میزان مصرف، تاثیرات و مکانیزم اثر دیگوکسین 

مقدار و نحوه مصرف

دیگوکسین داروی بدون نسخه نیست و بسته به مشکل شما پزشک معالج دوزاژ بخصوصی از دارو را تجویز می‌کند. دیگوكسین معمولاً روزی یک بار تجویز می‌شود. می‌توانید دیگوکسین را با غذا یا معده خالی میل کنید.
توجه: دیگوکسین نباید در بیماران دچار فیبریلاسیون بطنی (نوعی آریتمی خطرناک) استفاده شود.

توجه: هر روز پیش از مصرف دیگوكسین، نبضتان را به یک دقیقه بشمارید. اگر این كار را بلد نیستید از یک پزشک یا پرستار بخواهید آن را برای شما بیاموزد. اگر نبضتان 60 دقیقه یا كمتر بود، پیش از مصرف داروی آن روز، با پزشكتان مشورت كنید

مکانیسم اثر دیگوکسین

دیگوکسین نیروی انقباضی قلب را افزایش داده و هدایت الکتریکی آن را کاهش می دهد. تصور می شود افزایش سرعت و نیروی انقباضی عضله قلب ناشی از مهارت حرکت یون های سدیم و پتاسیم از غشاء سلولی عضله قلب باشد. درنتیجه جریان وروردی کلسیم و آزاد شدن یون های کلسیم آزاد در سلول های میوکارد افزایش یافته که به نوبه خود بر فعالیت انقباضی فیبرهای میوکارد افزوده می شود. این دارو سرعت هدایت قلبی را کاهش داده و دوره تحریک ناپذیری گره دهلیزی-بطنی را افزایش می دهد.

فارماکوکینتیک دیگوکسین

فراهمی زیستی قرص دیگوکسین 80-60 درصد، الگزیر و محلول تزریقی آن 85-70 درصد است. پیوند دیگوکسین به پوتئین کم می باشد(25-20 درصد). متابولیسم این دارو به میزان کم در کبد صورت می گیرد. نیمه عمر دارو 48-36 ساعت است که در صورت ابتلا به بی اداراری، 6-4 روز خواهد بود. اثر دارو از راه خوراکی پس از 2-5/0 ساعت و از راه تزریقی پس از 30-5 دقیقه شروع می شود. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر از راه تزریقی 4-1ساعت و از راه خوراکی 6-2 ساعت است. طول اثر دارو از راه تزریقی و خوراکی 6 روز است. دفع دیگوکسین کلیوی است.