آشنایی با مجسمه آزادی

تندیس آزادی (به انگلیسی: Statue of Liberty) که نام رسمی آن «آزادی روشنگر جهان» است (به انگلیسی: Liberty Enlightening the World - به فرانسوی: La liberté éclairant le monde)، مجسمهٔ بزرگی است که در سال ۱۸۸۶ (میلادی) توسط فرانسه به ایالات متحده آمریکا هدیه داده شده است.

تاریخچه مجسمه آزادی

این تندیس در جزیره آزادی در بندر نیویورک نصب شده (منطقهٔ منهتن) و به صورت نمادی برای خوش آمدگویی به مسافرانی که از راه دریا به نیویورک می آیند درآمده است. این مجسمه که با رویه ای از مس پوشش یافته، در سال ۱۸۸۶ به مناسبت صدمین سال استقلال آمریکا از بریتانیا و به عنوان نمادی از دوستی فرانسه و آمریکا به این کشور اهدا شده است.ساخت تندیس آزادی با ۴۶ متر ارتفاع، توسط آرشیتکت فرانسوی، «فردریک آوگوست بارتولدی»، در ۱۸۷۵ آغاز شد و در ۱۸۸۴ به پایان رسید.این تندیس به صورت ۳۵۰ قطعه مجزا به آمریکا فرستاده شد و در بندر نیویورک، کنار رود هادسون در جنوب منهتن جای گرفت.طرح تندیس را فردریک آگوست بارتولدی، مجسمه ساز فرانسوی و سازه درونی آن را گوستاو ایفل، مهندس فرانسوی برج ایفل، طراحی کرده اند. اوژن ویوله لودوک نوع مسی را که برای پوشش تندیس به کار رفته انتخاب کرده است.مجسمه به شکل شخصیت لیبرتاس، از اساطیر رومی، زنی ایستاده است در حال گام برداشتن، که دور سرش را هفت اشعه نورانی فراگرفته است. او با دست چپ خود یک لوح سنگی را نگه داشته و با دست راست خود مشعلی فروزان را بالای سر خود نگه داشته است. روی لوح سنگی با شماره های رومی نوشته شده JULY IV MDCCLXXVI که نشانگر ۴ ژوئیه ۱۷۷۶ و تاریخ استقلال آمریکا است.امروزه تندیس آزادی یکی از نمادهای مشهور کشور آمریکا است. قبل از همگانی شدن سفرهای هوایی، تندیس آزادی اولین نشانی از آمریکا بود که مسافران کشتی ها هنگام نزدیک شدن به سواحل آمریکا مشاهده می کردند.این تندیس در سال ۱۹۲۴ به صورت یک بنای یادبود ملی درآمد. ادارهٔ خدمات پارک های ملی در وزارت کشور آمریکا نیز مسئول نگهداری از این بنای یادبود است.از نظر شمایل ظاهری، طراحی این مجسمه به تندیس باستانی غول رودس و مجسمهٔ کارلو بوروموئه کشیش ایتالیایی شباهت هایی دارد. این مکان یک میراث جهانی یونسکو در آمریکا می باشد.سال ۱۹۰۳ شعری از اما لازاروس به نام «غول جدید» بر روی پلاکی برنزی حک شده و داخل طبقه هم کف پایه تندیس آزادی نصب شد.جشن تولد ۱۲۵ سالگی مجسمهٔ آزادی در ماه اکتبر ۲۰۱۱ با آتش بازی و برنامه های سرگرم کننده مختلف برگزار شد. با ظهور علائم کهولت سن در سر و پیکر مجسمهٔ آزادی، پیکره بانویی ایستاده در آب های جاری رودخانه «هادسن» در نیویورک، درهای ورود به داخل این نماد آزادی برای یک سال بر روی جهانگردان و دیدارکنندگان بسته شد تا تعمیرات اساسی بر روی آن انجام شود.به ادعای فریدون جنیدی، ریشهٔ تاریخی نماد مجسمهٔ آزادی، مربوط به ماجرای به آتش کشیده شدن تخت جمشید به دستور اسکندر و توسط زنی با مشعل است.

