خلاصه داستان
داستان این سریال در خصوص خانواده ای قدیمی در تهران به نام صبوری است که سالهاست در کار پرورش گل های تزئینی و گل های مختلف هستند، خانواده آن ها از سه برادر و یک خواهر تشکیل شده است. همه خانواده در شرکت کار می کنند و شغل موروثی خود را پی می گیرند، به جز پسر دوم فریبرز که در حال حاضر 58 سال سن دارد و افسر اداره آگاهی است. فریبرز در جوانی تصمیم می گیرد که پلیس شود و برای گذراندن دوره آموزشی به شهرستانی می رود و …
نکاتی درباره فیلم
اکثر سریالهایی که در شبکه نمایش خانگی عرضه شده اند، مشکلات ریز و درشتی در دکوپاژ داشتند که بعضاً آزار دهنده نیز بوده اند. خوشبختانه « هم گناه » از حیث ضعف های ابتدایی مقوله فیلمسازی، مشکلات دیگر سریال ها را ندارد و از کنترل بسیار بهتری بر بازی ها و دوربین برخوردار است. از این رو می توان گفت که « هم گناه » در مقایسه با دیگر سریال های شبکه نمایش خانگی که ابتدایی ترین اصول فیلمسازی در آن رعایت نشده، از لحاظ در جایگاه بسیار بهتری قرار می گیرد و می تواند توجه مخاطب را به خود جلب نماید ( هرچند که ایراداتی در میزانسن مشاهده می شود ).
اما باید گفت که « هم گناه » از حیث کلیشه ای بودن قابل رقابت با دیگر سریال های شبکه خانگی است. سریال جدید مصطفی کیایی پر بازیگر است و متناسب با آن، خرده داستان های زیادی هم در خود دارد که پرداخت این داستان ها به کلیشه ای ترین شکل ممکن انجام شده است. تصویری که کیایی از اصناف و موقعیت های اجتماعی در « هم گناه» به تصویر کشیده، مطابق کلیشه های ذهنی است که مدتی است سینماگران در تلاش برای تغییر آن هستند. به عنوان مثال، تصویری که کیایی از افراد پایین شهر ترسیم می کند، همان ذهنیت کلیشه ای اشتباهی است که سالهاست در ذهن تماشاگران ایران کاشته شده است یعنی پوشیدن خشونت و پوشیدن لباس های کاملا کثیف و مبحث شوهر دادن دختر کم سن و سال به مردی مُسن. شاید بد نباشد حتی به طراحی لباس سرهنگ صبوری هم اشاره کرد که با آن کت چرمی که از چند دهه قبل به عنوان کلیشه لباس سرهنگ پلیس در تلویزیون وجود داشته، به کلیشه های سریال دامن می زند.
با در نظر گرفتن تمام این ایرادات نمی توان این نکته را انکار کرد که « هم گناه » وضعیت بسیار بهتری نسبت به دیگر سریال های شبکه نمایش خانگی که حتی گاهی در آن دوربین در جایگاه اشتباهی قرار می گیرد دارد. مصطفی کیایی در اولین ورودش به شبکه نمایش خانگی، مطابق معمول با ستاره های فراوان پا به این عرصه گذاشته و انتظار می رود که « هم گناه » بتواند مخاطبین بسیاری را به خود جلب نماید. « هم گناه » تمام ویژگی هایی که بتواند ضامن موفقیت سریال بشود را در خود دارد و حضور مصطفی کیایی در پشت دوربین نیز حاوی این پیام است که او می داند چطور مخاطب را هر هفته با خود همراه کند.
شخصیت های فیلم
متاسفانه شخصیت پردازی و کیفیت دیالوگ نویسی ها نیز در « هم گناه » راضی کننده نیستند. محسن کیایی در نقش آرمان، کماکان همان شخصیت مورد علاقه سریال سازان شبکه نمایش خانگی است که اولین بار با هومن سیدی در « عاشقانه » معرفی شد و بعدها در تمام سریال ها یک نسخه از آن نه به واسطه نیاز داستان، بلکه به اجبار و احتمالاً علاقه مندی سرمایه گذاران گنجانده شد. متاسفانه دیالوگ نویسی ها نیز در « هم گناه » با در نظر گرفتن فرمول های کلیشه ای نوشته شده است که مخصوصاً در سکانس مواجه فریبرز و پیمان، بیشتر به چشم می آید. بازی پرویز پرستویی، در سکانس های احساسی نیز ناامید کننده است.
بازیگران
مهدی پاکدل، مسعود رایگان، روشنک گرامی، احسان کرمی، پدرام شریفی، مارال بنی آدم ، علی باقری،سوگل خلیق، هنگامه قاضیانی، محسن کیایی، حبیب رضایی، شاهرخ فروتیان، هدیه تهرانی،فرانک کلانتر، محمد اعلایی، حسین امیدی، محمد موحدنیا، فروغ قجابگلو، شیرین اسماعیلی، رویا تیموریان، بهروز پرستویی، افسانه چهره آزاد، محمدرسول صفری، آی تک جاویدنژاد، مهتاب کرامتی، پرویز پرستویی و…
دیگر عوامل
تهیه کننده : مصطفی کیایی / نویسندگان: محسن کیایی و علی کوچکی / فیلمبردار: حسین جلیلی / تدوین: نیما جعفری جوزانی / مدیر تولید: سجاد رحیمی / موسیقی: آرمان موسی پور / صدا بردار: امین میرشکاری / طراح صحنه: مهدی موسوی / طراح گریم: عباس عباسی / طراح لباس: شیوا رشیدیان / برنامه ریز: مریم هژیروند / دستیار کارگردان: امید جزینی / منشی صحنه: سعیده دلیریان / عکاس: میلادکیایی / مدیر تدارکات: محمد ابراهیمی
مشخصات فیلم
نوع سریال: اجتماعی
محصول : ایران
سال تولید: ۱۳۹۸