به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، همه ی ما این اصل طلایی را شنیده ایم که می گوید: «با مردم طوری رفتار کن که دوست داری با تو رفتار کنند.» هر چند این یک مَثَل است که از کودکی به ما آموخته اند اما جالب است بدانید تأثیر رفتار ما با دیگران در زندگی واقعی از نظر علمی اثبات شده است. تحقیقات علمی نشان می دهند که ما در دوران کودکی به لحاظ سرشتی ذاتا مهربان هستیم و در بزرگ سالی نیز با تمرین و تکرار می توانیم این ویژگی را حفظ و تقویت کنیم؛ زیرا گاهی اوقات تأثیرات محیطی و فشارهای زندگی باعث می شود این ویژگی ذاتی ارزشمند را از دست بدهیم.
جالب است بدانید مهربانی و محبت علاوه بر تأثیری که بر روابط ما با اطرافیان مان دارد و به ما کمک می کند که رابطه ی خود را با خانواده، دوستان و حتی غریبه ها بهبود بدهیم، می تواند بر سلامت جسم ما نیز مؤثر باشد.
در حقیقت، مهربانی از نظر روانی و معنوی به شکلی غیرمستقیم با شادی و رضایت در ارتباط است. تحقیقات نشان می دهند که افراد شاد، مهربان تر از افرادی هستند که شاد نیستند. تحقیقات همچنین نشان می دهند که عمل ساده شمردن تعداد اعمال مهربانانه یک نفر منجر به افزایش شادی در او می شود. محاسبه اعمال مهربانانه همچنین باعث می شود که فرد مهربان تر شود.
اما چرا مهربانی باعث افزایش سهم فرد از شادی می شود؟ زیرا مهربانی حس قدردانی را در شما تقویت می کند. شما به فردی نیازمند چیزی کمک کرده اید. همین آگاهی باعث افزایش حس شادی در شما می شود. مهربانی موجب شکل گیری احساس همدلی وشفقت نسبت به دیگران می شود، که به نوبه خود ارتباط مثبت شما را با سایرین بهبود می بخشد. مهربانی شما را وامی دارد که با افراد افسرده و کسانی که منزوی شده اند، ارتباط بگیرید. به همین دلیل است که کارهای داوطلبانه آنقدر احساس خوبی در شما ایجاد می کنند. زمانی که با دیگران ارتباط می یابید، احساس بیگانگی در شما از بین می رود و مشابهت های بیشتری با افراد نزدیک خود پیدا می کنید. مهربانی برای تقویت حس جمعی و تعلق داشتن به یک گروه اهمیت دارد.
کاهش استرس، بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن، کاهش احساسات منفی نظیر خشم، اضطراب و افسردگی از دیگر دلایل اهمیت مهربانی در سلامت روان هستند.
زمانی که فرد عملی مهربانانه انجام می دهد:
این کار انرژی آزاد می کند. ما احساس بهتری پیدا می کنیم و گیرنده عمل نیز احساس بهتری می یابد؛ که به نوبه خود باعث می شود او نیز نسبت به دیگران مهربان تر شود.
درد کاهش می یابد. دوپامین، سروتونین و اپيوئيد های اندوژن در اثر رفتار مهربانانه آزاد می شوند.
باعث افزایش آزاد شدن اکسی توسین در تعاملاتی می شود که در آن دو یا چند نفر در رفتار مهربانانه شرکت می کنند. به همین ترتیب، پیوند بین این دو نفر نیز مستحکم تر می شود.
سلامت روان و جسم را بهبود می بخشد. بسیاری از بیماری های جسمی، به علت استرس ایجاد یا تشدید می شوند. مهربانی استرس را کاهش می دهد.
مهربانی، عادت به بخشیدن است، عملی برای برداشتن بار از روی شانه های یک نفر یا صرفا بخشیدن شانه هایی برای گریه کردن. این عمل از ما یک انسان می سازد و روح ما را تعالی می بخشد. اهمیت مهربانی در سلامت روان ما بی نظیر است.
جالب توجه است که صرفا شاهد مهربانی کس دیگری بودن نیز باعث آزاد شدن همان مواد شیمیایی و همان احساس خوب در ما می شود. گویی که خود عامل آن بوده ایم. اما با انجام عمل مهربانانه می توانید از آن منافع بیشتری کسب کنید. پس از فردا به دنبال فرصت هایی برای مهربان تر بودن باشید و اعمال خود را حساب کنید. بلافاصله پاداش آن را در روح و روان و زندگی خود خواهید دید. یک عمل ساده مهربانانه می تواند زنجیره عظیمی از وقایع مثبت را ایجاد کند. معجزه مهربانی آن است که مسری است و می توانید آن را به دیگران نیز انتقال بدهید.