جزئیات مجسمه آزادی

همه ما تندیس آزادی را با مشعلی در دست راست و لوحی در دست چپ به یاد می آوریم، اما این مجمسه جزئیات بیشتری نیز دارد که در ادامه به آن می پردازیم.یکی از پاهای مجسمه آزادی روی زنجیر قرار گرفته که نمادی از رهایی از استثمار و نماد آزادی است. فرانسه به عنوان سازنده تندیس آزادی همواره به عنوان کشوری آزاد بوده که در دوران گذشته مخالف سرسخت برده داری در آمریکا بوده است. زمانی که فرانسه اقدام به طراحی و ساخت تندیس آزادی کرد، از این موضوع به عنوان نمادی برای نشان دادن پایان دوران برده داری در کشور آمریکا استفاده کرد.بارتولدی ساخت تندیس آزادی را در ژوئیه 1884 به پایان رساند، اما پایه مجسمه آزادی در 22 آوریل سال 1886 توسط آرشیتکت آمریکایی یعنی ریچارد موریس هانت تکمیل شد. کل هزینه ساخت مجسمه را فرانسه پرداخت کرد اما هزینه ساخت پایه تندیس که در آن زمان حدود 200 هزار دلار بود، توسط دولت آمریکا پرداخت شد.برای ارسال مجسمه آزادی به آمریکا، این تندیس بزرگ به 350 بخش تقسیم و در تاریخ 17 ژوئیه 1885 به وسیله کشتی به نیویورک فرستاده شد. نصب مجسمه روی پایه آن در جزیره آزادی نیویورک 4 ماه زمان برد و در نهایت نیز این مجسمه در تاریخ 28 اکتبر سال 1886 رونمایی شد. تندیس آزادی در اصل برای یکصدمین سالگرد استقلال آمریکا طراحی و ساخته شده بود، اما به دلیل هزینه های زیاد، ساخت آن به تعویق افتاد و مدتی نیز زمان برای ساخت پایه صرف شد. در نتیجه این تندیس 10 سال پس از صدمین سالگرد استقلال آمریکا رونمایی شد.

جمع آوری کمک های مالی برای ساخت مجسمه آزادی

زمانی که در دهه 1860 میلادی جنگ های داخلی آمریکا تمام شد و به استقلال دست یافت، یکی از تاریخ شناسان فرانسوی پیشهاد کرد به افتخار دست یافتن به دموکراسی، تندیسی توسط فرانسه برای آمریکا ساخته شود.همان طور که اشاره کردیم، قرار بود این تندیس دقیقا در یکصدمین سالگرد استقلال آمریکا یعنی در سال 1876 به این کشور اهدا شود، اما به دلیل هزینه بالای ساخت تندیس و پایه آن، پروژه تا پیش از سال 1875 شروع نشد. بنابراین کشور آمریکا به منظور تأمین بودجه مورد نیاز برای ساخت پایه مجسمه آزادی به فکر استفاده از کمک های مردمی افتاد.در همین راستا یکی از خبرنگاران مشهور آمریکایی به نام جوزف پولیتزر طی خبرنامه ای در روزنامه The World از مردم خواست تا برای تأمین بودجه کمک مالی کنند. در نهایت نیز با کمک های مردمی، بودجه لازم برای ساخت پایه مجسمه فراهم و فرآیند ساخت آن آغاز شد.گفته ها حاکی از آن است که به دلیل هزینه بالای ساخت مجسمه نیز ساخت آن به تعویق افتاده بود. اما برخی معتقدند که به دلیل بی ثباتی فرانسه پس از جنگ، کار روی مجسمه آزادی تا اوایل دهه 1870 آغاز نشده است. جمع آوری کمک های مالی در فرانسه و آمریکا برای ساخت مجسمه مدتی طول کشید و گفته می شود که بارتولدی برای تشویق مردم جهت کمک مالی، بازوی مجسمه و مشعل را به عنوان نمونه ساخت.در نهایت هر دو کشور فرانسه و آمریکا برای جمع آوری کمک های مالی روش های مختلفی را از نمایشگاه هنری گرفته تا حراج و ساخت نمونه مجسمه آزادی انجام دادند.

