به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، چهار سال قبل تر از آن هم از امامت جمعه تهران کناره گرفته بود. آیت الله جنتی یکی از کهنسال ترین چهره های سیاسی کشور است، به همین بهانه سراغ محله قدیمی او به نام «لادان» در امتداد خیابان آتشگاه اصفهان رفتیم تا ردی از گذشته های دور ایشان بیابیم. اگرچه بیشتر قدیمی ها یا هم سن وسال های آیت الله درگذشته اند یا از محل کوچ کرده اند.
محله فرسوده و قدیمی با کوچه پس کوچه هایی که از روند توسعه اصفهان تأثیری نگرفته یا جا مانده است، همراه با مانده هایی از باغات قدیمی و مردمی آرام و کالاهایی ارزان تر نسبت به مرکز. در این محله خانه های نوساخته به عنوان نمونه هایی اندک از مدرن شدن محله یافت می شود و بافت تاریخی آن تا حد زیادی حفظ شده است. دو خانواده جان نثاری و جنتی از دیرباز این محله را اداره می کنند و از نظر طیف فرهنگی و مذهبی نیز مردم با مفاهیم دینی پیوند درخورتوجهی دارند. مساجد محل مهم ترین مکان های نوساخته و شناس میان مردم آنجا هستند. یک امامزاده نیز در لادان به نام پیرنجم الدین وجود دارد که فقط دو روز آخر هفته درِ آن باز می شود و کلیدش در دست یکی از اهالی محل است.
از ورودی محله قدم زدن را آغاز کردم و به اولین مسجد رسیدم که ریش سفیدی به نام محمدرضا فرزین در آنجا ایستاده بود. می گفت پیش از انقلاب با جنتی و فرزندانش رفاقتی داشته و برای تحصیل حوزوی به قم در منزل احمد جنتی می رود؛ اما با مخالفت پدر نسبت به این شغل، حوزه را رها می کند و به اصفهان بازمی گردد. درباره جنتی گفت: تا جایی که من خاطرم هست، حاج احمد بسیار قاطع و پدرش میانه رو بود. بر سر یک زمین ارثی هم که به ما رسیده بود، برای تعیین تکلیف به او مراجعه کردیم.
همراه او قدم زنان به کوچه ای وارد شدیم که خانه پدری احمد جنتی در آنجا بود و حالا ساکنان جدیدی داشت و چند سال قبل توسط ورثه به فروش رسیده بود. خانه ای که نیمی از حیاط آن در وسط کوچه و در موقعیت عقب نشینی بود و دو در داشت که طبق گفته های محلی سال ها پیش از انقلاب در تملک خانواده رحیم زاده بوده و آن ناحیه به عنوان محل نگهداری تنباکوی دولتی استفاده می شده که پس از مدتی به پدر آیت الله احمد جنتی فروخته می شود. روبه روی خانه یک نانوایی قرار داشت که دقایقی با آنها هم صحبت شدم. تأکید داشتند که بیش از احمد جنتی، درباره پدر او یعنی میرزا هاشم بنویسم و همه محل از پیر و جوان او را به خوبی می شناختند و خصوصیات اخلاقی او در ذهن همگان مانده بود. معتمد محل، دارای سواد خواندن و نوشتن، با اخلاق و مصلح کارهای مردم، بخشی از صفاتی بود که به ملاهاشم نسبت می دادند؛ اما این اعتراض نیز در میان عمده مردم محله وجود داشت که با وجود اینکه احمد جنتی پس از انقلاب به موقعیت سیاسی مهمی دست یافت؛ اما برای توسعه و نوسازی محله خود کار خاصی انجام نداده است و این مسئله به عنوان یک توقع جدی در میان صحبت های همه ساکنان و کسبه دیده می شد.
حمید (به قول خودش حمید باباغلوم) یکی از کسانی بود که در نزدیکی خانه قدیمی خانواده جنتی کار می کرد.به پسر کوچک آیت الله جنتی یعنی حسن اشاره کرد که به واسطه زندگی درآن محله و کارنجاری میان مردم معروف است. حمید و رضا که کنار او ایستاده بود، با همان لهجه آن محله اصفهان گفتند: «حسن بچه زن دیگه ای بود و اون وری خیابون زندگی می کرد البته رفتس، حج مصطفی تو مچد حکیم نظامی دیده بودش. علی هم کم اینجا بود. حسین هم مبارز بود آزادم که شد گل بارونش کردن تو محل! بعدا کشته شد».
رضا پیرمردی با بیش از 80 سال سن بود که آن طور که خودش می گفت روزهای زیادی را کنار جنتی بوده؛ اما می گفت تمایلی برای بیانش ندارم. می گفت ما هر کاری در راستای انقلاب کردیم برای خدا بود نه برای گفتن. رضا گویا با یک اختلاف سنی 10 تا 15 ساله دوست صمیمی آیت الله جنتی بوده است. تاریخ ها در خاطرش نبود؛ اما می گفت او جنتی را تا زندان قزل حصار کرج برده است که احتمالا به سال 1350 بازمی گردد. از پدر جنتی نیز خاطرات فراوانی داشت و آخرین بار هم که آیت الله جنتی برای تشییع همسرش به آن محل آمده، با او سلام و علیکی داشته است. صدیقه مظاهری همسر آیت الله که سال 94 برای دیدار با اقوام خود به اصفهان آمده بود، به دلیل کهولت سن و ایست قلبی درگذشت و مراسم تشییعش در امامزاده لادان برگزار شد.
بعد از صحبت با این دو نفر به سمت امامزاده رفتم که روبه روی خانه بهداشت قرار داشت و بازسازی هم نشده بود. مزار پدر و مادر آیت الله جنتی در این امامزاده قرار دارد و کوچه و کتابخانه و خیابانی نیز به نام حاج ملاهاشم جنتی در آنجا بود. در حاشیه امامزاده پیرمردی 80 ساله به نام آقای جان نثاری را یافتم که از دوستان جوانی جنتی بود؛ هرچند 15 سال با او اختلاف سنی داشت. نجار بود و هنوز هم مغازه اش باز بود. نامش را پرسیدم که با لهجه شیرین و غلیظ خود گفت: «بنویس حج رمضون، راستی کی چاپ می شد؟».
می گفت راننده و رفیق آیت الله جنتی و پدرش بوده است و جنتی را به قم و تهران برده است. حکم دادستانی داشته و به نوعی محافظ غیررسمی نیز محسوب می شده. عمده پیرمردهای محل که آشنایی با جنتی داشتند، می گفتند بارها دیده بودند که ساواک به محله و خانه او آمده است. آقای جان نثاری در ادامه درباره فرزندان جنتی می گفت: «حسین یکباره رفت زندان و از این رو به آن رو شد. وقتی مرد، علی که بعدا هم استاندار و وزیر شد، گفت گریه نکنید. حسن جنتی را هم پیش من گذاشته بود تا کار یاد بگیرد که وقت زیادی هم صرف او کردم، الان هم نجار است».
برای جوانان محل جنتی صرفا یک نام سیاسی است که از رسانه ها نامش را می شنوند و پیوند هم محله بودن با او را احساس نمی کنند؛ زیرا سال هاست که حضور مؤثری در این محل ندارد. خانه، مغازه و زمینی هم در این محله به نام او یا دیگر فرزندانش نیست و تاریخ شفاهی محلی تنها دارایی جنتی در لادان است. هرچند جنتی مدت زمان زیادی در آن محله زندگی نکرد و به ویژه عمده زندگی سیاسی خود را در قم و تهران گذرانده است.
رهبر انقلاب با استعفای آیت الله جنتی موافقت کرد
