معرفی فیلم آزادراه 

فیلمی که هیچ چیز جدی ندارد که بتوان درباره آن بحث کرد، با خوش بینانه ترین نگاه به این فیلم می توان یک کار متوسط تلویزیونی گفت که موضوعات مندرج در آن به شکلی کلیشه ای برای تماشاگر روایت می شود.داستان فیلم درباره طلبه جوانی است که در آستانه ازدواج است و ناخودآگاه درگیر ماجرایی می شود که وی را به جایی می رساند که از ازدواج صرف نظر کرده و راهی جدید را پیش می گیرد.ابتدایی ترین نکته ای که درباره این فیلم می توان گفت؛ بحث فیلمنامه است که معمولا در نقدهای سینمایی قدم اول نقد است، اما در این فیلم چیزی برای نقد وجود ندارد! شخصیت پردازیها به شدت آسیب پذیر هستند و درباره چرایی رفتارها آنها هیچ اطلاعی به تماشاگران داده نمی شود، برای همین تنها افرادی را در فیلم می بینیم که اسمی دارند و برای آنها تنها دیالوگ هایی در نظر گرفته شده است. در کنار این امر، نکته دیگری هم وجود دارد و آن هم بازی های بسیار بد و ناپخته بازیگران است.هومن سیدی، سعی دارد نقش یک جوان عصبی را بازی کند که جنس بازیش بیرونی است، اما در نشان دادن آنها تنها دست به حرکات خندآور می زند. از سیدی بدتر، مهدی پاکدل است که به هیچ وجه مناسب این نقش (طلبه) نبود. این انتخاب بد هم در بازی وی وجود داشت هم در لحن و صدای وی، که به هیچ وجه با کارکتر مورد نظر همخوانی لازم را نداشت.درباره نقش طناز طباطبایی و حبیب اسماعیلی، نیز بهتر است حرفی نزنیم! نکته جالب اما خندآور این فیلم نقش مادر مقتول است که همچون افراد اندیشمند با مرگ فرزند مواجه شده و به فردی که در قتل فرزندش به نوعی دست داشته، توصیه اخلاقی می کند.این ضعف ها نشان می دهد فیلمنامه نویس به هیچ وجه حوزه (روحانیت) را نمی شناسد و تنها در پی این است داستانی را روایت کند بدون اینکه بخواهد برای نقش هایش، شخصیت پردازی لازم را داشته باشد.نکته بعدی به کارگردانی این کار بر می گردد. این فیلم به اندازه ای در ارائه تصویری از قصه ناتوان است که نمی توان تصور کرد که کارگردانی پشت دوربین آن قرار گرفته است. اصلا چطور ممکن است فردی که پشت دوربین «فصل فراموشی فریبا» قرار گرفته، پلان های این فیلم را گرفته باشد؟!اما درباره بحث های فنی این فیلم هم چیز شاخصی وجود ندارد، البته نمی توان ایرادی خاصی از فیلمبرداری، صدابرداری و... این فیلم گرفت، اما نکته ای بسیار شاخصی هم در کار وجود ندارد. در این میان باید این نکته را هم یادآورد شد که در تدوین می شد برای این کار انسجام بهتری را به وجود آورد. جدا از مسئله فنی بحث دیگر به اکران این فیلم بر می گردد که به نظرم نتوانسته حتی هزینه بازیگران خود را در آورد. این اتفاق در شرایطی است که سینمای ما این روزها به شدت ضعیف است و این دست فیلم ها بیشتر تبر به ریشه این سینما می زند.«آزاد راه» همانگونه که در ابتدای این مطلب گفته شد می توانست نهایتا یک فیلم متوسط تلویزیونی باشد، اما چه شد که برای سینما کلید خورد، کارگردان باید آن را توضیح دهد. این فیلم در بسیاری از سالن های نمایش برای سالن های تقریبا خالی به نمایش در آمد، اتفاقی که برای سینما مرگ است، اما تا وقتی که سینمای ما دولتی اداره می شود و کارگردان و تهیه کننده ترسی از نفروختن فیلم ندارد، مطمئن باشید این دست فیلم ها باز هم تولید خواهد شد.درباره «آزاد راه» ذکر نکته ای دیگر ضروریست و آنهم گفته نویسنده فیلمنامه کار علی رضا محمودی است که در یکی از جلسات نقد فیلم گفته بود، در این فیلم در پی پرداختن به تردید و سردرگمی انسان بوده است، اتفاقی که معتقدم توانسته به آن دست یابد، چون این فیلم از ریشه سردرگم است و هیچ چیز جذابی برای گفتن ندارد، پس تنها باید آرزو کرد دیگر سناریونویسان بدون داشتن اطلاعات لازم به حوزه (روحانیت) ورود نکنند!مطلب پایانی اینکه فیلمسازانی نظیر عباس رافعی بهتر است به همان حوزه موضوعات اجتماعی بپردازند، چون نسبت به آن اشراف دارند و بانی فیلم های خوبی چون «فصل فراموشی فریبا» می شوند. بهتر است موضوع روحانیت را به کسی بسپارند که با این نهاد آشنایی دارد.

کارگردان فیلم آزادراه

عباس رافعی متولد سال 1341 در شهر شیراز است. او فارغ التحصیل کارشناسی سینما و کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی است. وی در سال 1374 بعد از ساخت اولین فیلم داستانی بلندش به نام "راز مینا" اقدام به تاسیس دفتر فیلم سازی فیلمنگاران نمود.کیمیا و خاک، آفتاب بر همه یکسان می تابد، آیه های زمینی و پروانه ای در باد از دیگر ساخته های رافعی است.

بازیگران فیلم آزادراه

مهدی پاکدل، هومن سیدی، بهنوش طباطبایی، حبیب اسماعیلی، حسن علیرضایی، رامین راستاد، دانیال نوروش، الهه حصاری

سایر عوامل فیلم آزادراه

: عباس رافعی،: علیرضا محمودی ایرانمهر، عباس رافعی، امیر کریمی، عباس رستگارپور محمدرضا قومی بهرام صحیحی مسعود دلیری محمدرضا میرزامحمدی مجید صباغ بهروز فیلمسازان مولود

​​​​مشخصات فیلم آزادراه