آشنایی با مجسمه آزادی آمریکا

مجسمه آزادی 46 متر ارتفاع و 225 تن وزن دارد. برای رسیدن به مجسمه باید از آسانسور استفاده کنید و پس از آن می توانید از پله هایی مارپیچ برای رسیدن به تاج استفاده کنید. با توجه به ارتفاع تندیس آزادی و ارتفاع پایه ای که روی آن قرار گرفته، می توانید از داخل تاج این مجسمه شهر نیویورک و منهتن را از ارتفاع 90 متری ببینید. مشعل نیز مانند تاج دارای پلکان دسترسی از داخل بازوی مجسمه بود که بنا به دلایل امنیتی در حال حاضر بسته است.برای رسیدن به تاج مجسمه آزادی باید 354 پله مارپیچ را طی کنید. در بخش تاج می توانید پنجره های کوچکی را ببینید که رو به سوی نیویورک دارند. تاج مجسمه دارای 7 خوشه بزرگ است که نمایانگر 7 اقیانوس و 7 قاره جهان است و مشعلی که در دست بانوی آزادی قرار گرفته به فراگیری آزادی در میان قاره ها اشاره دارد.

مشعل اصلی مجسمه در سال 1984 با مشعل جدید جایگزین شد که از جنس مس است و روکشی از طلای 24 عیار دارد. رنگ سبز مجسمه نیز به دلیل اکسیداسیون زیرساخت آهن و نمای بیرونی است. این پوشش عملاً به عنوان نوعی محافظ در برابر آسیب های بیشتر عمل می کند.

ورود گردشگران به تندیس آزادی آمریکا

از زمان رونمایی از تندیس آزادی، گردشگران بسیاری طی سال های متمادی از این مجسمه بزرگ بازدید کرده اند که آثار حضور آن ها را می توان در جاهای مختلف بخش های داخلی مجسمه دید. به عنوان مثال عکس زیر در 20 ژوئن سال 1946 منتشر شده و نشان می دهد که گردشگران نام خود را در بخش داخلی تاج تندیس آزادی نوشته اند.اولین بار یکی بازدیدکننده ناشناس نام خود و همسرش را روی یک تیرچه داخلی یادداشت کرد و از آن زمان به بعد بازدیدکنندگان بسیاری این کار را انجام دادند. برخی از بازدیدکنندگان برای نوشتن نام خود از رژ لب نیز استفاده کرده اند.

بنای تاریخی مجسمه آزادی و موزه، سالانه بیش از 4.5 میلیون گردشگر دارد که معمولاً از داخل مجسمه نیز بازدید می کنند. لذت دیدن شهر بزرگ نیویورک از تاج مجسمه آزادی چیزی است که هیچ گردشگری آن را از دست نخواهد داد.

امکانات داخل مجسمه

داخل مجسمه آزادی تا تاج و همین طور تا مشعل، پله هایی تعبیه شده که گردشگران می توانند از آن برای بازدید از شهر نیویورک از داخل تاج استفاده کنند. به طور کلی داخل مجسمه امکانات خاصی ندارد و تنها شامل یک اسکلت فلزی بزرگ با راه پله های مارپیچی است که به تاج و مشعل می رسند.

