معرفی فیلم جاده قدیم

پنجشنبه، 31 تیر 1400 زمان مطالعه 6 دقیقه

چهارمین ساخته سینمایی منیژه حکمت پس از ده سال دوری از فیلمسازی است. او که در سال‌های اخیر بیشتر به عنوان تهیه کننده و پخش کننده فعالیت داشته است پیش از این فیلم جنجالی «زندان زنان»، «سه زن» و «لالایی» را ساخته است و امسال با «جاده قدیم» در بخش مسابقه جشنواره فجر حضور دارد.

خلاصه داستان جاده قدیم

در خلاصه داستان فیلم آمده است: «جاده قدیم» داستان زنی کارمند را روایت می کند که شب عید نوروز با مشکلاتی مواجه می شود. نقش اصلی این فیلم برعهده مهتاب کرامتی است. همچنین آتیلا پسیانی و پرویز پورحسینی از جمله بازیگران این پروژه سینمایی هستند.

نکاتی درباره فیلم جاده قدیم

منیژه حکمت پس از سالها با ساخت « جاده قدیم » به سینماها آمده و سوژه ای را انتخاب کرده که در چند سال اخیر فیلمهای مطرح بسیاری درباره آن ساخته شده اند. فیلم فرانسوی « Elle » یکی از نمونه های موفق بین المللی و البته در خود ایران نیز « فروشنده » اصغر فرهادی که موفق به دریافت اسکار شد، از مطرح ترین آثاری می باشند که درباره تجاوز جنسی ساخته شده است. اما نگاه منیژه حکمت درباره این فاجعه چیست و آیا قرار است در « جاده قدیم » حرف یا ایده جدیدی درباره آن بشنویم یا خیر؟« جاده قدیم » زمانی که آغاز می شود ما شاهد داستانهای متفاوتی هستیم. از مسائل بانکی گرفته تا موضوع همکار مینو در بانک که ظاهراً از لحاظ اخلاقی در وضعیت چندان جالبی به سر نمی برد. اما پس از نزدیک به 40 دقیقه به یکباره از مسئله اصلی فیلم رونمایی می شود و در واقع، فیلم در دقیقه 40 تازه آغاز می شود! با اینحال پس از اینکه از آغاز داستان و اینکه به عمق فاجعه ای که رخ داده پی می بریم، مشکلات فیلم تازه آغاز می شود و هر دقیقه که می گذرد بر شدت آن افزوده می شود بطوریکه در نهایت در بُهت و حیران می مانیم که چطور این فیلم توانسته سر از سینماها درآورد!سازندگان در « جاده قدیم » کاری با متجاوز ندارند و او را در اختیار قانون گذاشته اند تا وی را یافته و به سزای اعمالش برساند. در اینجا بحث درباره زندگی مینو پس از این تجربه هولناک می باشد. از این جهت انتظار می رود که فیلمساز بتواند آهسته و پیوسته تغییرات رفتاری او را با جزئیات فراوان به تصویر بکشد تا مخاطب بتواند به تصویر دقیق از یک قربانی تجاوز جنسی دست پیدا کند. اما در « جاده قدیم » نه تنها جزئیات، وجود خارجی ندارند بلکه در اینجا مباحث فیلمسازی پایه نیز به چالش کشیده می شود. بحران شخصیت پردازی نخستین ویژگی است که در فیلم به چشم می خورد. در فیلم نمی توان حتی یک شخصیت عادی را یافت که بتوان از او به عنوان یک انسان قابل درک نام برد که پیچیدگی های رفتاری یک انسان طبیعی را در خود داشته باشد! تمام شخصیت های داستان پرداختی تک بُعدی دارند و به یک کاریکاتور شباهت دارند! رفتارهایی که مینو پس از تجربه ناخوشایندش به آن مبتلا شده از جمله وسواس و ترس از همسر و ... که تشریح آن در کتب روانشناسی قابل رویت است، بی آنکه تمهید و جزئیاتی برای آن نوشته شده باشد یا در یک بستر مناسب دراماتیزه شوند، بصورت کلیپ وار در فیلم به نمایش در می آیند که در برخی از موارد این سکانس ها به حدی ناامید کننده هستند که مخاطب را به خنده وا می دارند. به عنوان مثال سکانس بیدار شدن همسر مینو از خواب و رویت او بر روی زمین و دیالوگ عجیب و غریبی که گفته می شود و در نهایت، فید شدن سکانس، یک اتفاق عجیب در فیلمسازی محسوب می شود. اتفاقی که امکان رخ دادن آن در آثار آماتور یا تجربی بالاست اما برای اثری که اکران گسترده ای در سینماهای ایران داشته یک ناامیدی مطلق محسوب می شود. فیلم حتی سکانسی هم دارد که در آن درباره برجام سخن به میان می آید. سکانسی که نحوه شکل گیری آن عجیب و غیرمنتظره و البته کاملاً ابتدایی است!شخصیت پردازی نیز نقش چندانی در فیلم ایفا نمی کند. آدمهای داستان نه تبدیل به شخصیت می شوند نه با حذفشان اتفاقی در فیلم رخ می دهد. شخصیت شوهر با بازی آتیلا پسیانی، یکی از این شخصیت های عجیب و بامزه است که به جهت ضعف فراوان در درک و پرداخت آن، به یک اهرم برای خنده مخاطب تبدیل می شود. دیالوگ های ناامید کننده و بازیهای بعد و البته فیلمبرداری و تدوین عجیب و غریب، همگی باعث می شوند تا تجربه « جاده قدیم » آزاردهنده و البته غیرمنتظره باشد. بازیگران نیز در « جاده قدیم » بازیهای بسیار بدی از خود به نمایش گذاشته اند. مهتاب کرامتی در نقش یک قربانی تجاوز، گاهی ابری و گاهی آفتابی است و فیلم نیز کاری با دلایل سیر تغییرات رفتاری او ندارد! کرامتی در نقش مینو باورپذیر نیست و ابداً نمی تواند شکل و شمایل یک قربانی تجاوز را به خود بگیرد. بدترین بازیگر فیلم نیز آتیلا پسیانی است که به جهت هدایت بد کارگردان و شخصیت پردازی عجیب او، در فیلم هدر شده و تبدیل به سوهان اعصاب تماشاگر می گردد.« جاده قدیم » از هر لحاظ اثری عقب مانده محسوب می شود که نمی توان نشانه های امیدوار کننده ای در آن یافت. صرفاً به کارگیری سوژه تجاوز به تنهایی نمی تواند عاملی برای جذب تماشاگر باشد و قطعاً در هنگام ساخت چنین آثاری نیاز به دانستن زبان سینما و اشراف به مسئله مورد ذکر است. « جاده قدیم » با آن پایان بندی فاجعه آمیزش که کاملاً هم راستا با کلیت اثر است، یک تجربه کاملاً ناامید کننده از موضوعی است که در ذات، مسئله مهمی محسوب می شود و همواره کنجکاوی مخاطب به جهت اطلاع از نحوه پرداخت به موضوع تجاوز را به همراه دارد. موضوعی که در « جاده قدیم » به حدی بد به تصویر کشیده می شود که ناخودآگاه مخاطب به جای همدردی و همراهی با قربانی، به وضعیت کلی فیلم لبخند می زند!

