موارد منع مصرف و تداخل دارویی دسیپرامین (دزیپرامین)
تداخلات دارویی دسیپرامین(دزیپرامین)
- مصرف همزمان دسیپرامین (دزیپرامین) با داروهای ضد آریتمی را افزایش می‌دهد.
- مصرف همزمان این دارو با مهارکننده‌های آنزیم MAO باعث تحریک CNS و بالا رفتن فشار خون می‌گردد.
- دسیپرامین (دزیپرامین) از طریق کاهش آستانه تشنج با اثر داروهای ضد صرع مقابله می‌کند.بعضی از داروهای ضد صرع با کاهش غلظت پلاسمایی این دارو، اثر ضد افسردگی آن را کاهش می‌دهند.
- دسیپرامین (دزیپرامین) اثر پائین‌آورنده فشار خون کلونیدین و گوانتیدین را کاهش می دهد و در صورت قطع ناگهانی این دو دارو خطر افزایش فشار خون زیاد می‌شود.
- مصرف همزمان دسیپرامین(دزیپرامین) با فنوتیازین‌ها موجب افزایش عوارض جانبی آنتی موسکارینی می‌شود.
- مصرف همزمان این دارو با داروهای مقلد سمپاتیک ممکن است سبب تشدید عوارض قلبی – عروقی و احتمالا بروز آریتمی تاکی‌کاردی یا افزایش فشار خون شود.
- مصرف همزمان دسیپرامین (دزیپرامین) با داروهای ضد تیروئید، ممکن است خطر بروز اگرانولوسیتوز را افزایش دهد.
- مصرف همزمان فرآورده‌های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS ضعف تنفسی و کاهش فشار خون شود.
موارد منع مصرف دسیپرامین (دزیپرامین)
حساسیت به دارو ، کسانی که طی 14 روز اخیر یکی از داروهای مهارکننده MAO را دریافت کرده‌اند ، بیمارانی که در فاز حاد بهبودی MI هستند. واکنش حساسیت متقاطع ممکن است بین سه حلقه ای های دی بنزازپینی رخ دهد.
موارد احتیاط: بیمارانی که هورمون‌های تیروئیدی دریافت می‌کنند ، سابقه تشنج، احتباس ادراری، بیماری تیروئیدی یا قلبی- عروقی، گلوکوم، بیماران افسرده با افکار خودکشی. برای این بیماران در هر بار ویزیت باید مقادیر کمی تجویز شود.
مصرف دسیپرامین (دزیپرامین) در دوران بارداری و شیردهی
گروه C: مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.
دسیپرامین(دزیپرامین) در شیر مادر ترشح می‌شود.لازم است منافع دارو در برابر ضررهای احتمالی آن سنجیده شود.
هشدار ها در مورد دسیپرامین (دزیپرامین)
در موارد زیر مصرف این داو باید با احتیاط فراوان صورت گیرد:
الکسیم حاد،آسم، اختلالات دو قطبی، اختلالات خونی و گوارشی، گلوکوم با زاویه باریک، افزایش فشار کره چشم، پرکاری تیروئید، هیپرتروفی پروستات ، عیب‌کار کلیه، اسکیزوفرنی، حملات تشنجی، حساسیت به داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای و احتباس ادرار.