خلاصه داستان چراغ قرمز
بهروز” جوان ساده دلی است که در اثر اتفاقاتی درگیر ماجرای یک قتل می شود و این موضوع ماجراهایی را برای اون به وجود می آورد که…
نکاتی درباره فیلم چراغ قرمز
نام هر فیلم باید یک نسبت منطقی یا نمادین با مضمون آن داشته باشد. پیش از هر چیز باید پرسید چراغ قرمز بر گرفته از کدام مفهوم یا پیامی است که در ساختمان این اثر وجود دارد؟ حتی اگر به اصطلاح پیام اخلاقی قصه نیز قرار است در بازنمایی مفهومی این واژه استنباط شود دست کم نشانه هایی از آن باید در کلیت اثر به چشم بخورد. چراغ قرمز در پس داستانی که روایت می کند برخی از ارزش های اخلاقی مثل جوانمردی، معرفت و رفتارهای مرتبط با آن را در بستر یک قصه جاهلی ترسیم می کند که دیگر نه این فضاها و آدم ها در جامعه ما حضور پررنگی دارند و نه این جنس کمدی ها می تواند برای مخاطب شیرین باشد. حتی خود فیلمساز نیز از عناصر بیرون از متن برای طنازی قصه استفاده می کند و با تکیه بر نشانه های تکراری و دستمالی شده کمدی جاهلی، داستانش را پیش می برد.چراغ قرمز یک کمدی تیپ محور است که با ترسیم کاریکاتوری از کاراکترهای قصه، ساختار کمیک آن را صورت بندی می کند. ستاره و بهروز، مصداق های این تیپ سازی اغراق شده هستند که شاید بازیگرانش به دلیل ایفای نقشی متفاوت و مثلا ساختار شکنی در کارنامه خود حاضر می شوند با گریم و شمایلی نامتعارف، این تفاوت را تجربه کنند. بدتر از این نمی شد که برای ایفای نقش بهروز از پوریا پورسرخ استفاده شود که هرچند تلاش می کند تا از کلیشه همیشگی خود خارج شود و با لحن جاهلی سخن بگوید اما مخاطب نمی تواند او را در شمایل این نقش بپذیرد و به رفتارهایش بخندد. تجربه گرایی در ایفای نقش های مختلف لزوما به این معنی نیست که بازیگر دست به گزینشی بزند که نه تنها توانایی او را در بازیگری به اثبات نمی رساند بلکه ذهنیت مخاطب را درباره وی مخدوش می کند.از آن بدتر این که بازی پوریا پورسرخ در کل فیلم یکدستی خود را از دست داده و دچار دوپارگی می شود؛ هم در لحن و نوع دیالوگ گویی و هم در بازی حرکتی. ضمن این که به نظر می رسد پورسرخ در ایفای این نقش بویژه در نوع راه رفتن و بازی های بدنی هم از شیوه بازی امین حیایی در اخراجی ها و مهمان الگوبرداری کرده است و هم از رضا شفیعی جم در جایزه بزرگ. چهره او آنقدر مدرن و شیک است که حتی با گذاشتن سبیل و موهای فرفری هم نمی توان آن را پنهان کرد و همه این عوامل موجب می شود تا بازی پورسرخ بشدت تصنعی و کاریکاتوری به نظر برسد و در واقع هیچ نوع آشنایی زدایی از این بازیگر در ذهن مخاطب رخ ندهد. در این میان شاید تنها بازیگری که موفق به آشنایی زدایی از خود می شود رضا شفیعی جم است که در یک فیلم کمدی، نقش کم و بیش جدی را بازی می کند.کارگردان فیلم چراغ قرمز سعی کرده تا از عنصر غافلگیری در قصه نیز استفاده کند تا هم سویه فانتزی داستان را فارغ از خط قرمزهایی احتمالی در ارتباط با موقعیت پلیس براحتی به تصویر بکشد و هم به رغم خود، مخاطب را شگفت زده سازد، اما این تصویر آنقدر نچسب از کار در می آید که همکاری بهروز با پلیس و جوانمردی و فردین بازی اش در برابر چک صد میلیونی و... مخاطب را متاثر نساخته و منقلب نمی کند!ظاهرا برخی کارگردان ها گمان می کنند به صرف این که یک فیلم کمدی می سازند، می توانند منطق درونی قصه را شکسته و با اتفاق و شانس داستان خود را بیش ببرند. کمدی هم مثل هرگونه دیگر سینمایی منطق باورپذیر خود را دارد و اتفاقا در درون همین منطق ساختاری اثر است که موقعیت یا رفتاری، کمیک می شود. با چنین نقصی، چراغ قرمز سرشار از موقعیت های ناموزون است. مثل مرگ صوری خانم جواهریان که هیچ یک از کارمندان شرکت به غیر از خانم منشی که از ماجرا باخبر است از خاکسپاری اش سوالی مطرح یا تعجب نمی کنند یا این که چطور یک فردناشناس به عنوان جانشین جواهریان مدیرعامل شرکت می شود. جالب است که فیلم حتی شخصیت های قصه خود را دست کم گرفته و آنها را ساده و هالو معرفی می کند، مثل فهیم همسر جواهریان که مسخره بازی های احضار ارواح توسط فرد هندی را باور می کند.چراغ قرمز بار کمیک خود را بیشتر بر تیپ سازی و طنازی های شخصی و طنز کلامی قرار می دهد. مثلا اشتباه گرفتن صوری به جای مهمانان سوری (اهل سوریه) یا تکیه کلام پلیس فیلم که مدام این ضرب المثل را به زبان می آورد که ماه هیچ وقت پشت ابر نمی ماند و گمان می کند که تکرار مداوم آنها در موقعیت های مختلف خیلی بامزه است! استفاده از موسیقی و آوازخواندن به شیوه لب خوانی و تمهیدات دم دستی مثل خوانندگی سعید، دوست بهروز در مراسم عروسی، فضای شاد و شنگولی به فیلم می دهد. پایان کار هم که معلوم است همه چیز باخیر و خوشی و در اوج شانس و خوشبختی تمام می شود. خانم جواهریان با فهیم به توافق عاشقانه می رسد، احسان پسرعموی ستاره نیز به جرم کلاهبرداری دستگیر می شود و بهروز و ستاره نیز با هم ازدواج می کنند. فیلم همچنین از تمهیدی نشانه شناسانه استفاده می کند و همان طوری که با تصویر زنگ خوردن یک گوشی تلفن همراه آغاز شده بود با تصویرزنگ خوردن آن در دو موقعیت متفاوت به پایان می رسد.
کارگردان فیلم چراغ قرمز
علی غفاری متولد تهران، کارگردان و بازیگر و نویسنده اهل ایران است. او در فیلم های سینمایی لیلی با من است، آخرین مرحله و هراس به عنوان بازیگر حضور داشته است. غفاری کارگردانی فیلم های استرداد، چراغ قرمز، شاهرگ و سفر به سرزمین ملائک را نیز برعهده داشته است.
بازیگران فیلم چراغ قرمز
پوریا پورسرخ، الناز شاکردوست، رضا شفیعی جم، مجید یاسر، نعیمه نظام دوست، محسن قاضی مرادی ،انوشیروان ارجمند
ساير عوامل فیلم چراغ قرمز
- کارگردان: علی غفاری
- تهیه کننده: علی غفاری
- مدیر فیلمبرداری:حسین ملکی
- آهنگساز: سعید ذهنی
مشخصات فیلم چراغ قرمز
- ژانر :اجتماعی،کمدی
- زبان : فارسی
- امتیاز IMDb: امتیاز 0 از 10