به گزارش سایت خبری ساعدنیوز به نقل از فرارو، کم پیش می آید کسی ماجرایش را نشنیده باشد؛ ماجرایی که حکایت از یک فایل صوتی لورفته دارد که به یکی از بازیکنان تیم ملی ایران نسبت داده شده و از طرف او فرد مقابل تحریک به فعلی نامتعارف می شود. قاعدتا در این زمینه، موضوع بحث، تجسس در زندگی خصوصی افراد نیست؛ چه بسا که پیش از این هم تصاویر و صوت های زیادی به بیرون درز کرده که با درایت مخاطب مبنی بر احترام به زندگی شخصی افراد، چندان بازتابی نداشته است؛ اما این یکی از چند جهت برجسته شده که با وجود گذر چندین روز از انتشار آن فایل صوتی، هنوز هم بحث برانگیز است.
اولین موضوعی که این فایلِ منتسب به بازیکن تیم ملی را در کانون توجه قرار داده استفاده ابزاری از اتوبوس تیم ملی ایران است. او مخاطب را ترغیب به دیدار در اتوبوس تیم ملی می کند؛ یعنی اینکه از وسیله ای که عمومیت دارد، برای میل شخصی قرار است استفاده کند. حال با خوش بینی در این مورد که فعلی رخ نداده و اتوبوس در حد همان دیالوگ مطرح شده به میان آمده، باید به سراغ موضوع حساس تر دوم رفت؛ موضوعی که ادعا می کند پای «پرستوها» به تیم ملی کشیده شده و آن ها برای بازیکنان مطرح فوتبال ایران «تله جنسی» می گذارند. این یکی هم ادعاست و اثباتش کار ساده ای نیست، ولی شایعه به وجودآمده می تواند زنگ خطر مهمی باشد.
از آخرین باری که واژه «پرستو» فضای رسانه ای ایران را تحت تأثیر قرار داده زمان زیادی نمی گذرد؛ چند سال پیش، در ماجرای قتلی که پای شهردار وقت را به میان کشید، این واژه شنیده شد. واژه ای که مشخصا اشاره به افرادی آموزش دیده برای بیرون کشیدن اطلاعات از چهره های سیاسی داشت. «پرستو» در ایران، «گنجشک» (برای زنان)، «کلاغ» (برای مردان)، «افتادن در ظرف عسل» یا «تله جنسی» موضوعی نیست که مربوط دهه های گذشته باشد، بلکه در دنیای سیاست از مدت ها قبل از این حربه استفاده و ادعا شده که در سال های دور، در سیاست ایران هم، شبیه به سال های اخیر، از این حربه استفاده شده است؛ راست و دروغ این مورد آخر باشد گردن راوی. با این وجود تله جنسی همان طورکه عنوان شد تازگی ندارد؛ شوروی سابق، کشوری بود که بسیار سازمان یافته از این حربه استفاده کرده است. جیسون متیوز، افسر سابق سیا، در کتابی که سال ۲۰۱۳ به اسم «گنجشک سرخ» منتشر کرده و بعد ها سوژه فیلمی با همین نام شد، مشخصا به مدرسه ای تخصصی در تاتارستان و کازان روسیه اشاره می کند که افرادی را برای به دام انداختن چهره های سیاسی و تاجران دیگر کشور هایی که به روسیه سفر می کنند، تربیت می کرده است.
او گفته که این مدرسه دیگر در روسیه وجود ندارد، ولی این تله جنسی با عوامل دیگری در حال رخ دادن است و فقط مختص به یک کشور خاص نیست. از آمریکا و چین هم به عنوان دیگر کشور هایی یاد می شود که از این حربه استفاده کرده اند تا سیاسیون و تجار کشور های هدف را تخلیه اطلاعاتی کنند. از دیرباز تاکنون، داستان پرستو و گنجشک کار سازمان های اطلاعاتی بوده و همان طورکه افسر سابق سیا تأیید کرده سازمان های اطلاعاتی، مراکز آموزش حرفه ای برای این امر داشته اند. حال این مقدمه عنوان شد تا به شایعه دوم درباره بازیکن تیم ملی ایران رجوع شود؛ چرا باید جایی یا فردی هزینه کند تا با فرستادن پرستو، بازیکن یا بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران را در دام گرفتار کند؟
با تعریفی که در بالا از گنجشک ها گفته شد، مشخصا بعید است که بازیکن فوتبالی که نقشی در سیاست و فعالیت های سیاسی هم ندارد بخواهد هدف قرار بگیرد. پس اصولا این فرضیه یا باید از اساس غلط جلوه داده شود یا اینکه کارکرد پرستو را تغییر یافته توصیف کرد. بحث اصلی که این روز ها حول این فایل صوتی می چرخد نه دیالوگ ردوبدل شده بلکه انتشار این فایل صوتی و درز آن به مطبوعات است؛ چه کسی این فایل صوتی را منتشر کرده و چه کسی خواسته این فایل در رسانه ها منتشر شود؟ مشخصا بازیکن تیم ملی ایران که با جواز نهاد های نظارتی و بازرسی، تیم ملی را در مسابقات بین المللی همراهی می کند، نمی تواند هدف سازمان های خاص باشد؛ پس فرضیه اطلاعاتی بودن ماجرا بی اساس است.
این بی اساسی البته فرض اولیه را بی هویت نمی کند. به این معنی که ممکن است فرد یا افرادی پشت این داستان باشند. همان طورکه در سال های دور هم چندین بازیکن فوتبال اسیر تله های مشابه شدند و با فیلم برداری از آنها، مجبور شدند به بسیاری از قرارداد های ناخواسته تن داده یا قید بسیاری از پیشرفت ها را بزنند. حال در این پرونده، اینکه فرد یا افرادی (همچنان با تأکید بر این مورد که فایل منتسب به یکی از بازیکنان تیم ملی است و قطعی نشده) با چه نیتی برای بازیکن تیم ملی تله جنسی درست کرده اند، موردی است که می تواند سرآغاز یک جنجال جدید باشد. البته که در صورت تأیید فایل مذکور و فعل رخ داده، نمی شود به سادگی از کنار مسئولیت های اجتماعی یک بازیکن ملی پوش عبور کرد. درست است که انسان جایزالخطاست و قرار نیست همیشه تصمیم درستی بگیرد، حتی این هم شاید درست باشد که در این ماجرا پاپوشی برای او شکل گرفته باشد، ولی به هرحال، این بازیکن ملی پوش مسئولیت دارد و به عنوان کسی که پیراهن تیم ملی را به تن می کند و می تواند الگوی بسیاری از جوانان فوتبال دوست باشد، نمی تواند از حساسیت های موجود در امان بماند.
با وجود این بدیهی است که باید جریمه ای درخور برای او در نظر گرفته شود. این جریمه احتمالی هم بحث های فراوانی در پی داشته و افراط و تفریط درباره آن شنیده می شود؛ عده ای شمشیر را از رو بسته و می خواهند این بازیکن برای همیشه از تیم ملی خط بخورد و عده ای دیگر با درنظرگرفتن فریب و دام احتمالی که برای او در این زمینه پهن شده خواسته اند با اغماض، این بازیکن تنبیه شود.
قمه کشی در رختکن تیم لیگ برتری
