میزان مصرف، تاثیرات و مکانیزم اثر قرص گریپین ۳
سرماخوردگی از بیماری های شایعی است که اکثر ما در طول سال حداقل یک بار آن را تجربه می کنیم. این بیماری علائمی نظیر ضعف، بی حالی و آبریزش را دارد، به علاوه در مواردی نیز با سرفه، تب و گلو درد همراه می شود. اگرچه سرماخوردگی را نمی توان جزء بیماری های خطرناک و جدی به حساب آورد، اما باید برای بهبود و درمان آن اقدام کرد. گاهی افراد مبتلا به این بیماری مایل هستند سریع تر بهبودی خود را به دست آورند، در چنین شرایطی ممکن است پزشک به منظور تسریع در فرآیند بهبودی برای آن ها داروهایی نظیر قرص گریپین ۳ را تجویز کند. در ادامه با این دارو بیشتر آشنا می شویم.
معرفی قرص گریپین ۳ چیست؟
قرص گریپین۳ (Gripin3) با نام دیگر آدولت کلد (adult cold) از ترکیب فنیل افرین، کلرفنیرامین و استامینوفن ساخته شده است. این دارو اغلب در درمان علائم سرماخوردگی (به خصوص سرماخوردگی های ویروسی بزرگسالان) مانند آبریزش بینی، سرفه، گلودرد و تب استفاده می شود. این دارو را می توان جزء داروهای مسکن، ضدالتهاب و ضدتب به حساب آورد که در درمان علائم سرماخوردگی و آنفلوآنزا، سینوزیت و آلرژی استفاده می شود.
اکثر افراد تصور می کنند در هر شرایطی مجاز به استفاده از داروهای ضد سرماخوردگی هستند در صورتی که این گونه نیست و بیماران مبتلا به فشار خون بالا و بیماری های قلبی به ویژه بیماری های عروق قلب و نارسایی قلبی و کسانی که دچار تنگی نفس شده اند، باید با مشورت پزشک و با احتیاط از قرص سرماخوردگی بزرگسالان استفاده کنند؛ زیرا این قرص دارای منقبض کننده های عروقی است و با تنگ کردن عروق موجب تشدید بیماری های قلبی می شود.
مقدار و نحوه مصرف
میزان مصرف این دارو در بزرگسالان دو قرص هر ۴ تا ۶ ساعت است. در کودکان نیز یک قرص هر ۴ ساعت، با نظر پزشک استفاده می شود.
مکانیسم اثر سرماخوردگی بزرگسال
کلرفنیرامین مهار کننده پاسخ عضلانی به هیستامین است و در واقع آنتاگونیزه کننده اثرات انقباضی هیستامین روی عضلات صاف تنفسی است
استامینوفن تولید پیام درد محیطی را مهار می کند و می تواند از تولید پروستاگلاندین در CNS جلوگیری کند. با مهار مرکز تولید گرما در هیپوتالاموس، تب را کاهش می دهد.
دکسترومتورفان سرکوب کننده سرفه است که بر مرکز سرفه در مدولا اثر می گذارد.
فنیل افرین منقبض کننده عروق و ضد احتقان است که علائم ناشی از آسیب بافت مجرای تنفسی فوقانی را بهبود می دهد؛ از تورم غشاهای موکوزی می کاهد، احتقان بینی و هایپرمی بافتی را کم می کند.
دیفن هیدرامین مهار کننده رقابتی اتصال هیستامین به گیرنده های H1 است؛ فعالیت آنتی موسکارینی قابل توجه داشته و به CNS نفوذ می کند در نتیجه ایجاد خواب آلودگی می نماید.
سودوافدرین گیرنده های آلفا آدرنرژیک را تحریک می کند که باعث اتساع ریه و انقباض عروق می شود.
گایافنزین ترشحات مجرای تنفسی را افزایش می دهد و به روان شدن خلط و ترشحات ریه کمک می کند.
ایبوپروفن با مهار سیکلواکسیژناز (COX-1 و COX-2) از سنتز پروستاگلاندین ها جلوگیری می کند.
ناپروکسن با مهار سیکلواکسیژناز (COX-1 و COX-2) از سنتز پروستاگلاندین ها جلوگیری می کند.
توصیه های دارویی سرماخوردگی بزرگسال
- بیش از مقدار توصیه شده و طولانی تر از زمان تعیین شده توسط پزشک، مصرف نشود.
- از رانندگی و اعمالی که نیاز به هوشیاری دارند حین مصرف این دارو پرهیز شود.
- از مصرف الکل همزمان با این دارو خودداری شود.
- ترکیبات دارویی دیگر که حاوی استامینوفن، دیفن هیدرامین یا فنیل افرین است مصرف نشود.
- دوز بالای ۴ گرم استامینوفن در روز می تواند آسیب کبدی شدید ایجاد کند. در صورت مصرف بیشتر از این مقدار به پزشک اطلاع داده شود.
- این دارو را بدون مشورت با پزشک در کودکان مصرف نشود. برندهای مختلف این دارو مقادیر متفاوتی از ترکیبات را دارند.
- در صورت بارداری یا تصمیم به بارداری یا شیردهی به پزشک اطلاع داده شود.