکی از مقاطع حساس در زندگی مشترک تبدیل شود.

زوجی که تا دیروز بیشتر پدر و مادر بودند تا همسر، حالا به چشم های یکدیگر در دو سوی میز ناهارخوری زل زده اند. دیگر بچه ها نیستند که تمام انرژی آنها را بگیرند و تمام آن مشکلاتی که در تمام این سال ها زیر فرش پنهان شده بودند، در باد تنهایی به هوا برخواسته اند. از آن گذشته، یک چیز دیگر هم هست: بحران میانسالی. یکی یا هر دو ناگهان به این نتیجه می رسند که چیزی در حدود 20 سال از عمر آنها نمانده است و از خود می پرسند آیا می خواهد در این 20 هم همان کارهایی را انجام دهند که در 20 سال قبل انجام می دادند؟ بسیاری می گویند نه! بسیاری از زوجین از پس این مرحله هم بر می آیند، اما برخی دیگر تصمیم می گیرند زندگی خود را در مسیر دیگری ادامه دهند.

حوادث بد:

این حوادث می توانند در هر جایی از زندگی مشترک رخ دهند. مرگ فرزند، بزرگ کردن یک فرزند دچار ناتوانی ذهنی یا جسمی، ورشکستگی، بیماری، اعتیاد و بسیاری دیگر از حوادثی هستند که می توانند طاقت زوج را کم کنند.

این ها چالش های روانی و عاطقی هستند که هر کس به طور متفاوتی با آن رو به رو می شود. اشک هایی که در این حوادث ریخته می شوند می تواند فاصله زوج را از یکدیگر بیشتر کند. زوج بیشتر بحث می کنند و دیگری را به سمت تنهایی یا جدایی سوق می دهند. در غیر این صورت، این حوادث می توانند به محرکی برای یکی شدن، کار کردن به عنوان یک تیم و سربلند بیرون آمدن از مشکل ختم شوند.

پیری:

بر اساس تحقیقات و آمار، نرخ طلاق در بین زوجین بالای 50 سال از 30 سال پیش به این طرف دو برابر شده است. درست همان موقع که فکر می کنید یک زوج به دوره پیری و لذت بردن از حضور یکدیگر رسیده اند، برای آنها یکی از مقاطع حساس در زندگی مشترک است. این دوره برای آنها به معنی آخرین فرصت برای جدایی به شمار می رود.

شاید باز هم در دوره میانسالی مجبور شده اند یک بار دیگر مشکلات را زیر فرش جارو کنند. اما حالا که چند سالی بیشتر از پایان عمر باقی نمانده است، زمان جدایی فرارسیده است. یک نفر خانه کوچکی می خرد که روزهای پیری خود را در آرامش در آن به سر ببرد و دیگری ناگهان خیانت می کند.

برای عبور به سلامت از مقاطع حساس در زندگی مشترک چه باید کرد؟

نتیجه گیری همه این حرف ها در مورد مقاطع حساس در زندگی مشترک چیست؟ باید بدانید که نیازهای ما در طول زمان تغییر می کنند و توافقات و خصوصیات روزهای اول راهگشای همه چالش های زندگی مشترک نیستند. در طول زندگی با دو راهی هایی رو به رو می شویم که می توانند فرصتی برای با هم بودن و با هم ساختن باشند یا به تهدیدی برای زندگی مشترک تبدیل شوند. حوادث زندگی، گاهی خارج از کنترل ما، توان و کشش رابطه ما را تست می کنند.

آیا طلاق چیز بدی است؟ آیا با هم بودن ارزش دارد؟ مانند هر چیز دیگری پاسخ به این سوال به ارزش های شما در زندگی بستگی دارد.

شما در چه مرحله ای از زندگی مشترکتان هستید؟ آیا آماده سختی های این دوره هستید؟