معرفی رمان اتاق جیکب اثر ویرجینیا وولف

شنبه، 23 مرداد 1400 زمان مطالعه 7 دقیقه

اتاق جیکب که یکى از بزرگترین آثارِ ادبیات مدرن به شمار مى رود، سومین رمان ویرجینیا وولف، نویسنده ى شهیرِ بریتانیایى است. داستان در خانواده ى فلندرز و حول شخصیت “جیکب” اتفاق مى افتد.

درباره کتاب اتاق جیکب

کتاب اتاق جیکب، رمانی نوشته ی ویرجینیا وولف است که اولین بار در سال 1922 انتشار یافت. این رمان که به عنوان اولین اثر نوآورانه و برجسته ی وولف شناخته می شود، به داستان مردی جوان و حساس به نام جیکب فلندرز می پردازد.

خلاصه کتاب اتاق جیکب

این رمان داستان زندگی، شخصیت و دوستان جیکب در مجموعه ای از صحنه ها و لحظات به یاد ماندنی، از دوران کودکی، سپری کردن دوران کالج در کمبریج، روابط عاشقانه در لندن و سفرهایی به یونان گرفته تا اتفاقات تراژیک جنگ، با نثر جذاب و دلنشین وولف به تصویر کشیده شده اند. کتاب اتاق جیکوب، نام ویرجینیا وولف را به عنوان نویسنده ای نمادگرا با نثری بسیار شاعرانه مطرح کرد؛ نویسنده ی بزرگی که تمرکز خود را نه بر طرح داستانی یا رویدادهای مختلف، بلکه بر قلمروهای ذهنی و روانشناسانه ی شخصیت های داستان هایش معطوف می کرد.وولف در این رمان از شیوه های سنتی روایت در رمان انگلیسی گسست و تجربه موسوم به جریان سیال آگاهی را آغاز کرد. اتاق جیکب روایتگر گسترده زمانه ای است که از دوره آرامش و ثبات پیش از جنگ اول تا دوره سر برآوردن حقایق فلاکت بار پس از جنگ را دربرمی گیرد. روایت از دیدگاه سنتی بسیار گسسته است، اما به قول ربکا وست در نشریه آبزرور، زبان این رمان «شعر ناب است». اتاق جیکب را منتقدان ادای دینی دانسته اند به کشته شدگانی که با رفتنشان بخشی قابل توجه از جمعیت زمین برای همیشه محو شد. اتاق جیکب از آغاز تا به پایان آبستن احساس دل تنگی و حسرت برای چیزی است که دیگر وجود ندارد.

درباره نویسنده کتاب اتاق جیکب

آدلاین ویرجینیا وولف، زاده ی ۲۵ ژانویه ۱۸۸۲ و درگذشته ی ۲۸ مارس ۱۹۴۱، بانوی رمان نویس، مقاله نویس، ناشر، منتقد و فمینیست انگلیسی بود که آثار برجسته ای چون خانم دالووی (۱۹۲۵)، به سوی فانوس دریایی (۱۹۲۷) و اتاقی از آن خود (۱۹۲۹) را به رشته ی تحریر درآورده است.پدرش، لسلی استیون، منتقد برجسته آثار ادبی عصر ویکتوریا و از فیلسوفان مشهور لاادریگرا بود. اگرچه برادران او برای تحصیل به کمبریج فرستاده شدند، او تحصیلات رسمی دریافت نکرد و در منزل معلم خصوصی داشت. ویرجینیا از کتابخانه ی غنی پدر بهره بسیاری برد و از جوانی دیدگاه های ادبی خود را که متمایل به شیوه های بدیع نویسندگانی چون جیمز جویس، هنری جیمز و مارسل پروست بود، در مطبوعات به چاپ می رساند.از دست دادن ناگهانی مادرش در سیزده سالگی و به دنبال آن درگذشت خواهر ناتنی اش دو سال بعد منجر به اولین حمله ی از رشته حمله های عصبی ویرجینیا وولف شد. با وجود این بین سال های ۱۸۹۷ تا ۱۹۰۱، موفق شد در دانشکده زنان کالج سلطنتی لندن درس هایی (گاه تا حد مدرک) در زبان یونانی، لاتین، آلمانی و تاریخ بگذراند که مقدمات آشنایی او را با بعضی از پیشگامان مدافع آموزش زنان مانند کلارا پیتر، جرج وار و لیلیان فیتفول فراهم کرد. دومین حمله ی عصبی او پس از مرگ پدرش در ۱۹۰۴ بود. در این دوران برای اولین بار دست به خودکشی زد و سپس بستری شد.ویرجینیا پس از مرگ پدرش در ۲۲ سالگی اش (سال ۱۹۰۴)، بعد از آنکه توانست از زیر سلطه برادر ناتنی اش جورج داک ورت آزاد شود، استقلال تازه ای را تجربه کرد. برپایی جلسات بحث دوستانه همراه خواهرش ونسا و برادرش توبی و دوستان آن ها تجربه ی نو و روشنفکرانه ای بود. در این جلسه ها سر و وضع و جنسیت افراد مهم نبود بلکه قدرت تفکر و استدلال آن ها بود که اهمیت داشت. علاوه بر این، ویرجینیا همراه خواهر و برادرش به سفر و کسب تجربه نیز می پرداخت. استقلال مالی ویرجینیا در جوانی و پیش از مشهور شدن، از طریق ارثیه ی مختصر پدرش، ارثیه ی برادرش، توبی که در سال ۱۹۰۶ بر اثر حصبه درگذشت و ارثیه ی عمه اش، کارولاین امیلیا استیون (که در کتاب اتاقی از آن خود بدان اشاره کرده است) به دست آمد.او در سال ۱۹۱۲ با لئونارد وولف کارمند پیشین اداره دولتی سیلان و دوست قدیمی برادرش ازدواج کرد و همراه با همسرش انتشارات هوکارث را در سال ۱۹۱۷ برپا کردند؛ انتشاراتی که آثار نویسندگان جوان و گمنام آن هنگام (از جمله کاترین منسفیلد و تی.اس. الیوت) را منتشر کرد.ویرجینیا وولف طی جنگ های جهانی اول و دوم بسیاری از دوستان خود را از دست داد که باعث افسردگی شدید او شد و در نهایت در تاریخ (۲۸ مارس ۱۹۴۱) پس از پایان آخرین رمان خود به نام بین دو پرده نمایش، خسته و رنجور از رویدادهای جنگ جهانی دوم و تحت تأثیر روحیه ی حساس و شکننده ی خود، با جیب های پر از سنگ به «رودخانه اوز» در «رادمال» رفت و خود را غرق کرد.

