به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از اعتماد، با این حال حدود یک سال و نیم پیش دانش آموز ۱۲ ساله ای در شیراز به طرز مرموزی در مقابل مدرسه اش که در حیاط آن باز بوده است ناپدید می شود.
محله شریف آباد شیراز، اردیبهشت سال ۱۴۰۰
«ملیکا»؛ دانش آموز ۱۲ ساله در مدرسه ای مشغول به تحصیل بود که در کوچه محل زندگی شان قرار داشت، روز حادثه ملیکا برای خرید از خانه تا سوپرمارکت سر کوچه شان رفت، اما دیگر هرگز به خانه بازنگشت.
هنگامی که خرید این دختر ۱۲ ساله تمام می شود دوربین های مداربسته در داخل کوچه بازگشت او را به سمت خانه ثبت می کنند، اما برخی شاهدان عینی پس از مفقود شدن مرموز ملیکا به خانواده او گفته بودند که ملیکا را دیدند که به داخل حیاط مدرسه رفته بود.
یک ماه پس از مفقود شدن ملیکا، سرایدار مدرسه به عنوان مظنون شناسایی و توسط پلیس بازداشت می شود، اما درخصوص ماجرای مربوط به ناپدید شدن این دختر ۱۲ ساله اعترافی نمی کند. پلیس از همسر این سرایدار نیز بازجویی می کند و با سرنخ هایی که در بازجویی از او به دست می آورد مشخص می شود مظنون اصلی همین مرد سرایدار ۳۸ ساله بوده است تا اینکه مظنون این پرونده مبهم حدود سه ماه پیش در زندان خودکشی می کند.
یک سال و نیم است که از مفقود شدن ملیکا می گذرد، اما هنوز خانواده اش هیچ خبری از او ندارند و نمی دانند چه بلایی بر سر دخترشان آمده است. پلیس در همان ابتدای ماجرا تا قبل از دستگیری مظنون به خانواده ملیکا گفته بود که با هیچ رسانه ای صحبت نکنند، زیرا امکان دارد متهم دخترشان را به قتل برساند، اما پلیس نمی دانست مظنون در زندان به زندگی خود پایان می دهد و این راز را همراه با خود دفن می کند. حالا با گذشت یک سال و نیم از ماجرای مفقود شدن ملیکا؛ مادر او از جزییات این پرونده در مصاحبه با «اعتماد» سخن می گوید.
مجرم به محل جرم برمی گردد!
ملیکا فرزند اول این خانواده بود. پدر و مادر او دو دختر خردسال دیگر نیز دارند. مادر این دختر ۱۲ ساله با گریه به «اعتماد» می گوید: «اردیبهشت سال ۱۴۰۰ به خاطر شیوع ویروس کرونا مدارس تعطیل بود. مدرسه دخترم هم در همین کوچه ای است که ما زندگی می کنیم. روز حادثه ساعت ۱۱ و ۳۰ دقیقه صبح ملیکا برای خرید تنقلات به سوپرمارکت سر کوچه مان می رود.
از خانه ما تا سر کوچه شاید ۱۰۰ متر هم نشود. چند دقیقه ای گذشت و از ملیکا خبری نشد. من و پدرش نگران شدیم. سابقه نداشت ملیکا برای خرید به مغازه سر کوچه مان برود و این قدر طول بکشد. اتفاقا ما همان روز کارگر داشتیم. همسرم موتورش را روشن کرد تا دنبال ملیکا برود. یک ربع از رفتن همسرم گذشت و من استرس شدیدی داشتم. دو بار با همسرم تماس گرفتم، اما یک بار که جواب نداد و بار دوم هم گوشی اش در دسترس نبود. روسری ام را سرم کردم تا سر کوچه بروم، آنجا همسرم را دیدم که با مغازه دار و برخی همسایه ها مشغول صحبت کردن است.
