میزان مصرف، تاثیرات و مکانیزم اثر قرص سوماتریپتان 

افرادی که مبتلا به میگرن هستند معمولا چند روز یک‌بار با حملات میگرنی که به دنبال خود سردردهای شدید همراه دارد مواجه می‌شوند. برخی از داروها برای درمان این سردردها موثر هستند. قرص سوماتریپتان یکی از این داروهاست.

قرص سوماتریپتان چیست؟

قرص سوماتریپتان (Sumatriptan) از داروهای ضدمیگرن است که باعث بهبود سردرد میگرنی حاد در بزرگسالان و سردردهای عروقی می‌شود. این دارو سایر عوارض همراه با میگرن، مثل تهوع، حساسیت به نور و صدا و… را نیز تسکین می‌دهد. پیشنهاد می‌کنیم برای آشنایی بیشتر با بیماری میگرن و روش‌های درمانی آن لینک زیر را مطالعه کنید.

سوماتریپتان علاوه بر قرص در اشکال مختلفی همچون آمپول و افشانه بینی موجود است.

 نام‌های تجاری

 Imitrex - Sumavel DosePro

 موارد مصرف

 درمان میگرن

موارد و مقدار مصرف 

الف) حملات حاد میگرن (با یا بدون اورا). 
بزرگسالان: فرم تزریقی دارو به میزان mg 6 از راه زیرجلدی مصرف می‌شود. حداكثر محدوده دوز توصیه شده انجام 2 تزریق 6 میلی‌گرمی در مدت زمان 24 ساعت است كه بایستی دو تزریق با فاصله حداقل یك ساعت از همدیگر انجام ‌گیرد. 
فرم خوراكی دارو ابتدا با مقدار mg 100-25 از راه خوراكی مصرف می‌شود. در صورتی كه ظرف 2 ساعت پاسخ بالینی دیده نشود، می‌توان دوز دوم را به میزان mg 100-25 تكرار نمود. ممكن است با فواصل حداقل 2 ساعته به مصرف دوزهای بیشتری نیاز باشد. حداكثر مقدار مصرف مجاز mg 200 در روز می‌باشد. 
فرم اسپری بینی را می‌توان با دوزهای 5، 10 یا 20 میلی‌گرم یك‌بار در روز مصرف نمود، می‌توان دوز دارو را پس از 2 ساعت تكرار كرد و حداكثر تا mg 40 در روز قابل استفاده می‌باشد. جهت دریافت یك دوز 10 میلی‌گرمی باید دوزها را به شكل 5 میلی‌گرم در هر كدام از مجاری بینی مصرف نمود. 
ب) درمان حاد اپیزودهای سردرد خوشه‌ای. 
بزرگسالان: مقدار mg 6 از راه زیرجلدی مصرف می‌شود. حداكثر مقدار توصیه شده 2 تزریق 6 میلی‌گرمی در 24 ساعت است كه باید با فاصله حداقل یك ساعته تزریق شوند. 
تنظیم دوز: در بیماران دچار نارسایی كبدی؛ تك‌دوز خوراكی نباید از 50 میلی‌گرم بیشتر مصرف شود. 

مكانیسم اثر 

عملكرد ضد میگرن: سوماتریپتان به شكل انتخابی به رسپتور 5-HT1 در شریان بازیلار و سیستم عروقی سخت‌شامه متصل شده و منجر به بروز اثرات ضد میگرن می‌گردد. 
مصرف سوماتریپتان در این بافت‌ها منجر به فعال شدن رشد رسپتور جهت ایجاد انقباض عروقی شده و از این طریق منجر به از بین رفتن میگرن می‌شود. 

فارماکوکینتیک 

جذب: زیست دستیابی ‌دارو به دنبال تزریق زیرجلدی، 97% از میزان تزریق شده است. 
زیست دستیابی دارو پس از مصرف خوراكی یا داخل بینی به‌طور متوسط به ترتیب 15 و 17 درصد است. 
پخش: این دارو ظرفیت اتصال پروتئینی پائینی دارد (حدود 21-14 درصد). 
متابولیسم: حدود 80 درصد از دارو در كبد، متابولیزه شده و عمدتاً به یك متابولیت ایندول‌استیك اسید غیر فعال تبدیل می‌شود. 
دفع: عمدتاً از طریق ادرار دفع می‌شود كه بخشی از آن (22% ) به صورت تركیب دست‌نخورده و بخش دیگری به فرم متابولیت ایندول‌استیك اسید می‌باشد. نیمه‌عمر حذف‌ دارو حدود 2 ساعت است.