به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، مدتی است چالش خطرناک «مومو» بعد از چند سال دوباره پررنگ شده و این بار به میان کاربران شبکه اجتماعی واتس اپ آمده تا با ارسال پیام ها و تصاویر تهدیدآمیز و وحشتناک، اذهان عمومی را تشویش و فضای مجازی را متشنج کند، البته که این تشویش و تشنج ها مستقیما در فرد درگیرشده و خانواده او اثر گذاشته و مشکلات روانی بسیاری را در سطح خانواده و حتی جامعه رقم می زند.
بنابراین نیاز است با بالا بردن آگاهی و کنار گذاشتن ترس کاذب، به مبارزه با این چالش تهدیدآمیز پرداخته و خود و عزیزانمان را از گرفتار شدن در دام «مومو» حفظ کنیم. به همین منظور تاکنون گزارش های زیادی با هدف اطلاع رسانی به هموطنان در این زمینه تهیه شده که می توانید با مراجعه به آنان از ترس و نگرانی خود و فرزندانتان کم کرده و به اطلاعات و سواد رسانه ای خود در این زمینه بیفزایید.
در این گزارش نیز برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه با معصومه نصیری، مدرس و پژوهشگر سواد رسانه ای به مصاحبه ای پرداخته ایم که در ادامه، صحبت های این کارشناس فضای مجازی را در این باره می خوانید.
مومو اولین و آخرین چالش فضای مجازی نیست
"مومو چهره ترسناک یک دختر که در افسانه های ژاپنی دختران را می دزدیده امروز با ارسال کردن یک لینک تماس با استفاده از حساب های کاربری داخلی و خارجی، مخاطبان را وادار به کلیک بر روی کلینک و برقراری ارتباط می کند، که به محض اولین برقراری ارتباط، به مرور پیام های تهدیدآمیز و دلهره آور بیشتری برای کاربر ارسال و از آن ها خواسته می شود کارهای خشن و غیرعقلانی انجام دهند.
اما نکته اینجاست که مومو اولین و آخرین چالش فضای مجازی نیست و چندی پیش هم چالشی به نام نهنگ آبی که به همین گونه طراحی شده بود مخاطب و کاربر را وادار به انجام کارهای خطرناک و درنهایت خودکشی می کرد. نکته اصلی این است که جامعه هدف چالش های اینچنینی گروه های کم سن و سال یعنی همان کودکان و نوجوانان هر جامعه هستند که گاها بر اثر کنجکاوی وارد این چالش ها شده و مرحله به مرحله جلو می روند تا از انتهای آن مطلع شوند.
این چالش ها ضمن اینکه با هدف ایجاد مزاحمت برای کاربران طراحی می شود، حس کنجکاوی مخاطبان را هم برانگیخته می کند. در بسیاری از موارد نیز مخاطبان به دلیل دلهره و ترس زیاد از روی اجبار وادار به ادامه این چالش می شوند چرا که به آنان گفته می شود اگر با من همراهی نکنی من برای تو در خواب، در تاریکی شب و در اوقات زندگی ایجاد مزاحمت و تورا اذیت می کنم.
فرزندانمان از ما می ترسند/ دسترسی به شبکه داخلی را مطالبه کنید
از آنجایی که متأسفانه فرهنگ درستی را در این زمینه شاهد نیستیم و بیشتر فرزندان ما از در میان گذاشتن چنین مواردی با خانواده ها ترس دارند با موضوع درگیر شده و بر اثر ترس یا کنجکاوی، رفتارهای پرریسکی که از آن ها خواسته می شود را انجام داده و با چالش همراه می شوند. پس لازم است در نظر داشته باشیم طراحان این چالش ها معمولا برای پیش بردن اهداف خود بر روی برخی نکات و ویژگی های شخصیتی مانند میل به کنجکاوی و کشف، عدم ترس و درک خطر تا مرحله پایانی حساب باز کرده اند.
متأسفانه امروزه ما محتواهای آموزشی را علی رغم اینکه بارها گفته شده باید در برنامه «شاد» باشد به بهانه ارتباط بامعلم و دوستان به سمت واتس اپ و شبکه های خارجی می بریم و با حضور در پیامرسان خارجی که نظارت و کنترل بر آن بسیار کمتر هست بسوی ایجاد مسئله و خطر گام برمی داریم.