دلهره عجیبی گرفته بودم. جلو رفتم و همسرم ماجرا را برایم تعریف کرد. سریع به اداره آگاهی مراجعه کردیم و مفقود شدن دخترمان را به آن ها اطلاع دادیم. آن ها گفتند فعلا با هیچ رسانه ای صحبت نکنید، چون ممکن است متهم دخترتان را به قتل برساند، اما واقعا تا الان پلیس هم نتوانسته برای مان کاری کند. یک سال و نیم است که چشمم به در خشک شده ولی از دخترم هیچ خبری نیست. نمی دانم زنده است یا زبانم لال مُرده؟» گریه می کند.
چند ثانیه بعد مجدد به صحبت هایش ادامه می دهد: «هر روز به اداره پلیس و مراجع قضایی مراجعه می کنم، اما آن ها می گویند خانم پرونده مبهم است، چون مظنون خودکشی کرده و مُرده. خب این چه وضعی است! سرایدار مدرسه مُرده، همسر و خانواده اش که زنده هستند. اطراف مدرسه ای که ملیکا در آن درس می خواند دوربین مداربسته وجود دارد، اما دوربین ها بازگشت دخترم را فقط تا مقابل مدرسه ثبت کردند.
دوربین ها فیلم سه روز بعد از ماجرا را هم ضبط کردند و آگاهی فیلم را به ما نشان داد، اما ردی از ملیکا نبود. ماشین هایی هم که داخل کوچه رفت و آمد می کردند، آگاهی راننده های شان را احضار کرد. آن ها هم اظهار بی اطلاعی کردند. شاید هم این مرد سرایدار دخترم را صندوق عقب ماشین انداخته و به مکانی دیگر منتقل کرده باشد.
همان اوایل، پلیس به ما می گفت صبر کنید شاید دخترتان از خانه فرار کرده، اما ملیکا تا سر کوچه هم می خواست برود از من اجازه می گرفت بدون اجازه من آب هم نمی خورد. وقتی پلیس از اقوام و بستگان ما هم درخصوص رفتار های ملیکا سوال پرسید و خیالش راحت شد که ما راست می گوییم. به من و همسرم گفتند که آیا در این مدت شخص غریبه ای به خانه مان تماس نگرفته یا به خانه مان مراجعه نکرده است؟»
چرا فردی که سابقه خلاف داشته باید به عنوان سرایدار در مدرسه استخدام شود؟
مادر ملیکا در ادامه می گوید: «چند روزی از مفقود شدن دخترم نگذشته بود. سرایدار مدرسه ملیکا هر روز به در خانه مان می آمد و می گفت؛ از ملیکا چه خبر؟ شکایت کردید؟ من هم نمی دانستم که این مرد چرا پیگیری می کند! با خودم می گفتم چه مرد مهربانی است و حتی یک بار هم به او مژدگانی دادم که اگر خبری به دستش رسید یا مورد مشکوکی در کوچه دید به ما اطلاع بدهد. حالا نگو کار خودش بوده و ما نمی دانستیم.
صاحب سوپرمارکت به ما گفته بود دیده که ملیکا پس از خرید به کوچه برمی گردد. یک شاهد عینی که خانه اش نزدیک مدرسه است نیز به ما گفته بود که وقتی داشته به خانه برمی گشته ملیکا را داخل حیاط مدرسه دیده است. با این مواردی که برای تان گفتم آگاهی به سرایدار مدرسه مظنون می شود.