دانستنی های جالب درباره مجسمه آزادی

• بازدید از داخل مشعل مجسمه آزادی از سال 1916 میلادی به دلیل مسائل امنیتی ممنوع شده است.
• به دلیل کمبود بودجه، ساخت مجمسه بیش از 10 سال به طول انجامید.
• فرانسه و آمریکا برای ساخت مجسمه آزادی از کمک های مردمی استفاده کردند.
• زنجیر شکسته زیر پای چپ تندیس آزادی به مفهوم پایان دوره برده داری در آمریکا است.
• مجسمه آزادی تا سال 1901 توسط هیئت فانوس دریایی ایالات متحده آمریکا اداره می شد.
• از سال 1913 پارک ملی آمریکا از بنای ملی مجسمه آزادی نگهداری می کند.
• روی لوحی که در دست چپ بانوی آزادی قرار گرفته تاریخ اعلامیه استقلال آمریکا درج شده است.
• طراح تندیس، شمایل مجسمه آزادی را از شمایل مادر خود الهام گرفته است.
• سر مجسمه آزادی در سال 1886 در نمایشگاه جهانی پاریس به نمایش گذاشته شد.
• بانوی آزادی با ردای بلند نشان دهنده لیبرتاس، الهه آزادی رومی است.
• سایز کفش مجسمه آزادی 879 است.
• دور کمر تندیس آزادی 35 فوت است.
• 25 پنجره در تاج مجسمه وجود دارد.
• بازدیدکنندگان برای رسیدن به تاج باید 354 پله مارپیچی را طی کنند.
• ادوارد دو لبوله ایده مجسمه را ارائه کرد در حالی که فردریک آگوست باتولدی آن را طراحی کرد.
• برای ایجاد این سازه مسی عظیم از 300 نوع چکش استفاده شده است.
• مجسمه آزادی در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی به نمادی از مهاجرت تبدیل شد، چون بیش از 9 میلیون مهاجر به آمریکا آمدند و اغلب اولین چیزی که هنگام رسیدن با قایق به آمریکا می دیدند، مجسمه آزادی بود.
• “آزادی روشنگر جهان” نام کامل تندیس آزادی است.
• 7 شاخه روی تاج مجسمه نمادی از آزادی و نشانی از 7 اقیانوس و 7 قاره جهانی است.
• هر ساله بیش از 4.5 میلیون گردشگر از مجسمه آزادی بازدید می کنند.
• تندیس آزادی به افتخار یکصدمین سالگرد استقلال آمریکا از طرف فرانسه به این کشور اهدا شد.
• طرح مجسمه توسط فردریک بارتولدی یکی از مجسمه سازهای شهیر فرانسه پیشنهاد شد.
• سازه درونی مجسمه آزادی را مهندس برج ایفل یعنی الکساندر ایفل طراحی کرده است.

در سال 1903 شعری از شاعر معروف اما لازاروس روی پلاکی برنزی در طبقه همکف مجسمه نصب شد.

ثبت ملی و جهانی مجسمه آزادی

این اثر جایگاهی مهم برای کلیه شهروندان آمریکایی دارد و نمادی از آزادی در این کشور است. تندیس آزادی آمریکا در سال 1924 به عنوان نماد آزادی آمریکا و یک بنای یادبود ملی به ثبت ملی رسید.

مجسه آزادی کجاست؟

مجسمه آزادی در جزیره آزادی و در بندر شهر نیویورک کشور آمریکا نصب شده است.

مجسمه آزادی نماد پایان برده داری

همواره در مورد ماهیت اصلی مجسمه آزادی در آمریکا بحث و جدل بوده، اینکه آیا این تندیس نمادی از آزادی آمریکا از استثمار بریتانیا است یا نمادی از پایان دوران برده داری در این کشور. در هر صورت تندیس آزادی به یکی از نمادهای اصلی آمریکا تبدیل شده و خود عامل مهمی برای جذب گردشگر به این کشور بزرگ است.

و در پایان...

مجسمه ی آزادی، مجسمه ی زنی است با لباس رومی که یک پای او در زنجیر است. این الهه ی آزادی در دست راست خود مشعلی در دست دارد و در دست چپ اش هم می توانید لوح هایی را مشاهده کنید که همان تاریخ تصویب بیانیه ی استقلال آمریکا است؛ امروزه مجسمه ی آزادی به یکی از برترین جاذبه های گردشگری آمریکا و نیویورک تبدیل شده است.امیدواریم از خواندن این مطالب لذت ببرید با ساعد نیوز همراه باشید.

آشنایی با مجسمه ابوالهول