میزان مصرف، تاثیرات و مکانیزم اثر قرص ناتریلیکس 

یکی از بیماری های شایعی که بیشتر در سنین بالا بروز کرده و می تواند زمینه ساز ایجاد بیماری های دیگر نیز شود، فشار خون بالا است. اگرچه به ظاهر فشار خون بیشتر از حد نرمال بیماری خطرناکی محسوب نمی شود، اما به واقع این طور نبوده و اگر به موقع این بیماری تحت کنترل و درمان قرار نگیرد می تواند مشکلات بسیار جدی تری مثل سکته قلبی و مغزی را به دنبال داشته باشد. کاهش و درمان فشار خون اصلا کار سختی نیست، می توان با مصرف دارو به صورت روزانه فشار خون را کاهش داد. البته افرادی که مبتلا به پرفشاری خون هستند نباید تنها به مصرف دارو بسنده کنند بلکه باید به طور منظم فشار خون خود را اندازه گیری کرده و در صورت بالا بودن، به پزشک مراجعه کنند، شاید برای ادامه درمان نیاز به تغییر دارو وجود داشته باشد. داروهای مختلفی برای کنترل فشار خون دارند. یکی از این داروها قرص ناتریلیکس است که در ادامه قصد معرفی آن را داریم.

قرص ناتریلیکس چیست؟

قرص ناتریلیکس (Natrilix) از داروهای قلبی-عروقی است که به منظور درمان پرفشاری خون مورد استفاده قرار می گیرد. از این دارو در مواردی برای درمان نارسایی قلبی نیز استفاده می شود. نام دیگر این قرص، اینداپامید است.پیشنهاد می شود طی درمان با این دارو از استرس و اضطراب دوری نمایید و ورزش کردن را فراموش نکنید.

مقدار و نحوه مصرف قرص ناتریلیکس

مقدار مصرف این دارو برای افراد متفاوت است و حتما باید توسط پزشک، تعیین شود. به طور معمول برای درمان فشار خون بالا در بزرگسالان یک قرص ۱/۲۵ میلی گرمی خوراکی تجویز می گردد که صبح باید مصرف شود. در صورت گذشت چهار روز و عدم دریافت پاسخ درمانی مناسب می توان دوز دارو را تا ۲/۵ میلی گرم و به صورت یک بار در روز، افزایش داد. این دارو را در صورت تجویز پزشک تا ۵ میلی گرم در روز نیز می توان استفاده کرد. بهترین زمان مصرف این دارو صبح است.

مکانیسم اثر ناتریلیکس

مشابه دیورتیک های تیازیدی. موجب افزایش ترشح سدیم، کلر و آب از طریق تداخل در جابجایی یون سدیم از بخش پروگزیمال توبول های دیستال می گردد.

فارماکوکینتیک ناتریلیکس

این دارو به سهولت و به طور کامل از طریق مسیر گوارشی جذب می گردد. حذف آن دو مرحله ای و با نیمه عمر حدود 14 ساعت در خون است.
ناتریلکس با قدرت به گلبولهای قرمز خون متصل می شود و به طور وسیع متابولیزه می شود. حدود 60 تا 70% دوز تجویزی از طریق ادرار دفع می گردد که تنها 5 تا 7% به صورت تغییر نکرده دفع می شود. حدود 16 تا 23% دوز تجویزی از طریق مدفوع دفع می شود.

ناتریلیکس از طریق همودیالیز برداشته نمی شود ولی در افراد مبتلا به اختلال کلیوی نیز تجمع نمی یابد.