معرفی فیلم بینوایان

حسین پارسایی توانست با رکود جذب بیشترین تماشاگر و پر فروش­ ترین نمایش یکی از پدیده های قابل تامل در سال 97 باشد. او با اجرای نمایش موزیکال "بینوایان" با سرمایه گذاری محمد صادق رنجکشان و جذب نزدیک به 150 هزار نفر و فروش چند میلیاردی، هم غبطه دوستان و هم حسادت دشمنانش را برانگیخت.پس از او برخی درصدد برآمده اند که در سالن رویال هتل اسپیناس پالاس رکودزنی کنند اما چون هنوز به اصول کار آگاه نیستند از پس این مهم برنیامده اند. به هر تقدیر بخشی از این درآمدزایی به توان اجرایی و بخشی هم به تبلیغات درست برمی گردد. وگرنه ناممکن نیست که گروه های دیگر از گروه بینوایان هم فروش بهتری داشته باشند. اما باید بدانند در آن تالار بزرگ باید جاذبه­ هایی باشد و بعد برای جذب مخاطبانش به اندازه کافی تبلیغات شود و قشرهای متوسط به بالا بیشتر از دیگر اقشار به دنبال چنین آثاری خواهند بود و اگر از لودگی­ ها و لاکچری بازی­ های مرسوم نیز پرهیز شود خواه ناخواه در جذب مخاطب روراست تر عمل خواهند کرد. اما کار پارسایی در همین غبطه خوردن ها خلاصه نمی شود بلکه بسیاری هم نامرادی کردند و با حسادت­ های بسیار آشکار خواسته­ اند که او را از این قطار رو به حرکتش به هر شکلی پایین بیاورند.برخی پنداشتند که اجرای "بینوایان" به دلیل حضور چند چهره معروف و فروش چند میلیاردی اش در نهایت یک نمایش لاکچری است اما به اشتباه یا به دروغ چنین تعبیر کردند چون به هر تقدیر حسین پارسایی کارگردان تئاتر است و متن "بینوایان" هم دربرگیرنده یک رمان در خور اندیشه و تامل جهانی است و در آن هم اگر چهره ای حضور دارد، همگی از خود تئاتر آمده اند و سابقه قابل اعتنایی در این هنر مردمی دارند و به هیچ وجه ویژگی های یک تئاتر لاکچری را این اثر ندارد. اما اینکه کار طوری طراحی شده که عامه فهم باشد و بتواند تماشاگران زیادی را هم جذب کند جز ارکان کار بوده است و این خود زمینه ساز یک تولید حرفه ای و تجاری بوده است و در این راه نیز گروه به درستی با پیروزی از میدان به درآمده است.اولش قرار شد که برای این نمایش بلیت های 250 هزار تومانی در نظر بگیرند اما هیاهوی بسیاری شد که این دیگر چه نوبرانه ای است که تئاتر را بسیار مجلل و فاخر می کند و شاید هم چنین می شد، اما نشد و آنها طوری مسیر را باز کردند که از غنی تا فقیر بتوانند به تماشای "بینوایان" بروند البته اگر به چنین تئاتری علاقه مند هستند. آن 250 هزار تومان اولیه هم برای این بود که 8 میلیارد تومان هزینه تولید و تبلیغات و دستمزدهای این کار شده بود و باید که این رقم برمی گشت و حتی فراتر از آن سودآور هم می شد؛ وگرنه رکوردی زده نمی شد و دیگر اتفاقی نمی افتاد و ما هم مدعی پدیده بودنش نمی بودیم.برخی اهالی تئاتر این امر را برای استقلال و حفظ جنبه های زیبایی شناختی این هنر مفید نمی دانند حال آنکه برخی دیگر استدلال می کنند که رونق نمایش عامه پسند می تواند در نهایت به توانمند شدن اقتصاد هنر و باروری هنرهای نمایشی بیانجامد.نمایش موزیکال "بینوایان" براساس اثری به همین نام نوشته ویکتور هوگو در سالن هتل رویال پالاس تهران در سه ماه پیوسته از آبان تا دی ماه 97 روی صحنه رفت.در این نمایش پارسا پیروزفر، نوید محمدزاده، سحر دولتشاهی، هوتن شکیبا، اشکان خطیبی و پریناز ایزدیار نقش های اصلی را برعهده داشتند و در مجموع نزدیک به ۳۰۰ نفر دست اندرکار اجرای این نمایش بودند. به جز پریناز ایزدیار بقیه هنرمندان از اصالت تئاتری برخوردار بودند و این خود می توانست دهان بسیاری را ببندد که نگویند بازهم چهره های سینمایی و تلویزیونی نابلدانه به تئاتر هجوم آورده اند.پارسا پیروزفر اتفاقا شروع کار تئاتری اش با "بینوایان" کار بهروز غریب پور در سال 75 و اجرایش در فرهنگسرای بهمن بود که در آنجا داماد ژان وال ژان (با بازی مرحوم مهدی فتحی) بود و در اینجا خود ژان والژان شده بود. نوید محمدزاده هم در اینجا نقش ژاور یا ضد قهرمان متن "بینوایان" را بازی می کرد. او هم از بهترین چهره های تئاتری است که بیش از یک دهه حضور هنرمندانه اش در تئاتر باعث شده که همچنان یک هنرمند اصیل و با درک و درایت در حوزه تئاتر باقی بماند. وی فارغ التحصیل رشته های ادبیات نمایشی و مترجمی زبان فرانسه است. شروع فعالیت هنری وی با تئاتر بود. سحر دولتشاهی هم که بارها در تئاتر و در کارهای کارگردانانی چون حمید امجد، آیت نجفی، امیررضا کوهستانی، آتیلا پسیانی، محمد عاقبتی، آروند دشت آرای، محمد رحمانیان، رضا گوران و... بازی کرده و از سابقه روشن و قابل دفاعی برخوردار هست. بنابراین جایی برای انتقاد از بازیگران اصلی کار باقی نمی ماند با آنکه در سینما و تلویزیون هم مطرح هستند و آثار در خور تاملی را بازی کرده اند.