آدلاین ویرجینیا وولف

درباره مترجم کتاب اتاق جیکب

سهیل سمّی مترجم اهل ایران است. او در ۱۳۴۹ در تهران متولد شد. تحصیلات متوسطه را در قائم شهر گذراند و سپس به ترتیب در دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه تهران در رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی به تحصیل پرداخت. سهیل سمی آثار مختلفی را از نویسندگانی چون جان بارت، کازوئو ایشی گورو، نیل دونالد وارش، دان ناردو، مارگارت اتوود و جان آپدایک ترجمه کرده است. او به گفتهٔ خودش به ترجمهٔ ادبیات آمریکا و کتب حجیم علاقه دارد.

قسمتی از کتاب اتاق جیکب

درخت افتاده بود، با اینکه شب آرام و بى باد و طوفانى بود، و فانوس روى زمین بود و برگ هاى هنوز سبز و برگ هاى پژمرده ى درخت راس را روشن کرده بود. جاى خشکى بود. یک وزغ هم آنجا بود. و شب پره اى که بال هاى عقبى سرخ داشت، گرد نور چرخى زد و برقى زد و رفت؛ و با اینکه جیکب منتظرش ماند، دیگر برنگشت. ساعت از دوازده گذشته بود که جیکب از چمنزار گذشت و مادرش را بى تاب و بى قرار، نشسته در اتاق روشن دید.

فایده ى تلاش براى خواندن شکسپیر چیست، به خصوص در یکى از آن کتاب هاى کوچک با کاغذهاىپوست پیازى که صفحاتشان چروک مى شوند یا با آب شور دریا به هم مى چسبند؟ با اینکه نمایشنامه هاى شکسپیر بارها مورد تحسین و ستایش قرار گرفته و حتى نقل شده و در جایگاهى برتر از آثار یونانى ها قرار داده شده بود، از زمانى که آغاز کرده بودند، جیکب نتوانسته بود حتى یکى از آثار او را به طور کامل بخواند. با این حال، چه فرصتى دست داده بود!

بى تردید بى ملاحظه ترین راننده هاى دنیا، راننده هاى وانت استیشن هاى دفتر پست اند. وانت سرخ به مسیر خیابان لَم رفت و از کنار صندوق پستى چنان پیچید که به جدول مالید و دخترکى که نوک پنجه ایستاده بود تا نامه اى را به صندوق بیاندازد، نیمى از سر ترس و نیمى از کنجکاوى، به آن خیره شد. دخترک، دست در دهانه ى صندوق، سر جایش ماند و حرکت نکرد؛ بعد نامه اش را به صندوق انداخت و بدو از آنجا دور شد.

آدم هاى معصوم فوق العاده اند. جیکب با خود فکر کرد، باور به اینکه شخصیت این دختر فراتر از دروغ است (چون جیکب آن قدرها هم احمق نبود که چیزى را کورکورانه باور کند) و با غبطه از زندگى بى ثبات او در شگفت ماندن، زندگى خودش در مقام مقایسه با عزلت گزینى و انزوا توام بود، و در دست داشتن آدونیسو نمایشنامه هاى شکسپیر به عنوان داروى درد همه ى شگفتى ها و اختلالات روح. درک و فهم رفاقتى که از جانب دخر یکسره شور بود و حرارت و از طرف او حمایت و حفاظت، و در عین حال براى هر دو طرف برابر و یکسان،براى مردان و زنان دقیقا یک جور است، چنین معصومیتى واقعا خارق العاده است و شاید در مجموع چندان احمقانه هم نباشد.