معرفی فیلم چهار انگشت

شنبه، 26 تیر 1400 زمان مطالعه 5 دقیقه

چهار انگشت به کارگردانی حامد محمدی و تهیه کنندگی حمید پنداشته که در کشور کامبوج ساخته شده است۴ انگشت فیلم اولین محصول مشترک ایران و کامبوج است و پاز استودیو از کمپانی «کانتانا» در تولید آن مشارکت داشته است.صحنه هایی از این فیلم نیز در تایلند و ایران مقابل دوربین رفته است.

خلاصه داستان فیلم چهار انگشت

«چهارانگشت» داستان مردی متصل به بدنه حاکمیت به نام احد فاتحی است که به کمک مدیر برنامه خود نادر ایستاده به بهانه سفر به مکه راهی کامبوج تایلند شده و در آنجا درگیر مشکلاتی می شود.ایستاده (با بازی جواد عزتی) به کمک احد فاتحی (با بازی امیر جعفری) می آید، تا با گرفتن مراسمی او را برای رفتن به سفر مکه همراهی کند، اما در واقع می خواهند به بهانه سفر زیارتی به تایلند بروند تا مشکل احد را حل کند و در آنجا مشکلاتی برایشان به وجود می آید…

نکاتی درباره فیلم چهار انگشت

محسن شهمیرزادی: «چهار انگشت» همان گفتمان اکسیدان در لوکیشنی متفاوت همراه با کاراکترهای نسبتا متفاوتی است که می توانست در اکران نوروزی برای مخاطبان جذاب باشد و حداقل لحظاتی مفرح و بانشاط را برای آنها بسازد اما این تفریح آنچنان لگام گسیخته است که بسیاری را در سالن سینما و در مقابل پرده نمایش معذب می کند. فارغ از تمام کلیشه های جنسی و فضای جنسیت زده ای که حامد محمدی در اکسیدان نیز تجربه کرده بود و این روزها تبدیل به شابلون گیشه و فیلم فروشی در سینمای ایران شده است، چهار انگشت را باید اثری نگران کننده برای جریان کمدی سینمای ایران دانست. این نگرانی به هیچ وجه مربوط به کاراکترهای فیلم نیست، چرا که پیش از این نیز نگاهی کاریکاتوری، هجو آمیز و ضدمردمی از قشر مذهبی در سینمای ایران بازنمایی شده است. در این فیلم باز هم با کاراکتر تیپیکال و تکراری امیر جعفری مواجه هستیم که در نقش یک میانسال مذهبی حکومتی ساده لوح، هوس باز و ریاکار ظاهر شده است. او در عین اینکه آیفون به دست دارد، شعار مرگ بر بیگانان سر می دهد. در کلام انقلابی حرف می زند و در عمل منافقانه عمل می کند. به بهانه سفر حج، به تایلند می رود تا در روزهای منتهی به اخذ پست دولتی خود، برای آخرین بار به همسر صیغه ای اش که در سفرهای پیشین با او رابطه داشته، سر بزند. همچنین کاراکتر جواد عزتی را داریم که از نان به نرخ روزخورهایی است که اگرچه کت وشلوار را با صندل می پوشد و کیف کمری می بندد و از تبلت 10 اینچی به جای موبایل استفاده می کند تا نوکیسکی اش بیشتر در اکسسوری صحنه به چشم مخاطب بیاید اما همین کاراکتر نوکیسه در ذهن مخاطب به عنوان انسانی پویا، امروزی، باهوش و به صورت کلی مثبت تر از کاراکتر مذهبی به چشم می آید. البته نگرانی نه این کاراکترهای تیپیکال و تکراری در قصه ضعیف و نه آن کلیشه های جنسی دستمالی شده است، آنچه نگرانی دغدغه مندان فرهنگ را تشدید می کند، نام فیلم و دغدغه کارگردان آن است. در فیلم بارها بیان می شود فاصله بین جهنم و بهشت 4 انگشت است، بدون آنکه این فاصله تبیین شود. بدون آنکه در قصه بدانیم فاصله بین «حقیقت» و «باطل» و نه بهشت و جهنم(!) که از زبان کاراکتر مدام بیان می شود، چیست؟ این فاصله بین «گوش» تا «چشم» یا همان 4 انگشت، در قصه مصداق پیدا نمی کند مگر آنکه به بهانه تطهیر و مقدس نمایی سایر ایدئولوژی ها به تحقیر سنت فرهنگی و دینی ایرانیان بپردازد. اگر به قصه «چهار انگشت» باشد که بودایی ها از تمام مسلمانان و هموطنان ایرانی شرافت و اخلاق بیشتری دارند. برخلاف آن چیزی که در قتل عام و کشتار مسلمانان مظلوم میانمار به چشم «دیده ایم» و صدایی از سینما و رسانه ها «نشنیدیم»، چهار انگشت تلاش دارد به ما بفهماند که فاصله دیدن ادیان دیگر و همزیستی با آنها تا شنیدن درباره آنها و تکفیرشان کم است؛ همان عزمی که در اکسیدان بود درباره همزیستی مسیحیان و مسلمانان. اگرچه که درباره اکسیدان کسی این همزیستی مسالمت آمیز با مسیحیت را انکار نمی کرد اما به نظر می رسد فیلم پرفروش اکسیدان، محمدی را ترغیب کرده بود که «تایلند» را برای گیشه و «بودا» را برای نیت خودش به تصویر بکشد. «حقیقت» در آثار حامد محمدی گم است. پلان های سرگرم کننده تنها تلاشی است برای تخدیر مخاطب و فراموش کردن مرز های حقیقت. در واقع به دنبال خوش باشی بی دلیل و نگاه رمانتیزه به تمام اتفاقات دنیاست؛ نگاهی که به قانون جذب می رسد و تلاش می کند از هر چیزی جوک بسازد و لذت ببرد بی آنکه تعهدی را روی دوش خود حس کند. مخاطب دغدغه مند حتی اگر بار جنسی فراگیر این قبیل فیلم ها را تحمل کند، نمی تواند این خوش باشی بی دلیل و توهین به دین اسلام در عین شعار همزیستی مسالمت آمیز با سایر مکاتب را طاقت بیاورد.

