درباره کتاب تا از سخن دور نیفتیم
کتاب تا از سخن دور نیفتیم نوشته داوود غفارزادگان است. این کتاب را انتشارات کتاب نیستان منتشر کرده است. این کتاب مجموعه یادداشت های کوتاه درباره موضوعات مختلف است که در زمان های مختلف ذهن او را به خود مشغول کرده است.
خلاصه کتاب تا از سخن دور نیفتیم
این یادداشت های کوتاه بیشتر روایت و برداشت های شخصی نویسنده از موقعیت های ذهنی و تجربه هایی است که او در مقام نویسنده و معلم در آن قرار گرفته است و تجربیاتش را با زبانی شیرین در اختیار مخاطبان قرار می دهد. از سوی دیگر طنز روایت آن چنان جذاب است که مخاطب را با خود همراه می کند و او را در تجربه های نویسنده شریک می کند.این کتاب نمونه عملی و قابل دسترسی است از ایده بسیاری از نویسندگان برای ثبت و ضبط بسیاری از آن چیزی است که ناگهان با آن وربه رو می شوند و یا در موقعیتی غیر از موقعیت خلق رمان به آن می رسند و مجبورند آن را ثبت کنند تا در موقعیت های دیگر از آن استفاده کنند.
درباره نویسنده کتاب تا از سخن دور نیفتیم
داوود غفارزادگان متولد ۱۳۳۸ اردبیل- داستان نویس ایرانی است. بیش از سه دهه داستان هایی با موضوعات متنوع و برای مخاطبان متنوع نوشته است. جایزهٔ ۲۰ سال ادبیات داستانی (بزرگسالان) به خاطر اثر ارزش مندش ماسه نفرهستیم به او تعلق گرفت. وی یکی از مؤثرترین نویسندگان در عرصه ادبیات کودک و نوجوان است. نشان طلایی از جشن وارهٔ بزرگ برگزیدگان ادبیات کودک ونوجوان (انجمن نویسندگان کودک ونوجوان)به عنوان یکی از بهترین داستان نویسان دو دهه از جوایز دیگر اوست.رمان فال خون او توسط پروفسور قانون پرور ترجمه و در دانشگاه تگزاس آمریکا چاپ شده است. همچنین از این نویسنده تک قصه هایی به زبان های دیگر ترجمه شده است.
قسمتی از کتاب تا از سخن دور نیفتیم
نشسته بودم پیش مادرم، گفت تو که به دنیا آمدی خانم ننه از تبریز آمد پیش مان و تا «اون سو» ت ماند. روز دهم یا همان «اون سو» که از حمام برت می گرداندیم به خانه نرسیده برف پاییزه اردبیل نم نمک شروع کرد به باریدن. خانم ننه گفت بلیت بگیرید من برگردم. همین جوری بود. بی قراری می کرد بیرون از خانه کنار آقا که نبود. یک دفعه ویرش می گرفت می آمد سری به ما سه دختر و نوه هاش می زد، یک دفعه هم چادر چاقچور می کرد که یالا برم گردانید سرخانه و زندگی ام، و برمی گشت تبریز پیش پدربزرگ و دایی هات. مادر گفت آن روز خانم ننه رفتنی کولاک شروع شده بود. هرچه ما گفتیم قربان صدقه اش رفتیم و آقاجانت اصرار کرد، قبول نکرد که نکرد. با آن اتوبوس های قدیمی و جاده های خاکی و گردنهٔ برف گیر «سایین» رفت و سه روز ماند توی برف و کولاک میان راه اردبیل و تبریز...
به گمانم خانم ننه یا مادربزرگم یکی دو سال قبل از انقلاب مرد و آقا ـ پدربزرگم ـ یکی دو سال بعد انقلاب. پدر یا آقاجانم پیش ترها ۱۰ ساله بودم که مرده بود. من همه شان را خوب به یاد دارم. آقاجان همیشه توی داستان هایم هست. خانم ننه ای که من دیدم دیگر پیر و تقریباً زمین گیر شده بود. زنی به غایت مهربان با گونه هایی سرخ و رگ زده و چشمان خندانی که آن اواخر برای دیدن مان تنگ شان می کرد. با شیشه های قهوه ای و یشمی و سفید پنبه اندود قرص های رنگ به رنگ که همیشه کنارش بود. و آغوشی که همیشه برای بغل کردن مان می گشود. آقا اما سرحال و قبراق و خوش پوش بود. تقریباً تا جایی که من یادم است کت و شلوار، کفش و کلاه شاپوش همیشه «سِت» بود. میانه بالا بود و اندامی معتدل داشت با پوستی روشن و گوشه لبی خندان آماده به سخنی طنز. لقبی به هر یک از نوه هاش داده بود که با آن نازشان را می کشید و دل می برد. «بالامون بالاسی باشی مون بلاسی» که تحویل مان می داد هنوز بعد سال ها از زبان ها نیفتاده. یعنی فرزند فرزندم و بلای سرم. آقا خوش پوش و خوش سفر و خوش خوراک بود. با نوه های دختری ش در تهران قرار می گذاشت می آمد باشان می رفت شمال.
شناسنامه کتاب تا از سخن دور نیفتیم
- نویسنده: داوود غفارزادگان
- انتشارات:نیستان
- تعداد صفحات:193
- نسخه صوتی:ندارد
- نسخه الکترونیکی: دارد
معرفی کتاب کابوس خانه اثر داوود غفارزادگان
