معرفی فیلم روشن

در این مطلب به معرفی و بررسی فیلم روشن خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

خلاصه فیلم روشن

روشن، مرد میانسال عشق بازیگرى، نمى تواند خانه ثبت نامی اش را بگیرد و در آستانه فروپاشى همه چیز، تصمیم مى گیرد نقشش را بازى کند.

نقد فیلم روشن

داستان فیلم روشن شباهت زیادی به وضعیت فعلی سینمای ایران دارد. با انسانی طرف هستیم که دچار مشکلات زیادی شده اما نه می داند که چگونه باید با این مشکلات روبرو شود و نه اصلا از بلاهایی که سرش می آید آگاه است، شخصی که در همین ناامیدی و نادانی باقی می ماند و چیزی به جز مرگ حقش نیست.فیلم روشن دقیقا نمی داند که می خواهد چه اثری باشد. شخصیت اصلی با بازی رضا عطاران یک فرد عاشق سینماست که یک خانه کوچک و زندگی ساده ای دارد. او یک واحد از برج های اطراف تهران را پیش خرید کرده اما سازندگان خانه به قولشان عمل نکرده اند و به همنی خاطر هم این کاراکتر در وضعیت بدی قرار گرفته است.خانواده او در حال فروپاشی ست و همسرش هم به طور کامل از او جدا شده و تصمیم گرفته تا با تن فروشی اوضاع زندگی خود را بهبود ببخشد. فیلم به علاقه کاراکتر رضا عطاران نسبت به سینما می پردازد، از نگاه ساده او به زندگی می گوید و سعی می کند تا با فضایی آرام و شبیه به شخصیت های ساده فیلم های ناتورئالیستی کارگردان های شناخته شده ای مثل فدریکو فلینی، در دل مخاطب همدردی ایجاد کند اما به هیچ عنوان موفق نمی شود.چرا؟ جواب به این سوال تقریبا مشخص است و احتمالا شما از همین حالا آن را حدس می زنید. کاراکتر اصلی داستان بسیار بی هدف و بدون دلیل رویدادهای زندگی خودش را جلو می برد. به این معنا که او طی داستان به سمت هدف خاصی نمی رود و حتی به تنها نکات مثبت و مهمی که در زندگی اش باقی مانده اند هم پشت می کند.

ممکن است فیلم های خوب بسیار زیادی را ببینیم که در آن ها با کاراکترهای اصلی سرخورده و بدون هدف طرف هستیم. در چنین شرایطی سازندگان فیلم سعی می کنند با طراحی یک ماجرا و اتفاقاتی که برای شخصیت اصلی رخ می دهد، همچنان ریتم و هیجان فیلم را حفظ کنند اما فیلم روشن به بدترین شکل ممکن این کار را انجام می دهد.اتفاقاتی که برای رضا عطاران در این فیلم رخ می دهند و شخصیت هایی که او طی قصه با آن ها روبرو می شود، هیچ کدام هیچ پیش زمینه خاصی ندارند و طی داستان هم ما تقریبا هیچ اطلاعات تازه ای در مورد آن ها کسب نمی کنیم. اتفاقات هم فاقد هیجان کافی هستند و روشن بیشتر از آن که مانند یک فیلم سینمایی باشد، شبیه سریال های کوتاه درجه دوم شبکه نمایش خانگی است که داستان در آن ها به شدت کند و بی هدف پیش می رود.روح الله حجازی کارگردان روشن برای آن که بخواهد بیشتر به عشق کاراکتر اصلی به سینما بپردازد. صحنه های خاصی را از فیلم های معروف دنیای سینما بازآفرینی می کند. برای مثال کاراکتر رضا عطاران در یک صحنه در حد دو ثانیه مانند رابرت دنیرو در راننده تاکسی دیالوگ می گوید اما خیلی نصفه و سریع از این قضیه رد می شود.شخصیتی که عاشق سینماست هیچ وقت سینمایی فکر نمی کند و به جز یک قابل مسخره ای که گهگاهی روی بعضی از صحنه ها می گیرد، هیچ عکس العملی از خود نشان نمی دهد که بفهمیم او چیزی از سینما می داند و به آن علاقه مند است.به جای پرداخت به همین موضوعات اما یکی از پارت های طولانی فیلم به کشیدن مواد مخدر و حرف زدن با یک زن فاحشه خلاصه می شود.

ظاهرا فقط کارگردان چون مجوز استفاده از چنین خطوط قرمزی را در فیلم خود داشته از آن ها استفاده کرده وگرنه هیچ منطق داستانی نمی توان پشت این سکانس ها پیدا کرد.کاراکتر رضا عطاران طی فیلم سرگردان است و رابطه کلیشه ای که با دخترش دارد هم باعث می شود صحنه های احساسی ای که بین او و دخترش شکل می گیرد، تکراری به نظر برسند. تنها ابزاری که او دارد مظلومیت است و به طور مشخصی کارگردان هم سعی می کند تا از همین مظلومیت برای برقرار کردن ارتباط بیننده با شخصیت استفاده کند.این موضوع هم جواب نمی دهد زیرا کاراکتر به خاطر مظلوم بودن خود تصمیمات عجیب و سکوت های غیرقابل انتظاری در مهم ترین بخش های داستان می کند که شما را از منطق داستانی و پیش بردن قصه ناامید خواهد کرد.او در انتهای فیلم هم به چیزی نمی رسد و تغییری هم در دنیای اطراف خودش ایجاد نمی کند. به طور کلی نتیجه گیری فیلم اصلا نشان نمی دهد که حالا کاراکتر اصلی بعد از تحمل این همه سختی به جای خاصی رسیده یا حتی نکته خاصی را متوجه شده است.روشن فیلمی بدون دقت و بدون محتوا است که از آن جایی که حتی نمی تواند یک کمدی مبتذل خوب هم باشد، قطعا در گیشه هم شانسی نخواهد داشت. نوع فیلم برداری و حتی موسیقی فیلم به گونه ای ست که انگار کارگردان هیچ توجهی به جزییات در طراحی اثر خود نداشته حتی خود او هم به فیلمش اهمیت نمی دهد. روشن بیشتر از هر چیزی، نماینده سیاه ترین روزهای سینمای ایران است، روزهایی که دقیقا در وسط آن قرار داریم.

کارگردان فیلم روشن

روح الله حجازی : روح الله حجازی در فروردین ماه سال 1358 در شهر آبادان به دنیا آمد. فعالیت سینمایی خود را با کارگردانی فیلم های کوتاه آغاز نمود اولین فیلم بلند سینمایی خود را با عنوان در میان ابرها در سال 1386 کارگردانی کرد. او پیش تر دو فیلم تلوزیونی ماه جبین و اگر باران ببارد را کارگردانی کرده بود که در بخش هنر و تجربه جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین فیلم را برای او به ارمغان آورد.

بازیگران فیلم روشن

رضا عطاران ، سارا بهرامی ، سیامک انصاری ، مهدی حسینی نیا ، مسعود میرطاهری ، محمد ولی زادگان ، ابراهیم عزیزی ، علی رحیمی ، حمیدرضا حیدری ، هدیه آذیدهاک ، امیر کیوان معصومی ، محمد نیکبخت ، نازنین سهامی زاده و بازیگر خردسال سرگل لواسانی بازیگران فیلم سینمایی روشن را تشکیل می دهند.