به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، واژینوپلاستی نوعی عمل جراحی است که به منظور سفت کردن عضلات کف لگن خانم انجام می شود. هدف از انجام این جراحی، افزایش قدرت و كنترل بهتر در این عضلات است كه می تواند موجب رضایت بیشتر برای زن و همسرش در هنگام مقاربت شود. این روش در ابتدا برای رفع ناهنجاری های ژنتیکی واژن یا ترمیم حرکات کششی و پارگی واژن انجام میشد که اغلب نتیجه زایمان بود. اما امروزه ، بسیاری از خانم ها نیز به دلایل افزایش زیبایی تصمیم به این جراحی دارند.
واژینوپلاستی، که نوعی روش “جوانسازی واژن” نیز می باشد، بسته به این که انجام این روش از نظر پزشکی ضروری است یا هدف ایجاد زیبایی است، می تواند با تنظیماتی جزئی انجام شود. یکی از تغییرات “پرینوپلاستی” نامیده می شود. در پرینوپلاستی، پارگی های پوستی کوچک بین واژن و مقعد (پرینه) به همراه بافت واژن تغییر می یابد و وضعیت مطلوبی را در واژن ایجاد می کند.
مزایا استفاده از واژینوپلاستی
استفاده از واژینوپلاستی باعث جوانی و زیبا شدن ظاهر واژن می شود و با بهبود زندگی جنسی، اعتماد به نفس بانوان را افزایش می دهد. امروزه بسیاری از بانوان تمایل به انجام این عمل زیبایی دارند. البته با توجه به اینکه علت عمل وجود مشکلات و ناهنجاری های واژینال است و دلایل پزشکی دارد، و یا اینکه صرفاً جهت زیبایی انجام می شود، نوع عمل تفاوت هایی می کند. برای مثال: پرینئوپلاستی نوعی از واژینوپلاستی است که باعث تغییر زاویه واژینال می شود. ترمیم بکارت نیز نوع دیگری از واژینوپلاستی است که پارگی ها و کشیدگی های هایمن را ترمیم کرده و واژن را به حالت دست نخورده برمی گرداند.
نحوه انجام واژینوپلاستی
جهت انجام این عمل، ابتدا یک سری آزمایشات صورت می گیرد و بانوانی که قصد عمل دارند باید حداقل در 1 سال گذشته تست پاپ اسمیر داده باشند، یک ماه قبل از عمل از مصرف دخانیات اجتناب کنند، مصرف داروهای هورمونی را دو هفته قبل از عمل قطع کنند، در صورت ابتلا به عفونت، ابتدا باید عفونت خود را درمان کنند و در صورت مصرف داروی خاصی باید حتماً با پزشک در این باره صحبت کنند. در عمل واژینوپلاستی که اغلب به 1-2 ساعت زمان نیاز دارد، پزشک عضلات واژن را بهم نزدیک می کند و یا پوست های شل و اضافی واژن را برمی دارد، و یا به صورت همزمان از هر دو روش استفاده می کند. در نتیجه بافت واژن تنگ تر می شود و باعث افزایش لذت جنسی می شود.
برش قسمت های اضافی واژن با استفاده از چاقوی جراحی یا لیزر انجام می شود و پزشک جراح تلاش می کند که زخم ها و برش ها در معرض دید نباشند. زخم های ناشی از لیزر نسبت به چاقوی جراحی سریع تر بهبود پیدا می کند اما نتیجه عمل با هر دو روش یکسان است و انتخاب روش، بسته به نیاز بیمار، برعهده ی پزشک جراح است. بیمار بعد از عمل چند ساعتی باید در بیمارستان بماند و در صورتی که مشکلی نداشت، مرخص می شود. کبودی و ورم ناحیه تناسلی معمولاً با گذشت یک تا دو هفته از زمان عمل، بهبود پیدا می کند، جهت تسکین درد و ناراحتی بعد از عمل، استفاده از مسکن توصیه می شود.
جهت جلوگیری از بروز عوارض ناخواسته، بیمار باید مراقبت های بعد از عمل را انجام دهد، و به مدت شش هفته از داشتن رابطه جنسی و استفاده از تامپون خودداری کند. با گذشت یک هفته از عمل، بیمار می تواند کارهای سبک را با حداقل فشار انجام دهد و بعد از 3-4 هفته به طور کامل بهبود پیدا می کند. انجام تمرینات کگل بعد از بهبود زخم ها، به تقویت عضلات کمک می کند و از بروز مشکلات دیگر جلوگیری می کند.
عوارض واژینوپلاستی
اما این عمل هم مانند سایر عمل ها، می تواند عوارض مختلفی داشته باشد، برای مثال، عفونت، خونریزی و لخته شدن خون، عوارض شایع عمل های جراحی هستند که در صورت سالم بودن بیمار، احتمال بروز چنین عوارضی نادر است. در حقیقت واژینوپلاستی یکی از عمل های کم خطر است و ریسک آن از سزارین کم تر است. انجام این عمل در بانوانی که قصد بارداری دارند به هیچ عنوان توصیه نمی شود، زیرا اثرات بارداری بر واژن می تواند باعث سخت و دردناک شدن زایمان شود و تغییرات ناشی از عمل واژینوپلاستی را از بین ببرد. لازم به ذکر است که واژینوپلاستی تنها راه برطرف کردن گشادی واژن نیست، انجام تمرینات کگل باعث تقویت عضلات لگن شده و به تنگ شدن واژن کمک می کند. همچنین، محصولات زیادی برای کمک به حل این مشکل وجود دارد، اما استفاده از این محصولات نتیجه و اثر دائمی ندارند، و این مسئله باعث می-شود که زنان بعد از استفاده از محصولات مختلف، مایل به انجام واژینوپلاستی باشند.