بنابراین امروزه والدین باید به طور جدی خواستار اهمیت بیشتر شبکه ملی اطلاعات به فراهم کردن بستر مناسب آموزشی و رفع ایرادات باشند و با توجه ویژه، پیشنهادات و انتقادات خود نسبت به شبکه های آموزشی و اجتماعی داخلی، از انواع خارجی آن به منظور حفظ امنیت و آرامش خانوده فاصله بگیرند.
فرزندان ما آگاهی ها و آموزش های لازم جهت استفاده از تکنولوژی و وسایل ارتباطی دیجیتال را دریافت نکردند و ما بدون آنکه این اطلاعات را خود بدانیم و به آن ها بگوییم، وسایل ارتباطی مختلف همراه با اینترنت را در اختیار آنان گذاشته ایم و باید توجه داشته باشیم علاج واقعه باید قبل از وقوع کرد.
خانواده ها خط مقدم حفاظت از فرزندان
یک بخش از موضوع هم به خانواده ها برمی گردد خانواده ها به عنوان خط مقدم حفاظت و صیانت ازفرزندان خود لازم است در این حوزه نظارت بیشتری داشته باشه و اطلاعات بیشتری کسب کنند. متاسفانه موضوع شکاف دیجیتال و فاصله ای که بین فرزندان و والدین ایجاد شده، و همچنین ترس از گفتن واقعیت ها و بی اعتمادی که ناخوداگاه بین فرزندان و والدینشان وجود دارد باعث می شود فرزندان حتی اگر در برابر چالش های اینچنینی قرار گرفتند، موضوع را به پدر و مادر خود منتقل نکنند و این عدم انتقال یعنی یا باید با چالش همراهی بکنند و یا استرس و دلهره آن را مدام با خود حمل کنند که در نتیجه این فشار روانی، مشکلات گسترده تر و جدی تری برای آنان ایجاد می شود.
در اینجا نیاز است پدران و مادران، علاوه بر نظارت دقیق تر و متناسب تر، همراهی دوستانه ای را با فرزندانشان داشته باشند. در درجه اول، پدران و مادران موظف هستند آگاهی و سواد رسانه ای خود را بالاتر ببرند و در درجه دوم، با گذشت و بخشش نسبت به خطاهای فرزندانشان یاد بگیرند مواجهه اولشان به گونه ای تند و کوبنده نباشد که فرزندشان را تقدیم رسانه های خارجی و چالش های خطرناک کنند.
همچنین مسئولان مربوطه در آموزش و پرورش، وزارت ارتباطات و پلیس فتا نسبت به ساماندهی این موضوع، پیگیری و شناسایی افرادی که قصد ایجاد مزاحمت و دلهره برای خانواده ها را دارند بسیار جدی و سریع اقدام کنند. این فضای رها شده مجازی به شدت مسئله ساز است و کاربران هرچقدر هم آموزش های لازم را دیده باشند با توجه به اینکه مزاحمان و هکرها نیز آموزش ها و روش های کاربردی و خاص خود را دارند ممکن است به دام این بلای جدی بیافتند.
مومو نه تنها در ایران، در سایر کشورها هم فعالیت کرده و مخاطبین را مورد هدف قرار داده است اما مسئولین مربوطه با توجه ویژه به برنامه های اجتماعی بومی که از پیش تهیه دیده بودند فورا جهت اگاه سازی های گسترده مردم اقدام کرده و با استفاده کاربران از این شبکه های داخلی، خطر مومو و چالش های مشابه برای آنان بسیار کم شده است.
بنابراین ما باید از مسئولان مربوطه برای ایجاد شبکه های اجتماعی داخلی مطالبه جدی داشته باشیم وگرنه با توجه به فعالیت های روزمره کاربران در شبکه های اجتماعی بیگانه و ارسال هرنوع عکس و اسناد در این فضا، هر روز باید منتظر چالش و تهدیدات جدید در فضای مجازی باشیم چرا که کنترل این برنامه ها در خارج از کشور اتفاق میافتد و پلیس فتای و شبکه ملی اطلاعات کشور ما نمی تواند آن را آنطور که باید ساماندهی کنند.
همچنین در آخر لازم است خانواده ها وقت بیشتری برای فرزندان خود گذاشته و درباره چالش «مومو» و امثال آن، برای فرزندانشان توضیح دهند."