نکات مثبت فیلم چهار انگشت

سفر تفریحی گروه فیلمسازی به تایلند و گشت و گذار و خرید سوغاتی برای خانواده هایشان.

نکات منفی فیلم چهار انگشت

یافتن چند پاراگراف فیلمنامه در « چهار انگشت » یکی از دشوارترین اقدامات است. فیلمنامه ای که هیچ چیزی از خود ندارد و تکراری، نخ نما و بسیار ضعیف است.
دغدغه سازندگان فیلم هم عالمی دارد. آنها داستان را به تایلند می برند چراکه می دانند مردان ایرانی به آنجا می روند تا تفریحات عجیب و غریبی را دنبال نمایند. اما در عین حال سازندگان فیلم نمی توانند کوچکترین بخشی از این تفریح را مطابق انتظار، نشان دهند! وضعیت آنچه که در فیلم خواهید دید را محاسبه نمائید!
لوکیشن فیلم ظاهراً قرار بوده در تایلند باشد اما هیچ نمای لانگ یا خاصی از این کشور در فیلم وجود ندارد. در بازخوانی مورد پاراگراف قبلی، ظاهراً در اینجا هم فیلمسازان قادر نبوده اند نماهای مورد نظرشان را ضبط نمایند!
دیالوگ های فیلم بر پایه شوخی های جنسی شکل گرفته و کارکرد مستقلی ندارند. به این شکل که احتمالاً گروهی متعهد شدند که چند صفحه شوخی و تکه کلامهای جنسی را یافته و گروه دیگری آن را به دیالوگ تبدیل کرده و به بازیگران دهند! دیالوگ های فیلم چیزی بیشتر از شوخی های جنسی بی سر و ته نیست.
شخصیت های فرعی داستان بود و نبودشان کوچکترین تاثیری در روند فیلم ندارد.

کارگردان فیلم چهار انگشت

هادی محمدی که فرزند منوچهر محمدی، تهیه کننده سرشناس سینمای ایران می باشد. محمدی فعالیت خودش را با نویسندگی فیلم « طلا و مس » آغاز کرد. آخرین ساخته او در سینما « اکسیدان » بود..