کارگردان فیلم جاده قدیم

منیژه حکمت تهیه کننده باسابقه سینمای ایران که آثار پرفروشی از جمله « شهر موش ها » و « ورود آقایان ممنوع » را تهیه کرده و در مقام کارگردان نیز مهمترین ساخته سینمایی « زندان زنان »بوده است. پس از « زندان زنان » و « سه زن » ، « جاده قدیم » سومین ساخته منیژه حکمت محسوب می شود.

بازیگران فیلم جاده قدیم

مهتاب کرامتی، آتیلا پسیانی، پرویز پورحسینی، ترلان پروانه، محمدرضا غفاری، شیرین یزدان بخش، لیلی رشیدی، محمدرضا هدایتی، بهناز جعفری، بانیپال شومون، پوریا رحیمی سام، هدی زین العابدین، شیرین آقارضاکاشی

ساير عوامل فیلم جاده قدیم

مدیر تدارکات:حسن صفری، مشاوران فیلمنامه:پوریا عالمی،نسیم خراشادی زاده،شادمهرراستین، فائزه عزیزخانی، حسین مهکام، دستیار دوم کارگردان:بهروز فروغی راد، منشی صحنه: آذر تجلی،عکس: امیرعابدی، تصویربردار پشت صحنه: مریم مجد دستیار اول فیلمبردار: داریوش حکمت، دستیار تدوین:سپهر مهدویانی،میکس و مسترینگ موسیقی:رضا عسگرزاده،آواز:کیانا کرمانیانمدیریت اجرای نور: محمد پرچ،گروه فیلمبرداری: بابک ابرغانی،احمد صادقیان،محمد رضایی،مصطفی امیدی،مهران طلایی،امیرحسین صادقی،مجریان گریم: مسعود علمداری، آرزو کیقبادی،گروه طراحی صحنه:فرهاد احمدی، علیرضا سلیمی،دستیار لباس:نازی خاتمی،دستیاران صدابردار :حمیدرضا محمودی، امین جعفری،گروه تدارکات:محمد شادکی، محمد ابراهیمی، علی قادری،عباس مبهوتیان،مدیر روابط عمومی و پشتیبانی:افروز شادکی،امور مالی و اداری:کتایون کارگشا و محصول بامداد فیلم.