بعد هم مشخص می شود این مرد سابقه خلاف داشته. برادرش هم قبلا به جرم آدم ربایی دستگیر شده بود و در این زمینه پرونده داشت، اما خب نتوانستند از آن ها اعتراف بگیرند. فقط می خواهم بدانم چرا فردی که سابقه خلاف داشته باید به عنوان سرایدار در مدرسه استخدام شود؟
یعنی هیچ بررسی در این زمینه از سوی مدرسه انجام نمی شود؟ خود مدیر مدرسه مقصر است خودش بچه دارد و نباید چنین آدمی که سابقه زندان داشته برای سرایداری استخدام می کرد! گویا پدرش هم سرایدار مدرسه بوده و بر همین اساس او را استخدام کرده بودند. وقتی دخترم مفقود شد من و همسرم به آگاهی گفتیم به ما مامور بدهید تا بتوانیم مدرسه را بگردیم، اما این قدر آگاهی دست دست کرد که چند روز زمان برد. اگر زود اقدام کرده بود شاید می توانستیم کاری کنیم، چون بعد ها آگاهی به ما گفت دخترتان تا چهار روز اول در مدرسه بوده است.
آگاهی به ما گفت که همان شب اول نیز همین سرایدار با برخی دوستانش تماس گرفته و تقاضای ماشین کرده بود. یک پُرس غذا هم گرفته بود و وقتی ماموران از او پرسیدند این غذا را برای چه کسی گرفته بودی، گفت که برای دخترم ولی همسر این سرایدار بعد ها گفت که دختر من غذا خورده بود و ما آن شب ماکارونی داشتیم و ما نه غذا را دیدیم و نه ظرف غذا را.»
مادر این دختر مفقود شده، می گوید: «سرایدار مدرسه حدود سه ماه پیش در زندان خودکشی کرد، اما طبق آنچه که ما از آگاهی شنیده بودیم می گفتند چندین بار از زندان با همسرش تماس گرفته بود و می گفت اگر اسم انگشتر را بیاوری من را اعدام می کنند. ملیکا یک انگشتر طلا داشت که دستش می کرد. باز همسرش در بازجویی هایی که می شده گفته بود که همسرش یک روز انگشتری نشانش می دهد و می گوید از داخل کوچه مقابل مدرسه پیدا کرده است.
وقتی آگاهی در این خصوص تحقیق می کند و به طلافروشی که سرایدار مراجعه کرده بود می رود، متوجه می شود که همان انگشتر ملیکا بوده است. فیلم های دوربین را نیز ما دیدیم و انگشتر را تطبیق دادیم. طلافروش به ماموران گفته بود که دیده است مردی که برای فروش انگشتر بدون فاکتور آمده بود پژو داشته و پس از فروش انگشتر سوار آن می شود.
در حالی که سرایدار پس از بازداشت به ماموران گفته بود که من با یک تاکسی به طلافروشی رفته بودم. یک ماه پس از اینکه آگاهی سرایدار را دستگیر کرد مامور گرفتیم و زمین مدرسه را توسط نیرو های هلال احمر کندیم حتی خود آگاهی سگ آورد و دوباره زمین را کند، اما خب هیچی پیدا نشد. شب ها تا صبح نمی خوابم و در تاریکی صورت ملیکا جلوی چشمانم قرار می گیرد. فعلا همسر این مرد با قید وثیقه آزاد است. نمی دانم حکمت خدا چی بود؟ من چه گناهی کرده بودم که این مصیبت بر سرم آمد!»
مشهورترین قاضی جنایی ایران در واکنش به خبر مفقودی این دختر
«نورالله عزیزمحمدی»؛ قاضی ای که پرونده های مهمی ازجمله «فجیع ترین قتل خانوادگی در ورامین، قتل میدان کاج، قتل پل مدیریت، قتل های سریالی امید برک» را در کارنامه خود دارد درخصوص خبر ناپدید شدن ملیکا در شیراز می گوید: «من اطلاعی از این پرونده ندارم، اما تا زمانی که حیات و ممات دختر مشخص نشود تحقیقات باید ادامه پیدا کند یا در شرایطی قاضی پرونده دستور مبلغ دیه را از سوی بیت المال به خانواده این دختر صادر کند. البته باید دید جزییات پرونده چیست!»
ماجرای درگیری در هنرستان دخترانه صدر چه بود؟/ واکنش پلیس پایتخت
